All About Sean Everhart

3 1 0
                                    

CHAPTER 3

SA kanyang mahimbing na tulog ay napamulat ng mga mata si Nancy ng bumulabog sa loob ng kabahayan ang mabagal na opera music dahilan para magising siya sa kanyang pagkakatulog.

Pagod na umayos siya ng pagkakahiga at bumangon sa kama saka lumabas siya ng kanyang kwarto.

"Mrs. Ferrer? Mrs. Ferrer?" Tawag niya sa ginang habang abala siya sa pagtatali ng kanyang pale blue bathrobe.

"Where is she?" Tanong niya sa anak na si Niobe ng makita niya itong naka-upo sa open arm pull-up chair habang nagbabasa ng libro.

"I haven't seen her yet." Agarang sagot naman ng dalaga kahit na nakita niya itong kausap ang kanyang tiyuhin kanina.

"Good morning." Ang tanging nasabi ni Nancy at pinatay ang convertible retail radio.

"It's afternoon." Pagtatama ng dalaga sa kanyang ina na ikinatampal nito sa sariling noo.

"Oh. I guess it is." At napa-iling na lamang.

Nagpalinga linga si Nancy sa kabuuan ng kusina bago napatingin sa binabasang libro ni Niobe. It's all about encyclopedia of funerals.

"Do you think you could..."

"That's my girl. Thank you." May bahid ng kasiyahang bulalas ni Nancy ng makita niya sa ibabaw ng mesa ang umuusok pa na kape.

Kaagad niyang kinuha iyon at sumimsim

"What are you doing today?" Hindi maiwasang tanungin ni Nancy ang anak ng hindi na ito nagsalita.

Likas sa mahinhin at mapagmasid, ay sobrang tahimik rin ng dalaga na tipong mayayamot ka na lang sa katahimikan nito.

Niobe slowly flipped the pages and answered

"Thought I'd..."

"...draw the curtains, stop the clocks, cover the mirrors and then retire to my room." Tipid nitong sagot.

"Don't be morbid." Napapa-iling na sumalungat si Nancy.

"And get rid of that dress! What is that?" Saway ni Nancy sa kanyang anak ng mapansin niyang suot nito ang makalumang damit.

Oh, how Nancy hates vintage things. It's just that Niobe and Sebastian are the same; they'd love it.

"It's my mourning attire." Sagot naman ng dalaga na patuloy pa din sa pagbabasa na ikinaayos ng tayo ni Nancy at tinitigan ang anak.

Of course, hindi magawang umalis ni Niobe sa bahay na ito dahil palagi niyang naaalala ang ama niya.

"Why don't we get out of here, hmm? Go shopping. We could get some ice cream." Pangungumbinse niya sa anak na babae na sinalo naman ng isang maikling sagutan ni Niobe.

"In Victorian times, a widow was expected to mourn her husband for two years." Pambabara nito sa ina.

"At least." At sinamaan ng tingin si Nancy.

"Niobe..."

"But in Ancient China, they built a straw hut beside the grave and lived there for three years doing nothing." Pagbabasa nito sa binabasang libro at tiningnan muli ang kanyang ina.

Nancy can't help but to sigh in disbelief

"You and me, ice cream, fresh air. Come on, all these years of hunting trips with him..." Naluluha at nanginginig ang boses na bulalas ni Nancy.

"...and all I'm asking for is one afternoon with me." Pangungulila ni Nancy na ikina-irap ni Niobe.

"That's what your father would have wanted." Patuloy nito na hindi pinakinggan ng dalaga at sa halip ay ibinaling ang atensiyon sa ibang parte ng bahay hanggang sa mapako ang kanyang mga mata sa labas ng bintana kung saan nandoon ang kanyang tiyuhing si Sean, nakahilig ang likod sa deck chair sa labas ng kanilang bahay at nagbabasa ng libro.

Everhart (Completed)حيث تعيش القصص. اكتشف الآن