Tesadüf Aşk // park jimin ✅tamamlandı✅

''Bu çocuk da kim?''

Sanırım artık Korede okuyan genç bir kız olarak ben bile kendimle gurur duymaya başlamıştım.

Ki her zaman insanların benim başarımı abarttıklarını düşünürdüm.

Uçağa bindiğimde kalbim daha hızlı atıyordu.Sanki yerinden çıkacakmış gibiydi.İlk defa uçağa biniyordum hemde. Sanırım onun heyecanı da vardı üstümde. Uçak kalktıktan bir yarım saat sonra uyuya kalmıştım. Uyandığımda bir kaç şey yedim.

Hostese sorduğumda ise 1 saat sonra Korede olacağımızı söyledi.

Heyecandan oturmak istemiyordum. Sanırım bir müzik çalsa uçakta dans etmeye başlayacaktım.

Biraz bir şeylerle uğraştıktan sonra zaman geçmişti. Zaten yarısı uyuyarak geçmişti bile.

Hava alanında indiğimde ne kadar Koreceyi çok iyi bilsem de bir Koreliye selam veremeyecek kadar heyecanlıydım. Şimdi ne yapacaktım?

Ben bunları düşünürken yanıma biri geldi ve;

"Evin Hanım siz misiniz?" dedi.

Sanırım bu müdürün bahsettiği şofördü.

Kendinden bahsettiğinde o olduğunu anlamıştım. Beni okuyacağım üniversiteye ve kalacağım yurda götürüp okulun çevresini gezdireceğini söyledi. Ve daha sonra konuşmasına şöyle devam etti;

"Ben 1 hafta daha buradayım. Ha birde unutmadan buda Kore hattınız. Arkadaşlarınızla buradan konuşabilirsiniz. Dediğim gibi 1 hafta daha buradayım bir ihtiyacınız olursa beni arayabilirsiniz." dedi ve numarasının yazılı olduğu bir kart verdi.

Ve iki tane kredi kartı.

"Burada size yetecek kadar para vardır. Türk parasını Kore parasına çevirene kadar bunları kullanın."

"Çok teşekkür ederim." dedim ve yola koyulduk.

Arabadan dışarı baktım bütün yol boyunca. Kore sokaklarına,Kore yollarına... Yıllardır hayalini kurduğum ülkenin şimdi havasını solumak bana çok iyi gelmişti.

Şoför;

"Okula vardık Evin Hanım." dedi ve arabadan indik. Burası gerçekten  çok güzeldi. Okulun girişinde kocaman bir çeşme vardı ve çok güzel bir görüntüsü vardı. Okulun çevresini gezdikten sonra beni yurda bıraktı ve gitti. Odaya girdiğimde iki yatak vardı. Ve bir kız masada çalışıyordu. Beni görünce ayağa kalktı ve yanıma geldi.

"Hoşgeldin oda arkadaşım.Benim adım Go Ah Ra."

Dedi ve elini uzattı. Bu sevecen kızın arkadaşım olmasına sevinmiştim.

Bende elimi uzattım ve;

"Bende Evin. Memnun oldum."

İlk başta adımı söyleyemedi ama daha sonradan öğrendi. Bavulumu boşaltmama yardım etti.

Ve daha sonra Kore de ki ilk arkadaşımın telefonunu da kaydetmiş oldum.

Okul için bütün kayıtlarım tamamdı. Ne kadar yorgun olsam da bugün ki derslere girmek istiyordum.

Bir duş aldım ve üstümü giyindim. Ah Ra ile hemen kaynaşmıştık.

Ve beraber okula gittik. Yurt okula yürüyerek 10 dakikalık bir mesafedeydi. Go Ah Ra ile aynı sınıfta değildik maalesef.

O yüzden onun dersi yarım saat önce başlamıştı.

Bende kitaplarımı alıp kantinde oturmaya karar verdim. Bir fincan kahve iyi gider diye düşündüm. Ve kahve alıp bir masaya oturup kitap okumaya başladım.