The Mafia And The Golden Fairy I

CHAPTER 2: THE BREAK-IN

◾◾👑◾◾

Chapter 2: the break in

"Never tell a game with a royal, she might play along. "

"Hey!" Iniangat ko ang aking tingin mula sa likuran ni Shin. May apat na lalaki ang nakaharang sa harapan namin ngayon. Sa hitsura nila, di malayong mahilig ang apat sa mga away at gulo, pero hindi dapat kami ang klase ng tao na binubunggo nila.

"What do you want?" Malamig na tanong ng aking kasama, ako naman ay kusang napaatras at mas nagtago sa likod niya nang maglabas ng patalim ang isa sa humarang sa amin.

"Maangas ka rin talaga ah!" Asik naman ng isa.

"Joseph, tuluyan na natin to. At yung manikang binibini atin na lang!" Ngayon ay napahawak na ako sa damit ni Shin.

'You're pretty you almost look like a doll'

Hindi ko ring akalaing na ihahalintulad nila ang isang tulad ko sa manika. Like my mother she always compliment me with a doll. So perfect it doesn't look real; so fragile like it's gonna break.

"Close your eyes. " Napatingin naman ako sa likod ni Shin nang magsalita siya, bahagyang kumunot pa ang aking noo.

"Nag g-goodbye ka na ba sa girlfriend mo? KWAHAHAHA!" Pang aasar ng isa, pero nanatiling diretso ang tingin ng kasama ko na tila ba wala siyang narinig.

"Close your eyes. Sora." This time bumitaw na ako sa pagkakakapit sa kaniya at mariin na ipinikit ang aking mata.

Maingay. Maraming nagsisigawan at kung ano ano pang kalabog ang aking naririnig. I wanted to peek. I am curious. Pero natatakot ako sa maaari kong makita. Another scream.

Nakarinig pa ako ng pag crack ng buto, kaya binuksan ko na ang aking mga mata dahil sa biglaang pagtahimik ng paligid.

Shin. He's fixing his necktie while walking towards my direction. Hindi man lang siya pinagpawisan o nagusot ang uniporme samantalang ang apat na lalaking nakahandusay na ay halos nakakaawa na kung tignan.

Everyone around us who watched the commotion was now quiet and distancing their selves. Sino nga ba ang hindi matatakot sa isang katulad niya na napatumba ang apat na lalaki at wala man lang natamong galos. I really find it amusing but curiosity weighted the more.

Sino ka ba talaga, Shin? Ang alam ko lang ay parte ka ng isang mafia.

"Let's go." Naglakad na siya paalis, ako naman ay tahimik lang na nakasunod sa likuran niya. Kusa naman ding umiwas at nagsialisan ang mga kumpol ng tao na nadaanan namin. Now, they're afraid.

Pagkarating sa room ay wala pa ang professor ngunit may mangilan ngilan ng estudyante ang naroon. Kahit ang misteryosong si Tyler na nakakakilala sa akin ay wala pa rin. Humalumbaba na lang ako sa aking lamesa sa sobrang pagkabored, I am not really into this.

Now, I know why a lot hate schools. It's kinda boring. Eto rin ang unang pagkakataon na pumasok ako sa isang tunay na paaralan, Greco, my private teacher, used to tutor me at home back then;however, he died because of me.

"What are you thinking?" Agad akong nabalik sa ulirat ng magsalita ang kasama ko, his tone never changed (as cold as ever).

"Nothing." Bored kong sagot at isang mahinang "tss." lang ang kaniyang ibinalik.