𝐃𝐫. 𝐑ü𝐲𝐚 𝐔𝐙𝐔𝐍, yeni bir başlangıç için Diyarbakır'a taşınır. Güzel planları olsada hayat ona başka bir yol sunar. Bu yolda nelerle karşılaşacağını bilmez.
Yolda onu aşk, arkadaşlık, nefret ve sevgi karşılayabilir.
Yada sadece korku mu?
Ö�...
🖇️yıldıza basmayı ve bol bol yorum yapmayı unutmayın!
İyi okumalar dilerim... ...
~seninle konuşmayı seviyorum, konuşacak konum olmasa bile~
"Anne ben çıkıyorum, yeter artık ya" dedim isyan ederek. Annem sabah erkenden beni kaldırıp dip köşe temizlik yaptırmıştı. Yerleri silmekten dizim acıdı resmen.
Annem göz devirerek "kaç sen zaten, anneni yalnız bırak. Canın annen burda kendi başına temizlik yapsın, ona yardım eden bir KOCASI bile yok!" dedi biraz yüksek sesle. Yanağına ufak bir buse kondurarak "aman Anne, git odama yat işte, neden uğraşıyorsunki? Zaten bel ağrısı yapar bir zaman sonra, sağlıklı değil" dedim. Ekşimiş bir yüz ifadesi ile "doktorumuz da konuştu" dedi ve elindeki bezi salladı.
Bu hareketi karşılığında güldüm ve "hadi bay bay, öptüm" diyerek açtığım kapıdan dışarıya çıktım.
Bugün Rüzgarla dışarıya çıkacaktım. Sabah yazışmıştık buluşalım mı diye, ikimizinde zamanı olduğu için olumlu cevaplar vermiş ardından ne yapacağımız hakkında konuşmuştuk. Aslında pek plan yapmamıştık, çarşıda buluşup orada ne yapacağımızı konuşacaktık.
Üzerime rahat edebileceğim ama bir yandan da güzel duran eşyalar giymiştim. Altıma bir jean giymiştim. Üst olarak siyah boğazlı bir üst seçmiştim, onu da pantolonumun içine sıkıştırmıştım. Ceket olarak kısa bir deri ceket seçtim. Ayakkabı olarak siyah botlarımı seçtim. Hava soğuk olmasına rağmen güzel gözükmek için pek sıcak giyindiğim söylenemezdi. Olsun, güzel olmak isteyen acıya dayanacaktı, bu kadar basit...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
(Rüya'nın kombinini böyle düşünebilirsiniz)
Açık olan kahverenkteki saçlarımı savura savura yolda yürümeye başladım. Bu 'resmi' olarak ilk buluşmamız olacaktı. Çok kez buluşmuş olsakta bu ilk 'gerçek 'buluşmaydı.
Yolda yürürken temiz ama bir o kadarda soğuk olan havayı içime çeke çeke yürümeye başladım. İçimde kıpır kıpır bir his vardı. Kontrol edemiyordum onu. Az sonra Rüzgarı göreceğimi bilmek içimde öyle hisler uyandırıyorduki, beni rahatsız ediyordu. Kötü bir rahatsızlık değil, sadece huzursuzluk oluyordu, o da bilmediğim hisler yüzünden geliyordu. Bu hoşuma gidiyordu.
Çarşı uzak olmadığı için yürüyecektim. İçimdeki kıpırtı dolu hislerle yürümeye başladım. Bir yandan kuşların sesini duymak bana huzur veriyordu. ...
