20

91 13 1
                                    

ჯონგუკი რომ გააცილა თეჰიონთან აბრუნდა,

- ერთმანეთს იცნობთ?
- რა მნიშვნელობა აქვს
- უბრალოდ დავინტერესდი, წასვლის წინ მალამოს და გამაყუჩებლის რეცეპტი მომცა წავალ და მოგიტან

ოთახიდან გავიდა,

- რა ჯანდაბააა ხომ თქვა რომ არაფერი მჭირდებოდა,

ჯონგუკი ტაქსში ჩაჯდა და  სამსახურში წავიდა, გზაში წარსულზე ფიქრობდა, იმ მომენტების თავიდან ამოგდებას ვერ ახერხებდა რაც  მას თეჰიონთან აკავშირებდა,

- მისი კანი ისევ ისეთი  ნაზია.....

ფანჯარაზე თავი ქონდა მიდებული და ცრემლები მოსდიოდა,

თეჰიონმა ბალიშის ქვეშ დამალული ფოტო გამოიღო და საწოლზე მჯდარმა ისევ მოფერება დაუწყო, იმ ფოტოზე ჯონგუკი და თეჰიონი იყვნენ, ის მაშინ გადაიღეს როდესაც ექსკურსიაზე იყვნენ წასულები იმ შმეთხვევამდე სანამ დაიკარგებოდნენ,

- წარსულიდან მხოლოდ ეს დამრჩა, მხოლოდ მოგონებები..... ჩემი და შენი მოგონებები................

ფოტო გულზე მიიდო და ბალიშზე დადო თავი, ცრემლები მოსდიოდა იმის გახსენებაზე თუ როგორი ცივი თვალებით უყურებდა მას ჯონგუკი, 

რამდენიმე დღის შემდეგ  თეჰიონი რესტორანში მეგობრებთან ერთად სავახშმოთ  წავიდა, იგივე რესტორანში კი ჯონგუკი ვახშმობდა კოლეგებთან ერთად, თეჰიონი მაგიდას მიუჯდა თუ არა მაშინვე დაინახა ჯონგუკი რომელიც საკმაოდ მხიარული ჩანდა, იცინოდა და საუბრობდა,

- ჯობს წავიდე ( ფეხზე წამოდგა )
- სად უნდა წახვიდე? ჯერ ახლა მოვედით

ამ ლაპარაკის დროს ჯონგუკმაც გაიხედა და მის წინ მდგარი თეჰიონი დაინახა, ეს მანაც შენიშნა და ისევ დაჯდა სკამზე,

- კარგი ცოტახნით და მერე წავალ
- სადმე გეჩქარება?
- არა უბრალოდ თავს კარგად არ ვგრძნობ,  

კერძები შეუკვეთეს და ვახშმობა დაიწყეს, თეჰიონი უცბათ სკამიდან წამოხტა და საპირფარეშოსკენ გაიქცა, ეს ჯონგუკმა დაინახა და მაშინვე მას გაყვა, შიგნით შევიდა თუ არა დაინახა თეჰიონი რომელსაც ცხვირიდან დიდი რაოდენობის სისხლი სდიოდა,

- თეჰიონ რა გჭირს? ( მაშინვე შეშინებული მივარდა )
- არაფერი კარგად ვარ ( ცხვირზე ხელსახოც აფარებულმა უპასუხა)
- რა არაფერი სისიხლი მოგდის, საავადმყოფოში უნდა გამომყვე( ხელი მოკიდა)
- არსად წამოვალ ( ხელი გააშვებიან)
უბრალოდ ეს საიდუმლოდ შეინახე
- ამის საიდუმლოდ შენახვას როგორ მთხოვ?
- გთხოვ..... მე კარგად ვარ გადაღლილობის ბრალია
- საავადმყოფოში წასვლა უკეთესი გამოსავალია,
- არ მინდა ამისგან დიდ ამბავს ნუ ატეხ

სისხლდენა რომ შეუწყდა პირი დაიბანა და  მეგობრებს დაუბრუნდა,
ჯონგუკი შეშინებული ათას რამეზე ფიქრობდა მაგრამ მაინც  ყველაზე მეტად აშინებდა ერთი რაღაც......

თავადაც გავიდა და კოლეგებთან ვახშმობა გააგრძელა მაგრამ თვალს ვერ აშორებდა თეჰიონს რომელიც არც თუ ისე კარგად გამოიყურებოდა, ეტყობოდა რომ თავს სუსტად გრძნობდა,

ის და მისი მეგობრები ვახშმობას მორჩნენ და რესტორნიდან გავიდნენ, ჯონგუკიც დაემშვიდობა კოლეგებს და თეჰიონს გაჰყვა,

მანქანასთან მისულმა გონება დაკარგა და დაეცა, ჯონგუკი მაშინვე მივარდა და მისი გამოფხიზლება სცადა, მაგრამ რეაგირება არ ქონია, ამიტომ მაშინვე თავის მანქანაში ჩასვა და საავადმყოფოში წაიყვანა,

გასინჯა, ანალიზები გაუკეთა ყველაფერი გამოიკვლია მაგრამ რისიც ეშინოდა ის არ აღმოაჩნდა,  მძინარე თეჰიონი რაღაცას ამბობდა,

- ა..... არ......წა.....ხ....ვი....დე

ამ დროს კი მის პალატაში კონგუკი შევიდა, თეჰიონმა რომ გამოიღვიძა ის მის გვერდით დახვდა,

- სად ვარ?
- საავადმყოფოში
- აქ რას ვაკეთებ?
- ცხვირიდან სისიხლი წამოგივიდა და შემდეგ გონება დაკარგე ამიტომ აქ მოგიყვანე,  გამოკვლევები ჩაგიტარე დავრწმუნდი რომ სერიოზული არაფერია უბრალოდ სტრესის გამოა.

" შემიყვარე კიმ თეჰიონ "    ( +18 )Where stories live. Discover now