32*

4.6K 285 92
                                    

Yatağımdan kalkar kalkmaz gözlerim Jimin'in yatağına kaymıştı.Ama o yatağında yoktu.

İçeriden gelen gülüşme seslerinin ardından annemin sesi duyuldu.

''Evinciğim!Hadi kalk sende.''

Annem bu son günlerde oldukça keyifli gözüküyordu.Sesinin tonundan bile bunu anlayabiliyordum.Gerçekten fazla sinir bozucu!

''Geliyorum anne!'' diye cevap verdikten sonra yataktan kalktım ve içeri gittim.Hep beraber çay içiyorlardı.Yoksa ben gelmeden kahvaltı yapmışlar mıydı?

''Anne!'' dedim ters bir sesle.

''Ah,günaydın kızım.Nasılsın?''

''Bensiz kahvaltı mı yaptınız?''

''E ne yapsaydık?Çocuk acıkmıştı.'' dedi Jimin'e bakarak.Oda bana kocaman gülümsedi.

Ben anneme,Emre'ye ve Jimin'e kötü bakışlar atarken annem ayaklandı ve;

''Otur hemen sana da hazırlayayım bir şeyler.''

''Yok anne gerek yok.Ben gideceğim zaten.'' dedim ve odama geri dönerken Jimin seslendi.

''Bugün bende seninle geleceğim.''

Bu çocuk gerçekten ciddi miydi?Şaka gibi!

''Nereye geliyorsun?Kafana göre benimle beraber okula gelemezsin.''

''Neden olmasın.Çokta güzel olur!''

Ellerimi saçlarımda gezdirdikten sonra derin bir nefes aldım ve ellerimi belime koydum.

''Jimin!Otur oturduğun yerde!Hem annemi çok sevmişe benziyorsun.Otur zaman geçir.Zaten son günün.Artık kendi evine gitsen iyi olur.''

Beni deli etmesi hiç değişmemişti.Hala kendini koruyordu bu konuda.Bense,yapma dediğim bir şeyin yapılmasından her zaman nefret eden bir kızım.Jimin ise benim tam tersim bir karakterdi.Biz Jimin ile bir kaç ay nasıl beraber,aynı ortamda sağlıklı bir şekilde yaşadık merak ediyorum.

Ben bu konuda çok hassastım ve bir kaç kez babamla bile kavga ettiğimi hatırlıyorum.Jimin de kimmiş!

Etrafına bakındıktan sonra;

''Gelsem ne olur?''

''Hiçbir şey olmaz ama...Gelsen bile derse giremezsin!Misafir olarak dışarıda beklersin.''

Ayağa kalktı ve tam dibimde durdu.Göz göze geldiğimizde gözlerinin içi gülüyor gibiydi.

''Bu senin için iyi bir şey!Yoksa ömür boyu üstünde yük olarak kalırım.''

''Ne yükü?Anlayamadım.''

''Bana zaten sözün yok muydu?Şimdi İstanbul'u gezdirmezsen ne zaman gezdirebilirsin?''

Ah!Bu kırmızı kafa bunu unutmamış mıydı?Hala nasıl hatırlayabiliyordu?

Gerçi şuan kırmızı kafa değil!Buna dalga geçmem gereken başka bir şey bulmam lazımdı...

''Sen...Seni gezdireceğim tabii.Sözümde duran bir kızım biliyorsun.''

Bana pek inanmamış gözler atarken annem araya girdi.

''Ne konuşuyorsunuz siz orada?''

Annemin kesinlikle beni bu saçma şeyden kurtarması lazımdı.Bu seferde Jimin'in tarafını tutarsa, kesinlikle benim kızı olduğunu unuttuğunu ve tamamen Jimin'i sahiplendiğini düşüneceğim.

''Anne.Jimin benimle beraber okula gelmek istiyor.''

Jimin de benim anneme olan bakışlarımdan anlamış olacak ki anneme masum bakışlar attı.

Tesadüf Aşk // park jimin ✅tamamlandı✅Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang