Seni sevmiyorum

486 19 5
                                    

Multimedyada Burak

Koridorda amansızca  geziyordum herkes derste olduğu için koridor boştu

Bir karar vermeliydim ve sanırım en doğru karar burak'tan sorunsuz ayrılmaktı zaten eğer ayrılmazsam ulaş bizi hiç istemediğim bir şekilde ayırırdı

Dışarı çıkıp banklardan birine oturdum gözümdeki yaşlar bağımsızlığını ilan etmiş gibi akıyordu

"Yağmur .."kafamı kaldırdığımda bunu söyleyenin burak olduğunu gördüm

"Seni arıyordum heryerde lavaboya diye gittin kayboldun"

"Burak otursana bişey konuşmam lazım seninle"sesim çok çaresiz ve güçsüz çıkmıştı kelimeler ağzımdan zor çıkıyormuş gibiydi

Yanıma oturdu ve sanki kötü bişeyler söyleyeceğimi yüzümden anlamış gibi kaşları çatılmıştı

"Burak ben yapamıyorum seninle olmuyor ben ayrılmak istiyorum"çatılan kaşları daha da çatılmıştı ve gözlerinin dolduğunu görmüştüm

"Yağmur ne diyosun sen biz evlenicez"

"Hayır biz evlenmicez yani evlenemeyiz"

"Neden yağmur neden bana bir neden söyle"

"Bir nedeni yok sadece ayrılmak istiyorum"

"Yağmur bu kadar kolay mı bana bir neden söylemeden seni bırakmam"

Derin nefes alıp gözlerimi ondan kaçırdım bunu gözüne bakarak söyleyemezdim

"Çünkü seni sevmiyorum"dediğimde gözünden bir yaş düşmüştü

"Bunu gözlerime bakarak söyle o zaman sana inanırım"

Bütün cesaretimi toplayıp gözlerine bakmayı başardım ve bu anın daha kötü sonuçlanmaması için ağzımdan o kelimelerin dökülmesine izin verdim

"Seni sevmiyorum "

Gözlerindeki hayal kırıklığını sonuna kadar görmüştüm ilk defa burağın gözlerini dolu görüyordum ve sanki ağlamamak için gözyaşlarına emir veriyor gibiydi

Hiç bişey söylemeden kalktı ve yürümeye başladı duyduklarını hazmedemiyormuş gibiydi

Onun gidişini gözyaşlarımla izliyordum ona şuan koşup sarılmak ve onu nekadar çok sevdiğimi söylemek istiyordum ama elimden hiç birşey gelmiyordu

Burak arabasına binip gitmişti ve bende arkasından öylece bakmıştım

Birsüre orada tek başıma oturuyordum ki ulaş sırıtarak bana geldiğini görünce hemen o banktan kalkıp gidiyorken birkaç adımda yanıma gelip kolumu tuttu

"Sevgilim kuzenimden ayrıldın mı "

"Gerçekten iğrençsin "

"İnsan sevgilisine hiç böyle şeyler söyler mi "

"Bak sadece burak'tan ayrıldım senle sevgili olduğum yok kendini kandırmayı kes"

"Hayır kendimi kandırıyorum buna seni inandırıyorum ve buna eminim sen de beni seviceksin çünkü ben seni seviyorum"

"Senin beni sevdiğin filan yok sen burakla aranda bir yarış yaratmışsın ve bunun için hırs yapmışsın sadece burağın sahip olduğu şeye sahip olmak istiyorsun ama bişey söyleyim mi bana asla sahip olamayacaksın çünkü ben burak'tan başkasının olamam"

"Buna o kadar emin olma sevgilim ve bendekinin aşk olduğunu sana göstericem ama şimdi tüm okula benim sevgilim olduğunu göstericeksin yoksaa"diyerek beni tehtid etmeye hala devam ediyordu

Teneffüs zili çaldığında herkes dışarı çıkmıştı ve ulaşta bana elini uzatmıştı

İstemeyerek ulaşın elini tuttum ve sınıfa doğru yürüdük bizi gören herkes bana kötü bakışlar atıyordu ve yanındakine gösteriyordu herkesin gözünde ben bir sürtüktüm artık ve hepsi ulaşın yüzündendi

İlerden sinirle gelen biri dikkatimi çekmişti ve bu kişi damladan başkası değildi

Tam önümüzde durup bana tokat atmasıyla şoka uğramıştım

"İnanmıyorum sana sen benim arkadaşımdın bu kadar sürtük olmak zorunda mıydın yazık"sesi yüksek çıkmıştı ama sonlara doğru kısılmıştı benden böyle bişey beklemediği belliydi

Sinirle yanımdan geçip gitti ve bu bende kendimi suçlamama neden olmuştu

Ulaşa ölümcül bakışlarla baktığımda yüzündeki pis sırıtışı gördüğümde ona aklımdaki işkencelerin hepsini tek tek uygulama isteği uyandırmıştı

Çıkış zili çaldığında bütün gün ulaşın yavşak tavırlarına damlanın ölümcül bakışlarına ve yanından geçtiğim herkesin bana iğrenir bakmasından dolayı ölmek istiyordum en çokta burağı düşünüyordum şimdi ne halde olduğunu tahmin bile edemiyordum

Eve geldiğimde hemen elbiselerimi çıkartmadan yatağıma girip ağlamaya başladım zaten son günlerde yaptığım tek şey ağlamaktı

Ağlamalarımı kesen şey telefonuma gelen mesaj sesiydi

Gönderen : Burak

"Hemen aşağı in "

Beklemeden aşağı indim ve dışarı çıktığımda burağın asık suratından iyi şeyler olmayacağını düşünüyordum

Yanına yaklaştığımda içki kokusunu rahatlıkla alabiliyordum

"Burak.."

"Kes sesini! bu kadar mıydın ha  ben seni bu kadar çok severken bunu da yaptın ulaşla çıkmaya başlamışın ulan yeni bugün ayrıldın benden ben aileme senin için karşı çıktım be ama değmeyecek biriymişsin bunu bilemezdim mutlu olabilirsin  ben gidiyorum  bidaha yüzümü görmeyeceksin umarım bensiz benden daha mutlu olursun çünkü ben olmucam "

Okuduğunuz için teşekkürler oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın   : -)

AŞKOPATWhere stories live. Discover now