Tesadüf Aşk // park jimin ✅tamamlandı✅

"Yine,yeniden."

••

Jimin'in aramasını beklerken heyecandan kalbim ağzımda atıyordu.Ama o inat edip sanki hala aramıyordu.

En sonunda telefonuma gelen mesaj sesiyle yerimden sıçradım ve mesajı okudum.

"Annemle konuşup hemen oraya geleceğim.Bekle beni.Bir yere çıkma,birilerine randevu verdiysen arayıp iptal et >.<"

Ah!!!Bu çocuk her zaman beni böyle merakta mı bırakacaktı Allah aşkına?Artık bayılmak istiyordum çünkü bazen gerçekten beni çok zora sokuyordu.Bazen suratıma bakmıyor,bazen de bir aşk böceği gibi konuşuyordu.Ne yapacağımı bile bana unutturuyordu.

Ah Ra ve büyükbabanın gelmesi ile telefonu bırakıp onlara döndüm.Ellerinde bir sürü poşetler vardı hemen onları alıp Ah Ra ile mutfağa geçtik.Büyükbaba da koltuğa oturup dinlenmeye başladı.Poşetlerin içindekileri çıkarırken Ah Ra'ya;

''Jimin mesaj atmış.'' dedim.Hemen poşeti bırakıp bana döndü ve;

''Ne diyor yine?Kesin seni sinir edecek bir şey dedi değil mi?Buraya gelsin bak ne yapıyorum onu..'' diyerek aldıklarını dizmeye devam etti.

''Hayır,sinir edecek bir şey değildi.Annesiyle konuşup geleceğini,biriyle randevum varsa iptal etmemi söyledi.''

''O ne demekmiş şimdi?Bu iş ona kolay geliyor herhalde.Bir gün öyle,bir gün böyle davranmanın cezasını henüz bilmiyor galiba.Gelince göstereceğim ben ona.''

Ben ise 32 diş gülümseyerek uzaklara dalmıştım ve sesli bir şekilde ''kıyamam ona ya..'' diye mırıldandım.Ah Ra'nın bana sert sert bakışlarını gördüğümde kendime geldim.Gerçekten Ah Ra bu sıralar biraz korkutucuydu.Gerçekten bu kız en yakın arkadaşına,hatta bırak beni,kuzenine bile kıyabilirdi.Ama olsun yine de Jimin benim yani...Bunu düşünerek ve tekrar kendi kendime gülerek Ah Ra'ya yardım ettim.

••Jimin'in ağzından••

Kafe'den çıkar çıkmaz annemle konuşmak için ofise ilerledim.Ve Evin'e mesaj atmayı da unutmadım.Onun yanına gidip,her şeyi anlatacaktım.Özgür oluşumuzu bugün beraber kutlayacaktık.

Tekrar hızlı bir şekilde ofise geldiğimde annemin çoktan geldiğini söylediler.Merdivenleri ikişer ikişer çıkıp odasının önüne geldim ve kapıyı çalmadan içeri girdim.

''Jimin..Oğlum kapıyı çalsaydın ya...'' dedi sitemli bir şekilde.Daha sonra bilgisayarını kapattı,gözlüklerini çıkarıp bana baktı.

"Ne oldu sana böyle?"

Kağıdı cebimden çıkarıp düzelttim ve masanın üstüne koydum.Gözlüğünü tekrar takıp kağıdı eline aldı ve okudu;

"O imza sana ait değil. Değil mi anne?" diye umut dolu gözlerle ona baktım.Kağıdı soğukkanlılık ile inceledi.Hiçbir tepki vermemesi beni korkutuyordu.

"Jimin,nasıl böyle bir şey yaparsın?Sırf Evin için,neden?"

"Ne diyorsun anne,anlamıyorum?"

"Yoon Su'yu böyle mi tehdit edeceksin ha?" diye bağırdı.

"A-anne hisseleri ve senin sahte imzanı Yoon Su kullandı!" diye bağırdım.

"Yoon Su senin gözünü nasıl kararttıysa oğluna bile güvenmiyor musun?" diye de ekledim.O anda kapının çalmasıyla ikimizde o yöne doğru döndük.Bana her şeyi anlatan kız gelmişti.Beni gördüğünde büyük bir şaşkınlığa uğradı.Yüzü kıpkırmızı oldu ve yutkunduktan sonra konuşmasına izin vermeden;

"Hemen bana anlattıklarının aynısını anlatıyorsun!Hemen!" diye bağırdım ve tekrar anneme döndüm.Annem bana ve kıza kaşlarını kaldırarak baktı ve kızı dinlemek için "dinliyorum.." dedi sakin bir sesle.