My Hell Girl .MHG. C O M P L E T E D

Chapter 30: I won't let you leave me!

CHAPTER 30: I won't let you leave me!

Nathan's POV

What am I gonna do? Huli na ba talaga ang lahat? Ganun ganun na lang ba talaga yun? Mawawala na ba talaga si Maureen sakin? Iniisip ko pa lang nababaliw na ako. Pati ang huling taong pwedeng tumulong sakin tinalikuran na ako, si Chesca. Alam kong pagumalis sila papuntang China yun na ang katapusan ng relasyon namin ni Maureen. 

(Flashback)

"I heard you shouting. May ginawa ba sayo si Sanders huh? I saw him na lumabas ng kwarto mo." Sabi ko pagkapasok na pagkapasok ko sa kwarto ni Maureen. 

Ang totoo lagi lang akong malapit sa kanya. Malapit sa kwarto nya. Kahit nung dinala sya sa hospital binantayan ko sya kahit nasa labas lang ako ng kwarto nya hindi ko pa din sya iniwan. Bakit ba naman kase sya uminom ng coffee eh allergic sya dun? Ang tigas talaga ng ulo nya.

"Wala Nathan. Pwede ka ng umalis. Gusto kong magisa." Sagot nya habang nakatungo lang.

"Wala? Eh bakit ka sumigaw?" Tanong ko pa.

"Wala nga Nathan. Please, leave me alone." Sabi pa nya.

"Sigurado ka? Wala talaga?" 

"WALA NGA! UMALIS KA NA NGA!" Sigaw nya. Sa tuwing tinatrato nya ako ng ganito parang dinudurog yung puso ko. 

Tinignan ko lang sa sandali at pilit pinapasok sa utak ko yung sinabi nya tapos nun tumalikod na lang ako para umalis. Pero ilang hakbang pa lang ang nagagawa ako napatigil ako. Naramdaman ko na lang na tumakbo si Maureen at niyakap nya ako mula sa likod. Hindi ako nakagalaw sa gulat.

"Ma-Maureen?"

"Nathan *sniff*, I can't take it anymore. *sniff* It's you that I love. Hindi si Gray. Hindi kahit sino. Ikaw lang Nathan!" Lalo akong nagulat sa sinabi nya. She's crying and that's breaking my heart.

Unti unti akong humarap kay Maureen at hinawakan ko sya sa dalawang kamay. Umiiyak pa din sya at parang hindi ko alam kung anong dapat kong sabihin.

"Don't leave! *sniff* Please. Hindi ko na kayang magpanggap na wala ka ng halaga sakin." Sabi pa nya. Parang lahat ng sakit na nararamdaman ko naglaho ng parang bula.

"I won't leave. Pwede akong umalis sa kwartong to but there's no way na umalis ako sa buhay mo." I said. After these phrases mas lalong lumakas ang iyak nya then she hugged me really tight and I did the same. 

Hinayaan ko lang syang umiyak ng umiyak habang yakap Ako. Dati ayokong nakikita syang umiiyak pero this time sobrang saya ko dahil umiiyak sya para sakin. Maya maya pa tumigil na sya sa pagiyak. Bumitiw ako sa pagkakayakap nya at naglakad palapit sa pinto.

"Na-Natha? Don't leave me yet. Please stay." Sabi pa nya habang palapit ako sa pinto.

"Who's leaving?" I said tapos nilock ko yung door at humarap ulit ako sa kanya and I gave her my sweetest smile kaya napangiti din sya.

"I missed you Nathan." Sabi nya hanggang sa tuluyan akong makalapit sa kanya. 

Hinawakan ko sya sa magkabilang side ng pisngi nya then I kissed her on her forehead.

"I missed you too." I said habang nakatingin sa mga mata nya. 

Then I started kissing her again from her forehead to her nose and finally to her lips. It was a long passionate kiss. Oh god, I really missed kissing her and touching her. 

Ngayon nakahiga sya sa tabi ko habang nakayakap sakin. 

"How about Chesca?" Bulong nya.

"Chesca? She's a good friend."