Sana (EndMira: Jasper)

Chapter Eleven

Chapter Eleven

NICA.

Si Mamita talaga ang hulog ng langit sa akin. Siguro magtitiis ako ng walang kuryente ngayon kung hindi niya ako pinahiram ng pera.

Ilang taon ko na ring best friend si Mamita. Nakilala ko siya dati sa university na pinapasukan ko kasi madalas yun mag tinda ng mga make-up sa amin. Hindi ko nga inakala na magiging best friend ko siya eh. Yes ang weird ng friendship namin. She's 61 and I'm 22. Ang layo ng age gap. Pero katulad nga ng sinabi ko dati, kung sa love nga age doesn't matter, sa friendship pa kaya?

Mag-isa na lang din sa buhay si Mamita. Byuda na siya at hindi naman din sila nagka-anak ng asawa niya. Siguro kaya nag click din kami kasi pareho kaming nakaka-relate sa isa't-isa.

Anak ako sa labas. Hindi ko kilala kung sino ang tunay kong ama. Ang nanay ko namatay sa panganganak sa akin. Yung tunay niyang asawa, yung tatay-tatayan ko, eh patapon ang buhay.

Nung bata pa ako, madalas niya akong iwan sa nanay niya na wala namang ibang ginawa kundi pagalitan at murahin ako. Nung namatay ang matandang 'yon nung third year highschool ako, mag-isa na lang ako palagi.

Dito ako sa bahay na 'to. Wala kasing bayad sa renta dahil amin talaga 'to.

Ilang beses na akong niyaya ni Mamita na tumira kasama niya. Para malayo na rin ako sa tatay-tatayan kong madalas akong hithitan ng pera.

Gustong gusto ko, ang problema ko lang, alam ni tatay yung pinagtatrabahuhan ko. For sure yun pag nag layas ako rito, susugod yon sa restaurant ni Chef Timi o sa bar at mang gugulo. Ginawa niya na dati yun eh sa restaurant ni Chef Timi at nakakahiya talaga. Akala ko that time, tatanggalin ako ni chef sa trabaho. Pero buti na lang talaga at sadyang mabuti ang loob ng employer ko.

Ayoko nang maulit ang insidenteng yun. Hindi naman ako pwedeng mag resign sa trabaho dahil kailangan ko ang pera. Isa pa maayos-ayos na ang sinasahod ko sa bar at sa restaurant.

Ang plano ko talaga, magiipon ako para may pang bayad na ako sa school. Isang taon na lang naman ang bubuuin ko eh. Tapos maghahanap ako ng trabaho sa mga production companies.

At tuluyan ko nang lalayasan ang lecheng buhay na 'to.

Buti na lang talaga at hindi alam ng hayop kong tatay-tatayan ang iniipon kong pera. Kung nagkataon, talagang magkakamatayan kami bago niya makuha 'yun.

Tumingin ako sa salamin at tinignan yung mukha ko. Buti na lang hindi nag-pasa yung sinampal niya. At buti hanggang doon lang ang inabot ko kagabi. Last time tumama pa ang ulo ko sa dulo ng lamesa eh. Pumasok tuloy ako sa trabaho nun na may bandage sa may kilay.

Mabilis akong nag-ayos para sa shift ko sa bar. Naka-off ako ngayon sa restaurant kaya naman inubos ko ang oras ko sa pagbabasa.

Paalis na ako ng bahay nang tumunog ang phone ko. Tinignan ko kung sino ang nag text. Unknown number.

"He0w poEsxsshhh. jEjej3jEj3."

Tangina.

Hindi ko pinansin yung nag text at dire-diretso na ako lumabas. Kinandado ko ang pinto ng bahay ko at naglakad palabas ng eskinita. Tumunog ulit ang phone ko. Doon na naman sa unknown number.

"iK4w L4Ng zxh4p4t n4h < 3 "

Sa inis ko, nireplayan ko yung nag t-text sa akin.