AŞKOPAT

EGO

Multimedyada Yağmur

Bir haftadır babamın ısrarlarıyla evde kalıp dinlenmiştim ve bugün ukala yakışıklının evine gidicektik

Meğersem burağın babası ve benim babam ortakmış sanırım burak'la çocukluğumuzdan beri tanışıyor olmalıyız hatta küçücük çocukken sevgili olmuşuzdur şuanda hatırlamak istediğim tek şey o ukalanın çocukluk hali kim bilir nasıl şirindir ıhmm yani kesin gıcıktır eminim o zamanda benle uğraşıyordur

Yine kafamda senaryolar kurduğumu farkedince hemen yatağımdan kalkıp dolabımın önüne geçip kıyafetlerime göz attım

Birkaç kıyafet denemesinden sonra fiziğimi çok iyi gösteren dar bir bilek pantolon ve üzerine de pantolonun rengiyle uyumlu dar zümrüt yesişili bir bluz giyip saçlarımı tepeden sıkıca toplayıp sade bir makyaj yapmıştım

Aşağı inip babamın hazır olduğunu görünce beklemeden çıktık ve uzun sayılabilecek bir yolu arabayla gittikten sonra çok ihtişamlı olduğu belli en az bizim ev kadar büyük bir evin önünde durmuştuk

Beynimde bir an bir kare ışık hızıyla geçti ama tam anlamamıştım bunu umursayıp rutin baş ağrılarımdan biri diye düşündüğümde kapı açılmış ve burak tam karşımda babası diye tahmin ettiğim adam bana sinsi gelen bakışlarıyla yanında duruyordu ve sarışın sevecen bir kadın ile yeşil kırmızı saçlarına sahip 16 yaşlarında bir kız vardı

Hepsiyle tokalaştıktan sonra salona geçtik burak ve ben sürekli göz göze gelip kaçırıyorduk gözlerimizi babamgil iş konuşurken sarışın kadında onlara katılıyordu yeşil kırmızı saçlı kızın adı ise ceydaydı ve o da kulaklık takmış müzik dinliyor ve telefonda birileriyle yazışıyor yani ortam baya bunaltıcıydı burağın da sıkıldığı her halinden belliydi

Gözlerimi evin içerisinde gezdirdiğimde yanımda bir baskı hissettim başımı o tarafa çevirdiğimde burağın o güne oranla yaralarını iyileştiği pürüzsüz yüzüyle karşılaşmıştım

"Hayırdır çenebaz hiç konuşmuyorsun şaşırdım doğrusu alışık değilim sessiz haline"

"Ama sende değişen hiçbir şey yok hala ukalasın"

"Ve de yakışıklı"

"Ve de egoist"

"Ego değil bu sadece gerçekler"

"Acı gerçekle karşılaşmamışsın o zaman"

"Neymiş o acı gerçek"

"O kadar da yakışıklı olduğun söylenemez bir havan var ama o da konuşunca kayboluyor "dediğimde yüzünde bir an bozulma görmüştüm ama hemen toparlanıp alaycı ifadesini yüzüne takındı

"Ozaman sana kötü bir haberim var bu beğenmediğin egoist maalesef daha önceden sevgilindi bu durumda kendine zevksiz mi diyorsun"

"Kazada kafamı vurunca aklım başıma gelmiş işte o zaman körmüşüm ama senin zevkli olduğunu kabul ediyorum"dediğimde bir anda en mükemmel gülüşünü yüzüne takmıştı

"Bence sen kalk egon otursun büyüklere saygı"dediğinde bu sefer gülme sırası bendeydi

Gülmek bulaşıcıymış gibi oda gülmeye başladı ve kahkahalarımız evi doldurdu bir anda etrafımızda bize şaşkın bir şekilde bakan insanları görünce ikimizde aynı anda susmuştuk

"Ee düğünü ne zaman yapıyoruz" babamın dediği şeyle kulaklarıma kadar kızarmıştım

Burakta bende aynı anda itiraz etmeye başlayınca babam gil bu tavrımızı anlamamışçasına bakıyordu

Burakla evlenmek heralde yapacağım en son hata olurdu heralde ve sürekli çocuk gibi kavga ediyorduk ve eğer evlensek birbirimizi yerdik

Burağın babası olan necmi beyin yüzünde çok hoşuna gitmiş gibi bir ifade görmemiştim sanki beni sevmiyormuş gibi hissediyordum

Kimse bu durumumuzu takmamış ve sohbetlerine devam etmişlerdi bende mutfağa gitmek üzere burağın yanından kalkmıştım tam merdivenlerin oraya geldiğimde ise kapının önünde olan şey yine olmuştu bir kaç kare gözümün önünden geçmişti biraz olduğum yerde durunca babam yanıma gelmiş ve neler olduğunu sormuştu babamı geçiştirip mutfağa girip bir bardak su içtim arkamı döndüğümde burakla burun buruna gelmiş bardak elimden kaymıştı

İçeriden homurdanmalar gelince yere çöküp camları toplayacakken beni tuttu ve ayağı kaldırdı

"Bir kaç kare gözünün önüne geliyor ve aniden gidiyor değil mi"

Söylediklerine şaşırmış bir şekilde baktım

"Sana da mı oluyor"

"Önce hatırlayan diğerine herşeyi anlatsın tamam mı "

Okuduğunuz için teşekkürler oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın