Love from Within (A Jeron/Jeric Teng FanFic)

Chapter 10 ~ Her secret

-----------

Maddison's POV

"It's me Madds, JERON"

"He-y musta?" Ang shunga nung tanong ko. Wala na kasi ako maisip nagbbuffer pa kasi ang utak ko.

"I'm okay. How about you?" Feeling close lang kami sa isa't-isa, siguro feel niya din yung awkward ngayon.

"Hmm. Okay lang din. Ba't ka pala napatawag?" Yan na naitanong ko na sa kanya.

Narecieve niya kaya ung message na nasend ko sa kanya nung isang gabi? Parang hindi eh.

"Well I got tired texting you and.... I just miss your voice."

TUGS TUGS TUGS! Lintik si heart parang mag ggive up na, umamin lang na siya yung makulit na nagttext sa akin :D

"What do you m-e-an?" napaka-straight forward naman pala ng lokong ito eh.

Anong namiss. Ako ba? o boses ko lang? Baka na wrong dial lang si Jeron. Huwag mo ko pahirapan Mr. Teng, naninikip na ang dibdib ko. Feel ko rin naubusan na ng dugo ang buong kalamnan ko. Gosh!

"You already knew that I'm the one whose texting you, right?" I nodded in a half open mouth. Baka makita niya naman na nagnod ako. "Is it okay to you if I have your number?"

"Yeah, it's fi-ne with me." Super fine pa nga, napasmile naman ako bigla. Landi Madds. Parang ibang Jeron kasi ang kausap ko ngayon wala na yung medyo mahangin, kung tutuusin nagsorry naman siya sa akin last time eh. Ang mga Teng ba sadyang mababait lang?

"Yun oh!" parang tumalon pa ata siya. Weird. Again this made me smile. 

"Anyway are you free tonight?.. No- at least this week kahit anong araw. I wanna thank you personally for saving me last incident." Thank me?

"Hoy Madds pasok ka na dito, magstart na discussion!" sigaw ni Sam. Nakalimutan ko may klase pa pala ako.

"I'm coming!" I shouted to Sam. "Let's talk some other time..."

"Wait Maddison!"

"Okay I'll call you later Jeron. bye!" agad akong tumakbo sa classroom namin.

Hindi na ako nakaayos ng pakikinig sa teacher namin dahil sa kakaisip ko kay Jeron. Ito na 'yun eh! And what was just I told him. I'll call him later? Shet! Ako pa talaga ang nagsabi nun. Nakakahiya. Baka ano isipin niya tungkol sa akin.

Mukhang nag aasume ako ng something from Jeron. Please lang Maddison, huwag. He's just asking you if you have free time because he wanted to say thank you personally, that's it.

"Haist! I hope it's more than that."

Althea's POV

"Don't worry Mommy my mentor is one of a kind. She will not let me fall from the stage nor lose the pageant."

"But dear you've said that she's just an ordinary student, I can't let you lose to that contest and besides we can hire a mentor for you. 'Yung marunong talagang maghandle about pageant." No!

I want Maddison! I want her to handle me. I want her to be my friend... gusto kong maging siya.

"Hey baby, are you alright?" nabalik ako sa pag-iisip ng hawakan ni Mommy ang balikat ko.

"Opo. Mom just don't mind me and please let me finish the game I started." I gave her a smile at sumakay na ako ng kotse ko.

Laro? Naglalaro ako ngayon at isa sa mga kalaro ko si Maddison Jane Rodriquez, she's the main player in this game. Hindi naman katulad ng 'Hunger Games' ang laro namin, simple lang. I need her para mapalapit ako sa mahal ko.