Tesadüf Aşk // park jimin ✅tamamlandı✅

"Artık öyle biri yok!"

Gözyaşlarımdan önümü zor görürken zorlukla yerimden kalkıp Jiminin arkasından koşmak istedim.Bir kaç adım attıktan sonra tekrar durdum.Arkasından gitseydim büyük ihtimalle daha çok kızacaktı bana.İstemedim.Kocaman terasta,o açık havada sanki beni sıkan,boğan bir şey vardı.Nefes almakta zorlanıyordum.Gözyaşlarım yanaklarımı ıslatırken yine oturdum ve ağlamaya devam ettim.

Ellerimle yüzümü kapattım.Birinin böyle görmesini istemiyordum çünkü.

En sonunda gitmem gerektiğini düşündüm.

Tekrar ayağa kalktım ama sabaha kadar ağlamak istiyordum bir yandan da.

"Böyle olmamalıydı.Böyle bitmemeliydi."

Diye kendi kendime yavaşça konuşurken karşıdan gelen Choi Minho'yu gördüm.

Elinde çantam ve telefonum vardı.

Beni öyle görünce koşturarak yanıma geldi.

"Neredeydin?İyi misin?"

Hiç cevap vermedim.

Öylece boş boş bakıyordum.

"Ağlamışsın."

Elimin tersiyle gözyaşlarımı silerken bir yandan da;

"Önemli değil."

Dedim.

Ellerindekileri bana uzattı ve;

"Jimin yüzünden bunları unutmuşsun orada."

"Teşekkür ederim."

Dedim aynı ifademle.

Teşekkür edip Minho'nun yanından ayrıldım ama arkamdan geldiğini hissediyordum.

Birden duraksadım ve arkamı dönmeden;

"Arkamdan gelme lütfen.Yalnız kalmak istiyorum."

"P-peki."

Nereye gideceğimi bilmeden,ayaklarım beni nereye götürürse oraya gidiyordum.

Duvarlar üstüme üstüme geliyordu.Ve ilk defa kendimi bu kadar çok boşlukta hissediyordum.

Boş boş etrafıma bakarken okulun bahçesine geldiğimi farkettim.

Ayakta yine duramıyordum.Gidip bir banka oturdum.

Ağlamamam gerekti.Bu okuldaki bütün kızlar bir garip.Ağlarsam dedikodu çıkaracaklarına eminim.Kendimi zor tuttum.

Yine nefes almakta zorlanıyordum.

Derin derin nefes alıp öylece otururken arkadan gelip biri gözlerimi kapattı.

"Sen kimsin?"

"Ben."

Ay çok açıklayıcıydı gerçekten.

Gözlerimden ellerini çekip yanıma oturdu.

Gelen Minhoydu.

Tam bir şey diyecekken;

"Dur.Bir şey deme.Cidden bak.Varlığımı bile hissetmeyeceksin.Sadece sana dost olmaya çalışıyorum.Kötü bir niyetim yok.Seni yalnız bırakmak içime sinmedi.Sen çok iyi kalpli bir kızsın.Kalbine kıran o kişi er yada geç sana geri dönecektir."

"O artık beni sevmiyor."

Hiç bir şey demeden devam etmem için suratıma baktı.

"Ben artık onun için bittim.Eminim bundan.Onun için artık Evin diye biri yok."

"Her zaman bir umut vardır.Unutma bunu."

Saçmalama dermişcesine bir gülüş takındım ve;

"O eskidendi.Bende eskiden hep öyle düşünürdüm.Meğer öyle olmuyormuş.Ama bütün suç bende.Bende yani.Bu saçma aşk üçgeninin içine nereden girdiysem."