Ik zie alles

Goedemorgen

HEEY IEDEREEN. SORRY DAT HET LANGER DUURDE MAAR IK GA NU WEER AAN DE SLAG. IK PROBEER ALLES SNELLER TE UPLOADEN. MISSCHIEN EEN LEUK FEITJE. IK SCHRIJF ALTIJD MET MUZIEK VAN IMAGINE DRAGONS OP OMDAT DAT MIJ ENORM INSPIREERT.  XXX KIR

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ik voelde me zwak en ik zag alleen zwart. Ik probeerde mijn ogen open te doen maar dat koste heel veel moeite. Ik zag wazig dat er mensen boven mij hingen maar wie het precies waren kon ik niet zien. Ik deed mijn ogen weer dicht en gleed weer weg. Weg naar de wereld waar niks moet en alles zo makkelijk ging.

De stemmen boven mij vervaagde en ik wist dat ik er niet meer was. Ik hoorde nu alleen nog maar mijn hart kloppen in mijn borstkas. vaag hoorde ik een stemmetje maar het leek een andere taal. ik viel steeds verder in het zwarte gat er leek geen einde aan te komen. hoe dieper ik ga hoe sterker ik een licht zie. Eerst lijkt het gewoon een lichtje maar na maten ik dichter bij kom zie ik dat het de ogen zijn van het monster. Als ik er bijna ben schrik ik wakker. Finn hing net boven me dus ik stoot vol mijn hoofd tegen zijn hoofd. Dat kan er ook nog wel bij. Ik zie dat Finn met een scheve lach een beetje over zijn hoofd wreef.  hij staart mij aan met zen mooie blauwe ogen. en vraagt of het wel goed met mij gaat. Ik antwoord dat het goed gaat en ik wil meteen opstaan. Finn houd me tegen en zegt dat het geen goed plan is maar nu ik mijn ogen open heb voel ik me helemaal prima. Ik sta op en voel me goed. Ik kijk Finn aan en zeg dat het gaat. Finn verteld me dat ik 3 dagen niet heb gereageerd en dat hij bijna wou opgeven. Ik zie in zijn ogen dat het hem veel pijn doet en geef hem een knuffel. Samen lopen we naar buiten waar "het normale leven"weer doorgaat. De meeste bomen zijn vernieuwd maar ik zie over mensen weer dingen opbouwen. Als ik langs een groepje kinderen loop zie ik dat ze aan het tekenen zijn. Wat mij opvalt is dat meer en deel van de kinderen monsters tekenen. De monsters die alles hebben verwoest. Samen met Finn loop ik richting de boom van de raad van 5. alles om de boom is verwoest maar de boom waar ik de laatste keer de raad had gezien stond er nog. Aan de boom van de raad van 5 was niet te zien dat er 3 dagen geleden een groep monsters waren geweest. Finn bleef aarzelend bij de deur staan. "ik mag niet naar binnen. Ze willen alleen jou zien"zei hij en hij gaf mij snel een knuffel. Ik deed de deur open en liep voor een 2e keer met kriebels in mijn buik naar binnen. Ik wist niet wat er zou gaan gebeuren. Zouden ze mij raar vinden? en wat is er precies gebeurd? Ik liep naar binnen en in tegenstelling van de eerste keer was het doodstil. Iedereen keek mij aan en ik zag zelfs in sommige ogen angst. Ik liep verder naar binnen en ging zitten op de eerste stoel die ik tegen kwam. Ik keek iedereen verwachtingsvol aan maar er gebeurde een aantal minuten helemaal niks. tot dat er iemand uit een van de donkere hoekjes van de boom kwam gelopen. Iemand die ik niet herkende