အပိုင္း - ၂
❗ ဒီးဒီးလင္းလက္ယာဆိုတဲ့နာမည္မွာ ေနာက္က လင္းလက္ယာက ဆင္တူေနတာ႐ွိလို႔ ဒီးဒီးလင္းေရာင္ျခည္လို႔ျပန္ေျပာင္းလိုက္ပါတယ္။ အပိုင္း ၁ ကိုအခ်ိန္ရတာနဲ႔ျပန္ျပင္ထားပါ့မယ္။
.........../\..........
" ကိုခန္႔ရယ္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဒီညျပန္လို႔ရေအာင္ ဘႀကီးေမာင္ ကိုကူေျပာေပးပါလားဟင္ ။ ဘႀကီးေမာင္က ကြၽန္ေတာ္ တို႔ကိုသာၾကည့္မရတာ ကိုခန္႔ကိုေတာ့ခ်စ္တယ္ေလ။ ကိုခန္႔ေျပာေပးရင္ ရေလာက္တယ္ "
" မရဘူးထင္တယ္ကိုေရႊဒီးေလးရယ္ ေလးေမာင္ကစိတ္တိုေနတယ္။ လိမၼာတယ္မဟုတ္လား ဒီညေတာ့ဒီမွာပဲေနလိုက္ေနာ္"
တကယ္လည္း ဒီညေတာ့ ထိတ္တံုးနဲ႔ညားဖို႔ေသခ်ာေနတာမို႔ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖင့္လွဲအိပ္လိုက္ေတာ့၏။ ကိုယ္ေတြကို.ေက်ာခိုင္းသြားသူ၏ေနာက္ေက်ာကိုၾကည့္ကာ စိတ္ကူးထဲေပၚလာေသာ ပဒီးပဒါးစကားေတြကိုအသံက်ယ္က်ယ္ျဖင့္ေအာ္ဆိုလိုက္မိေတာ့၏၊
" ကိုကိုရယ္ ကိုကိုရယ္ သားကိုကယ္ပါကြယ္။ မကယ္ႏိုင္ဘူး ထဆင့္ထူး ဒေဒြးႏွစ္လံုးျပဴး "
*
*
*
*
*
*
*
*
" ဒီးဒိ္ီးလင္းေရာင္ျခည္ မင္းကေတာ့ေနာ္ ထိတ္တံုးစာမိေနတာေတာင္ ပါးစပ္ကအၿငိမ္မေနတာပါလား "
အိမ္ေပၚတြင္႐ွိေနေသာ ဘႀကီးေမာင္၏ အသံကို
ၾကားရေတာ့မွ ဒီးဒီးလည္း ၿငိမ္သြားရေလေတာ့သည္။ ဒီလိုႏွင့္ တျဖည္းျဖည္းညေန,ေနဝင္ခ်ိန္သို႔ ေရာက္လာေလေတာ့၏။ တဝီဝီေအာ္ေခၚေနေလေသာ
ျခင္းမ်ားအားေသြးလႉရင္း တစ္ညတာကိုျဖတ္သန္းဖို႔ အားေမြးေနရေလေတာ့သည္။
" ဦးေလးေမာင္! ဦးေလးေမာင္! ေအာင္မေလး ေခၚလိုက္ရတာလဲ သမုဒၵရာေအာက္အိပ္ေနတဲ့ကာလနဂါးကအိပ္ရာႏိုးမယ္ ။ ဒီအိမ္သားေတြကေတာ့
အိပ္မေပ်ာ္ဆင္ေအာ္မႏိုးမ်ားျဖစ္ေနသလားပဲ ။
ဦးေလးေမာင္ေရ!အရီးေလး ဒီအိမ္သားေတြ "
" ဟဲ့ ခင္မူယာ ဘယ္ႏွယ္အသားကုန္ေအာ္ေနတာလဲ။ အိပ္ေပ်ာ္ရေအာင္ ဘယ္အခ်ိန္႐ွိေသးလို႔လဲ။
နင့္အရီးေလးနဲ႔ငါ ထမင္းစားေနလို႔ ေနာက္ေဖးကေန
ျပန္ၿပီးအသံျပဳေနတာကို နင့္မယ္မၾကားဘဲနဲ႔ "
YOU ARE READING
ယောက္ခမနှင့် တစ်ထောင့်တစ်ည စီးချင်းတိုက်ပွဲ (Ongoing)
Romanceပေါ့ပေါ့ပါးပါး ချိုချိုအေးအေးလေးပါပဲ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ခ်ိဳခ်ိဳေအးေအးေလးပါပဲ
