Hoofdstuk 24

530 45 4
                                    

Angie Dawson

Ik kijk vanuit mijn stoel naar Nikki die als een gek zit te typen en venster na venster opent.
Ik kijk naar Melody die naast Nikki zit en mee kijkt op Nikki haar scherm.
"Iemand wat drinken?" Vraag ik maar.
"Ja." Antwoord Melody afwezig.
Ik sta op en loop naar de koelkast.
Ik trek de deur open en zie veel flessen met alcoholische dranken staan.
"Wat wil je?" Vraag ik.
"Malibu voor mij graag en voor Nikki ook." Antwoord Mel.
Ik kijk naar de vele flessen die er staan maar heb geen idee wat Malibu is.
"Witte fles, in de deur." Hoor ik Melody zeggen. Mijn blik glijdt naar de deur en ik pak de fles. Ik schenk 2 glazen in die ik in een kastje had gevonden, en zet de glazen op tafel. Voor mezelf schenk ik water in en ik ga weer op mijn stoel zitten. Ik kijk naar de pagina waar Nikki op kijkt.
"Wie is dat?" Vraag ik als ik een foto zie van een zwart harige jongen die me ergens bekend voorkomt.
"Jasper kraanhof." Antwoord Nikki afwezig.
"Hoort hij ook bij die groep?"
"Ik geloof van wel." Antwoord Nikki snel.
Ze kopieert weer wat linkjes en plakt die weer in een groen programma.
Ik wend mijn blik af van het scherm en pak mijn mobiel uit mijn zak.

Daan: Ik ben er al schat totzo xxx
Verschijnt er op het scherm.
Sinds ons afspraakje had ik mijn mobiel niet meer gebruikt.
Ik blijf staren naar het oude berichtje.
Ik voel tranen weer opkomen maar ik onderdruk ze. Hij heeft mijn vriendin vermoord, hij was het. Woede neemt weer de overmacht en met een kreet gooi ik mijn mobiel naar de andere kant van de kamer waar hij met een dreun tegen de muur ketst.
Melody en Nikki schrikken allebei op en kijken me aan.
"Ik ben blij dat hij dood is." Zeg ik kill.
Melody grijnst en knikt "ik ook, nu die andere gasten nog."
Er volgt een akelige stilte en het enige wat ik hoor is het klikken van Nikki op haar laptop.
"Meiden..." Begint Nikki opeens.
"Ja?" Antwoorden Melody en ik tegelijk.
"Ik heb hier een paar adressen en mobiele telefoon nummers gevonden... Maar ik weet niet of jullie dezelfde plannen hadden als ik." Zegt ze.
Ik kijk Melody aan die nadenkt.
"We moeten eerst uit zien te zoeken wie er allemaal bij deze groep hoort en wat deze groep allemaal uit voert."
"Maar..." Begin ik.
De meiden draaien allebei hun hoofd mijn kant op.
"Is het niet zo dat ze bij het huis van Daan altijd verzamelde... In die kamer met al die stoelen..."
"Dat zou logisch zijn denk ik, daar zag het er wel naar uit ja.." Zegt Melody bedenkelijk.
"Is het dan niet zo... Dat nu Daan..."
Ik probeer de woorden die ik niet uit wil spreken te vermijden en ik denk na.
"Nu Daan er niet meer is... Dat de groep erachter komt, en ons gaat zoeken..." zeg ik voorzichtig.
"Ik denk dat er bij hun zeker wel een belletje zal gaan rinkelen ja." Zegt Nikki.
Kippenvel loopt over mijn rug.
"Maar... Straks hebben we een hele bende gekken achter ons aan.." Zeg ik voorzichtig.
"Als we voorzichtig genoeg zijn kan er niks gebeuren." Zegt Mel kortaf.
"Ik snap dat je daar bang voor bent, maar dat gaat niet gebeuren als we gewoon oplettend blijven." Zegt Nikki rustig.
Ik knik.
Nikki draait zich weer naar haar laptop toe en begint weer met klikken. Ik kijk mee op haar scherm net als Melody maar ik snap niks van wat ze doet, zo en dan zie ik gezichten van jongens voorbij komen en dan weer heel veel cijfertjes. Ik schrik op als ik mijn telefoon hoor af gaan.
Ik sta op en kijk naar mijn mobiel die op de grond ligt aan de andere kant van de kamer. Ik loop naar mijn mobiel toe en pak hem op. Mijn hart begon al sneller te kloppen toen ik zag dat et nummer dat me belde op anoniem was gezet. Ik heb er een trauma aan na de vele keren dat ik door enge mannetjes was gebeld.
Ik loop naar de tafel toe en kijk Nikki aan. Ik leg mijn mobiel voor haar op de tafel en Melody buigt zich gelijk over mijn mobiel heen.
"Neem gewoon op, wat doe je moeilijk." Zeg Melody kortaf.
"Ik durf niet, doe jij maar." Zeg ik.
Kippenvel verspreidt zich over mijn lichaam als ik zie dat de persoon heeft opgehangen en gelijk daarna weer belt.
Melody grijpt naar de telefoon en neemt op.
Het blijft een lange tijd stil en ik hoor de persoon zacht door de telefoon praten.
"Nee Kim hier." Zegt ze.
"Shit.." Hoor ik haar zachtjes zeggen.
Nikki kijkt Melody met grote ogen aan.
Dan hangt Melody op en blijft het een tijdje stil.

-Em

DoodzondeOnde histórias criam vida. Descubra agora