Karanlık Çete

7.BÖLÜM: "ÇOK GÜZELSİN."

Merhaba :) İYİDE OLSA KÖTÜ DE OLSA, EMEK EMEKTİR. GİTMEDEN ÖNCE YILDIZI DOLDURMAYI UNUTMAZSANIZ VE 'EŞSİZ' YORUMLARINIZI ESİRGEMEZSENİZ ÇOK SEVİNİRİM. ÇÜNKÜ İNSANI YAZMAYA TEŞVİK EDİYOR :) ŞUANDA BURADA OLUP, KİTABIMI OKUDUĞUNUZ İÇİN TEŞEKKÜR EDERİM :) ♥∞

❉

Gözlerimi açtığımda, yataktan düşmek üzereydim. Battaniye belime kadar sıyrılmış ve bacaklarım yataktan dışarı çıkmıştı. Yatakta doğrulup, gerildim ve kendimi tekrardan yatağa bırakıp gözlerimi kapattım. Aklıma gelen şey ile gözlerimi kıstım ve hafızamı zorladım. Dün gece koltuktaydım. Batuhan beni yatağa yatırdı ve saçlarımı okşadı. Hatta, o da yanımda yattı. Evet, hatırlıyorum. Oda buradaydı.

Bilinçaltımda bir fısıltı duydum. "Annem gibi kokuyorsun."  Yatakta doğrulup, gözlerimi koluma diktim. Bandı çıkarırken dudaklarımı ısırdım ve acımı dudaklarımdan çıkardım. Yara kabuk olmuştu ama kabuğun bazı yerleri hala kanlıydı. Aklıma Batuhan'ın dün gece öldürdüğü adam geldi. Alnının ortasına kendi baş harfini çizip, adamın kanını ellerine sürüp, tadına bakmıştı. Yüzümü buruşturup ayağa kalktım. Üzerimde hala, Batuhan'ın bana giydirdiği kazak duruyordu. Odanın içindeki banyoya girip yüzüme baktım. Gözlerimin içi kanlanmıştı ve şişmişti. Şuanda gerçekten bir uyuşturucu bağımlısı gibi duruyordum. Gözlerimi devirdim ve saçlarımı tepeden atkuyruğu yapıp, yüzümü yıkadım.

Odadan çıkıp, merdivenlerden aşağıya indiğim de Batuhan'ın televizyonun karşısında ikili koltukta oturduğunu gördüm. Yanına yaklaştığımda, gözlerinin kapalı olduğunu gördüm. Yanındaki boş yere oturdum ve yüzünü daha yakından incelemeye başladım. Uyuyor olmasına rağmen masum gözükmüyordu; ama daha zararsız gözüktüğü kesindi. Kaşları çatıktı ve diken üstünde uyuyor gibiydi. Alnında boncuk boncuk terler vardı ve alnı kırışmıştı. Uyurken bile sinirli ve düşünceli gözüküyordu. Gözünün üzerine düşen bir tutam saçı geri itecekken; aniden gözlerini açtı ve beni kendine çekip cebinden çıkardığı şeyi boğazıma bastırdı. Nefes nefese kalmış bir şekilde, korku dolu gözlerle ona bakıyordum. Beni gördüğünde, bakışları biran bile yumuşamamıştı; ama boğazıma tuttuğu neşteri çekmişti. Saçlarımı koparacak gibi kavramıştı.

 Yüzümü buruşturmaya engel olamamıştım. Saçımı yavaşça bıraktı ve beni geriye itti. "Ne yapıyorsun sen?" diye bağırdı ve ayağa kalktı. Hızlıca ayağa kalkmaya çalıştım ama sendeledim. "B-ben seni uyandırmak için..." cümlemi tamamlamama izin vermeden bağırmaya başladı.

"Kes, tamam. Eve gidiyoruz." dedi beni kolumdan sürükleyerek. 

Kapıdan çıktığımızda dün buraya Batuhan'ın kucağında geldiğim aklıma geldi. Nereden baksak yarım saat falan yürümüştü. Acaba yine bayılma numarası yapıp, kendimi ona mı taşıttırmalıydım? Normalde ibnelik yapan bir kız değildim ama Batuhan benim yakın arkadaşım değildi ve ikimizinde birbirimize karşı hissettiği duygular aynıydı. Nefret.

"Ne kadar yürüyeceğiz?" diye sordum sitem ederek. Batuhan bana bakıp gözlerini devirdi ve tekrardan önüne bakıp yürümeye devam etti. "Çok yürümeyeceğiz değil mi?" diye sordum yanına yaklaşarak. Benimle göz teması kurmadan, "Mızmızlanmayı kes. Çok değil, 45 dakika falan yürüyeceğiz." dediğinde gözlerimin irileşmesine engel olamadım. Çok yorgundum ve 45 dakika yürümek gerçekten istemiyordum. Batuhan gayet dinç ve sağlıklı görünüyordu.

Ondan biraz uzaklaştım ve ayağımı burkar gibi yapıp kendimi yere attım. Yaptığım yalan gerçek olmuştu ve numara yapayım derken ayağım gerçekten burkulmuştu. Acıyla inledim ve bileğimi tutmaya başladım. Batuhan duraksayıp, omzunun üstünden bana baktı ve burnundan sert bir nefes verdi. "Baş belası." diye bağırdı. Sesi ormanda yankı yapmıştı. Yanıma gelip, elini bana uzattı. "Kalk."