Σε Μισώ

Part 8

 Τα νεύρα μου. Γιατί δεν βγαίνει επιτέλους απ το μυαλό μου αυτός ο άνθρωπος?? Εδώ και 1 εβδομάδα είναι συνέχεια στις τουαλέτες των κοριτσιών και φασώνεται με την Μαρία. Μα δεν μπορεί να βρει κάποιο άλλο μέρος?? Επίτηδες το κάνει? Αλλά να μου πεις, γιατί να το κάνει επίτηδες? Κάνει ότι θέλει και δεν τον νοιάζει τίποτα. Άλλωστε εγώ ήμουν αυτή που του έριξε χαστούκι γιατί με φίλησε. Γιατί τώρα με νοιάζει τι κάνει με την κάθε πουτάνα??!

    Και εννοείται φυσικά πως δεν έχουμε συνεχίσει ακόμα την εργασία που μας έχουν βάλει. Έχει λέει πολλές δουλειές για να ασχοληθεί και ότι δεν χρειάζεται να βιαζόμαστε, όπως του είπα εγώ! Πραγματικά, θέλω τόσο πολύ να τον σκοτώσω! Τι αλλαγή είναι πάλι αυτή? Διπολικός είναι τέλος πάντων?? Την μια λέει πως θέλει να με γνωρίσει και με φιλάει και τώρα όταν με κοιτάει έχει αυτό το σπαστικό, κάφρικο, ψυχρό βλέμμα! Άσε που όταν βρίσκομαι στην τουαλέτα μου λέει να φύγω ή αν θέλω κάτι πάλι με αυτό το βλέμμα. Έγινε πιο ενοχλητικός απ ότι ήταν.

  Καθώς γύρναγα απ το σχολείο, είπα να πάω απο έναν άλλον δρόμο που θα με κάνει να φτάσω πιο γρήγορα. Αυτό βέβαια έχει κίνδυνο να πατήσω σκατά μιας και θα πάω μέσα απ το δάσος. Ευτυχώς που είναι παρασκευή και δεν θα χρειαστεί να ξυπνήσω αύριο και τόσο νωρίς. Ναι, οκ, θα ξυπνήσω για να διαβάσω, αλλά όχι και 7:30 το πρωί. Τουλάχιστον 10 !! Χρειάζομαι ενέργεια!

  Ξαφνικά, την ώρα που προχωρούσα μέσα στο δάσος, ένα χέρι με τραβάει απ το μπράτσο και με κολλάει με δύναμη σε ένα δέντρο.

"Τι στο διάολο κάνεις??!" φωνάζω προσπαθώντας να απελευθερωθώ απ το κράτημα του Νίκου που με κοιτάζει με ένα βλέμμα μίσους αυτή τη φορά.

"Τι τρέχει με εσένα και τον Κώστα??" λέει μέσα απ τα δόντια του, δείχνοντας το θυμό του.

"Ορίστε?!" ρωτάω έκπληκτη. Τι εννοεί? Τι να τρέχει.?? Όπα..

"Σε ρώτησα κάτι! Τι τρέχει με εσένα και τον Κώστα??!" φωνάζει ενώ έρχεται πιο κοντά μου.

"Άσε με αγοράκι μου που θα σου δώσω και λογαριασμό!" συνέχισα να προσπαθώ να ελευθερωθώ.

"Σου έχω πει να μην με λες έτσι.." ξαναλέει μέσα απ τα δόντια του. Νομίζει ότι με τρομάζει τώρα??

"Γιατί τι θα μου κάνεις? Πες μου! Μπορώ να το αντέξω.." λέω ειρωνικά παίζοντας και καλά την πονεμένη.

Εκείνος έρχεται πιο κοντά μου κι ενώ εγώ είχα μείνει παγωμένη στη θέση μου, με πιάνει ελαφρά απ το λαιμό και κατευθύνεται προς το αυτί μου, αφήνοντας με να νιώσω την καυτή του ανάσα λέγοντας μου"Έτσι και το ξαναπείς, θα σε ξεσκίσω αυτή τη στιγμή ενώ εσύ θα φωνάζεις να συνεχίσω.." και την αμέσως επόμενη στιγμή, δαγκώνω ασυναίσθητα το κάτω χείλος μου και νιώθω να αναψοκοκκινίζω.