Multimedyada Yağmur
"Ooo kimleri görüyorum burda hemde ağlarken"
Ben ise şu anda cevap veremeyecek kadar yorgundum ve şu anda bu adamı hiç çekemezdim
"Ben senin gibi kızları iyi bilirim oğlumu baştan çıkarmaya çalışıyorsun ama sen anca çocuğumun bir gecelik eğlencelerinden biri olursun ama yinede ben senin ne istediğini iyi biliyorum sana hoşuna gidecek bir teklifim var"
"Emin olun sizde oğlunuzda zerre kadar umrumda değil" deyip arkamı dönüp gidecekken arkamdan
"100 bin tl karşılığı oğlumdan uzak duracaksın"dedi o anda aklıma annem geldi bu onun tedavisi için yeterliydi ama o adamın pis parasını annem de ben de kabul edemezdim
Birsey demeden ordan ayrıldım ve hastaneye doğru yürüdüm üzüntüden o kadar çok koşmuştum ki hastaneden bu kadar uzaklaştığımı farketmemiştim
Hastaneye geldiğimde hemen annemin odasına doğru yürüdüm
Demir annemin odasının önünde bekliyordu beni görünce hemen yanıma geldi
"Yağmur çok kötü görünüyorsun nereye gittin sen"
"İyiyim annem nasıl görebilir miyim"
"Doktor çok fazla kalmamak şartıyla görebiliceğimizi söyledi"
Beklemeden hemen içeri girdim ama annemi o şekilde yatakta görünce gözlerimin dolmasına engel olamadım
Annemin gözü yarı açık yarı kapalıydı annemin yanına yaklaştım ve yatağının yanına çöktüm
"Annem iyi misin"
"Iyiyim kızım sen öğrendin mi"
"Nasıl yani sen daha önceden biliyor muydun "
"Üzülmeni istemedim kızım"
"Şimdi çok mu farklı oldu böyle bir şeyi benden nasıl saklarsın anne "
Annemse bana özür dileyen bakışlarla bakmakla yetindi
Daha fazla burda durup annemide kendimi de üzmenin bir anlamı olmadığını düşünüp ordan ayrıldım
Hastanenin dışına çıktığımda gözüme kestirdiğim bir banka oturdum ve olanları düşünmeye başladım
Tam o anda omzumda bir el hissettim ama kim olduğuna bile bakamayacak kadar yorgundum
"Üzülme annen iyilesecektir ben parayı hallederim"
"Olmaz demir zaten senin evinde kalarak yük oluyoruz"
"Sana ben hallederim dedim lütfen ödememe izin ver"
"Sen neden bu kadar iyisin yani bu parayı ödemek zorunda değilsin bizi evinde ağırlamak zorunda değilsin"
"Çünkü senin üzülmeni istemiyorum "
O böyle diyince ne diyeceğimi bilemedim ve susmayı tercih ettim biraz sessizlikten sonra
Sessizliği bozan demir oldu
"Biliyor musun aslında sen çok şanslısın seni seven ve sana karşı dürüst bir annen var "
"Neden böyle söyledin şimdi"
"Çünkü benim annem bir gün bir adam için babamı ve bizi terk etti babamdan ondan sonra kendini bozdu her gece eve başka bir kadın getirdi kızkardeşimin intihrından sonra da akli dengesini yitirdi ve babamı hastaneye kapattılar benle de görüşmek istemiyor benim de annem ve kız kardeşim gibi onu bırakıp gideceğimi sanıyor o yüzden o evde tek başıma yaşıyorum"dediğinde gözleri dolmuştu kollarımı ona sardım ve sımsıkı bir şekilde sarıldım
Kollarımı ondan ayırdığımda karşımda bize sinirli bir şekilde bakan burakla karşılaştım
Bizi dövecek gibi bakıyordu ve açıkçası korkmuştum Damla ve Can da gelmişti Damla hemen yanıma gelip bana sarıldı
"Geçmiş olsun canım çok üzüldüm"dedi ve ardından can ve burakta geçmiş olsun dedikten sonra hastanenin kafeteryasına gidip bir masaya oturduk
Can damla ve demir okuldaki olaylardan konuşuyorlardı ben ise annemi düşünüyordum
Burağın bakışlarını üzerimde hissettiğim zaman ona baktım ve o an sanki birbirimize kilitlendik
Birbirimize yoğun bir şekilde bakıyorduk sonunda kendime gelip hava alacağımı söyleyip dışarı çıktım ve banklardan birine oturdum
Uzun bir süre düşündüm olanları aynı zamanda da üşümeye başlamıştım
Birden bir sıcaklık oldu Biri üzerime battaniye atmıştı yanıma biri oturduğunu hissettim ve yanıma baktığımda bu kişinin burak olduğunu gördüm
"Annenin tedavisini ben üstlenmek istiyorum"
"Demir ödüyecek zaten gerek yok"
"Sana demirden uzak durmanı söylemiştim"
"Nedense herkes benim senden uzak durmamı istiyor ama ben duramıyorum"
Okuduğunuz için teşekkürler :-))))
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞKOPAT
Genç KurguBirbirine zıt gibi görünen iki karakterin bir elmanın iki yarısı olmasının hikayesi... Yağmur ve Burak bu iki karakter birbirlerine aşık olabilirler mi
