Chapter 40: You need me

63.4K 1.7K 161
                                    

Chapter 40: You need me

 

 

Rina's P.O.V

 

 

          That's...I mean she's...too beautiful. Her eyes, nose line, her lips, everything is perfect!

          Is that JD's mother?

          "What are you still doing here?!" naiiritang sabi nya saka tumayo at humarap sa akin. "I told you to leave right?! GO NOW!"

          I should be afraid of his raising voice intensity. I should be shivering to death because of his sharp looking eyes.

          I should have run away from here in the first place because this person hurt my feelings.

          But, I don't know. I just can't make my feet walk away from here.

          All I have in my mind now is stay with him.

          "Do I need to send you out by force?!" he said, angry.

          But, I'm glad that he have calm a little now. Hindi gaya nung kanina na parang ibang tao yung nakikita ko.

          I prefer the tough side of him than the lost child a while ago.

          "Then go ahead..." I said as if I'm giving him challenge. "Make me!" taas-noong dugtong ko pa.

          "You little..." naiiritang sabi nya habang nakatingin sa akin.

          I know JD's temper capacity more than anyone else. I now when and where to stop. But right now, I don't him to stop.

          Minsan  talaga kailangan nating humanap ng isang tao na pagbubuhusan mo ng lahat ng sama ng loob mo para mawala yun.

          "I will count. And if by three you're still standing here..." nanggigil na sabi nya. "I'll knock you down!"

          Sige, okay lang. Kung sa ganyang paraan ba mawawala yung galit nya, okay lang. Tatanggapin ko.

          "One..." simula nya.

          Pero hindi ako gumalaw sa kinatatayuan ko. "Two!"

          Kitang-kita ko sa mata  nya na gustong-gusto na nya akong sapakin. Siguro kung naging lalaki ako nabugbog na ako nito.

          "ANO BA?! HINDI KA BA NAKAKAINTINDI NG SALITANG UMALIS KA SA HARAPAN KO?!" at sumabog na po sya.

          Kung matigas ang ulo ni JD Villafuerte, pwes kailangan maging mas matigas yung akin.

          Because the only way to communicate with someone like JD Villafuerte is to be just like him...only even better.

          "Himala yata at nagtagalog ka? Anong meron?" sabi ko saka nilapag yung dala kong first aid kit sa ibabaw ng kama nya saka naupo doon.

          Lihim akong napatingin doon sa hawak nyang picture ng Mama nya...o Mama nya ba talaga yun? Ang bata naman yata ng Mama n JD para maging nanay nya? Saka ang ganda. Pero may pagkahawig din naman sila ni JD. Yung buhok na blonde kaya siguro Mama nya nga yun.

 

          'Ang ganda naman ni Tita. Sana nakita ko sya noon...' sa isip ko.

My Jealous Stepbrother (Book 2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon