#1 Mr. Charmeur & Ik ✅ 2015

6. Als je het zo bekijkt..

Ik word wakker. Gisteren heb ik echt een goede wraakactie verzonnen en uitgevoerd. Vandaag is er weer wiskunde. Ik ga meteen aan de docent vragen of Jackson de waarheid vertelde.
Zo wel; dan weet ik nig niet wat ik ga doen. Ik heb het eerdte uur vrij. Ik besluit een rokje aan te doen. Of toch shorts? Het is een warme dag. Ook is dit jaar bijna voorbij nog anderhalve maand. Ik zoek in mijn kast naar een paar Allstars. Ik stijl mijn haar zodat de voorste plukjes voor mijn ogen vallen, maar de rest doe ik in een paardenstaart.

Ik pak mijn tas en loop de trap af. Besluit pannenkoeken te bakken en wacht ongeduldig tot ze klaar zijn. Als ze éíndelijk klaar zijn, plaats ik ze op een bordje, schenk er wat stroop en begin gulzig te eten. Mijn moeder en Mereltje zijn al weg.

Er wordt aangebeld. Ik open de deur. Wim. Hij glimacht voorzichtig naar me. "Hoi. Zullen we samen naar school fietsen? Ik weet de weg ook nog niet zo goed. " Even denk ik over zijn vraag na en neem dan een besluit. "Ja. Is goed. Okay. Wacht eventjes hoor. Kom anders even binnen. Ik moet nog mijn tanden poetsen."

Hij bestudeert mijn gezicht eventjes en begint dan te grinniken. "En dan haal je even de stroop van je neus en wangen, toch? "

Ik voel hoe mijn wangen branden. Verdraaid! Ik bloos hevig en mompel iets over hoe hij maar zijn mond mag houden.

"Dat hoorde ik en dat was ik niet van plan." Nu bloos Ik alweer. Ik loop de trap op en dan vervolgens naar de badkamer. Ik poets mijn tanden en was mijn gezicht. De stroop is eraf. Ik heb nog een halfuur.

Ik dender de trap af, struikel over mijn eigen voeten en smak met mijn gezicht tegen de vloer.

"Gaat het ? Je maakte een behoorlijke smak."

Wim begint me op mijn zenuwen te werken. "Ga nu niet het duidelijke constateren. Ik weet dat ik net van de trap af op mijn gezicht ben gevallen. Als je een echte gentleman was geweest, had je me nu wel geholpen op te staan. "

Hij biedt zijn hand aan. Ik mep zijn hand weg en krabbel overeind. Wim staart svhaapachtig naar de grond. Ik loop naar de achterdeur en open vervolgens de schuur deur. Ik pak mijn fiets en sluit vervolgens alles achter me af. Wim staat voor de voordeur. Ik ring met mijn fietsbel. Hij kijkt op, een grijns siert zijn gezicht.

"Wie er als laatste is, is een loser." Dan stap ik op mijn fiets en begin te trappen. Nog geen vijf seconden word ik ingehaald door Wim. Hij fietst snel. Dan kijk snel naar zijn stuur. Versnellingen. Hij heeft hem op stand drie staan. "Valsspeler, versnellingen zijn verboden. Zet hem op twee. Anders is het oneerlijk. "Bang dat je gaat verliezen?"

"Nee hoor. Kijk maar hoe ik je inhaal. Doei Wim."

Ik begin me helemaal suf te trappen. Ik heb nu een flinke voorsprong. Ik rijd een zijweggetje in. Of een sluipweggetje. Hiermee win Ik altijd zeker vijf minuten.

Ik bereik de school. Ik kijk achter me, geen Wim. Ik heb gewonnen. Snel zet ik mijn fiets in de fietsenstalling en loop naar binnen. Naar de kluisjes. Bij mijn kluisje staat een grijnzende Wim.

Hoe heeft hij dat nu weer geflikt? "Haha. Jij hebt gewoon dik verloren. Tough luck girl. Misschien haal je me de volgende keer wel in."

Ik knars met mijn tanden en open mijn kluisje. Ik heb wiskunde, Nederlands en Biologie. Allemaal samen met Wim. Zucht.

"Mag ik uw hand in de mijne nemen, allerliefste?" Ik trek een zuur gezicht naar Wim en sla mijn handen over elkaar. Wim trekt een pruillipje. Best wel schattig.

"Grr. Best." Wim juicht en jodelt. "Kunnen jullie een kamer opzoeken, ik word misselijk van jullie."

"Jackson houdt je kop." "Nee. Liever niet. Maarre, wat was dat gisteravond? Je ging echt helemaal wild. Eigenlijk wond je me bestwel op." Hij heeft zelfs nog het lef om te knipogen. Smerig.
Wim trekt zijn mond open en snel bedenk ik me en zoen hem op zijn mond.

Hij is verbaasd maar zoent me snel terug. Jackson kucht. We negeren hem allebei. Dan gaat de bel en duw ik Wim snel van me af. "Laten we maar snel naar wiskunde gaan. Kom op." Ik pak zijn hand en trek hem achter me aan.

Zo lopen we de les binnen. Diverse leerligen kijken even op maar zeggen verder niets. Snel loop ik naar een paar tafeltjes achterin het lokaal. Ik laat Wim's hand los en open mijn rugzak, pak mijn boeken eruit en begin te werken. Wim kijkt me even komt aan en pakt dan ook zijn boeken en begint te werken.

Na de tweede bel loopt de wiskunde docent het lokaal binnen. "Nu zal Ik iedereen vertellen wat hun uiteindelijke cijfer is."

Hij noemt een aantal namen op, Wim heeft een 9.4. Het hoogste van de klas. Hij kijkt verbaasd om zich heen en bloost een beetje.
Dan wordt mijn naam opgenoemd. Ik houd mijn adem in. ".... een 9,3 goed gesaan je staat nu gemiddeld een 8.8"
Wim en een paar andere kinderen applaudiseren en ik adem uit.

Jackson is nog lang niet aan de buurt. Wim krabbelt iets op een briefje en geeft het aan me.

'Je ziet er leuk uit vandaag. Gezellig zo, dat zoenen. Moeten we vaker doen joh!'

Ik bloos hevig en staar hem met een dodelijke blik aan. Hij knipoogt naar me. Ik slaak een zucht. Dan trekt hij het briefje weer naar zich toe. 'Wil je mijn vriendinnetje zijn?'

Tenminste dat is wat ik denk dat erop wordt geschreven.

Hij plaatst het briefje op mijn schrift. 'En voor ik het vergeet, die klodder stroop op je wang is erg schattig.'

Ik ben in een tomaat veranderd.
Dan noemt de docent eindleijk Jacksons naam op. "En Jackson heeft een... wacht even hoor Jackson.. Waar ben je? (Hij kijkt tussen de blaadjes met antwoorden) en jij hebt een 9 komma, is dat nu een twee of een vier? Oh wacht. Het is een drie! Jackson je hebt een 9,3. Goed gedaan. En nu moet iedereen beginnen aan het nieuwe hoofdstuk."

Wacht. Wat? We hebben hetzelfde cijfer?! Jackson kijkt me aan en ik zie dat hij ook paniekerig kijkt.

Hier hadden we niet op gerekend.