Sweet Nothings

Give and Take Part 2

Nagising ako sa alarm namin. Nakapikit ako pero inabot na ng kamay ko ang asawa ko. One of my routine in the morning is to cuddle her but this time is different, walang tao sa side niya.Kadalasan sabay kaming gumigising at nag hahanda pag umaga. Napabangon ako at dumiretso sa CR para i-check siya kaso wala rin siya doon. Pumunta na rin ako sa sala at kusina pero wala pa rin siya. Kumpleto ang gamit sa bahay kaya imposible na may bibilhin siya labas. Nahuli ng mga mata ko ang mug sa lamesa, may note na naka sulat.

Hon,

I will put things on its right place.

I love you more than words.

Your one and only,

Victonara

Kunot noo ko itong binasa. What does she mean? Saan siya pupunta ng gantong oras? Agad kong kinuha ang cellphone ko sa kwarto para tawagan siya. Nag riring naman pero di sinasagot. She left a cryptic message without giving a clue kung nasaan siya. Sinong di mag aalala?

Tinitigan ko lang cellphone ko saka nag sink in sa akin ang nangyari yesterday. Yesterday was our first big fight not just as a married couple but also as a lovers. We may have truce last night yet it doesn't mean that we already fixed our problems. Yes, we may not settle things last night but that reason is not enough for her to leave without telling her whereabouts. I said those words out of impulse, out of my raging emotions. Those words has empty meanings pero arrrgh... This is getting out of hand. Kung di sana ako nag selos pero sino ba ang di mag seselos kung makikita mo na ganon yung pag uusap nila sa twitter.

                 

@bangnita: I love you @vsgalang

@vsgalang: Haha! Bebang!

@bangnita: Walang reply?

@vsgalang: same here friend.

Kahit pinipigilan ko na mag selos, wala akong magawa na out power ng jealousy ang self-control ko. 6 years na silang hiwalay pero ganyan pa rin niya kausapin ang asawa ko. Eto namang maganda at inosente kong asawa di pala sinabi kay Bang na kasal kami. Napa-sabunot na lang ako sa buhok. Humiga ako sa kama, di na lang ako a-attend ng training . Hihintayin ko siya makauwi. I need her hug.

Kriiiiiiiing

Naka-idlip na ako nang mag ring yung telepono ko. Si Jeron to,for sure makikisabay na naman sa akin dahil ayaw niyang gumastos ng gas, kuripot!

"Jeron di ka makakasabay sa akin today dahil di ako pupunta ng practice paki sabi na lang kay coa-"

"Bakit di ka a-attend? Bumangon ka diyan Thomas!" Nagulat ako ng marinig ko ang malakas at mabilis na boses ni.... Ara!? Tinignan ko yung id caller, siya nga.

"Ara nasaan ka?" I didn't mind answering her questions.

"May inaayos lang."

" Ano yang inaayos mo? Mamaya pang lunch ang lakad mo di ba? Bakit ang aga mong umalis?" Saturday is her rest day pero may nasingit lang na-event today pag may lakad siya nang umaga ako ginigising niya ako para mag paalam pero..... Hay

"Basta! Inumin mo yang Calamansi juice mo tapos may strepsil akong nilagay sa gym bag mo. Nag prepare na rin ako ng almusal and lunch in case na magutom ka." She's very maalaga kaya lalo akong na-inlove sa kanya everyday.

"Di ako a-attend ng practice pag di mo sinabi kung nasaan ka." But her pagiging maasikaso won't stop from pagiging makulit.

"Edi wag! Di ako uuwi pag di ka um-attend." Sabi ko nga.. I surrender. I sighed in defeat kahit di ko siya nakikita alam kong nakangiti siya dahil nanalo na naman siya.