~kyung soo~
တိုးညင္းေပမယ့္ ညင္သာတဲ့ သူရဲ႕
ေခၚသံေအာက္မွာ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕မ်က္လံုး အစံုက
အလိုလိုပြင့္လာခဲ့တယ္
kyung ; ah jong in ႏိုးျပီးလား ဘယ္တုန္းကႏိုးေနတာလဲ
ေမးရင္း သူ႕ကိုျပံဳးျပလိုက္ေတာ့ အရင္ကလို
ေတာက္ပမႈမရွိပဲ ေဖ်ာ့ေတာ့တဲ့အျပံဳးေတြကို
တံု႕ျပန္မႈရရွိလိုက္သည္ ဒါေပမယ့္ ဘယ္လိုအေျခအေနမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သူ႕ရဲ႕အျပံဳးေတြက ကြ်န္ေတာ့္ အတြက္ေတာ့ ေကာင္းကင္က ၾကယ္ေလးေတြထက္ ေတာက္ပေနတုန္းပါပဲ
jong ; မၾကာေသးပါဘူး 10 min ေလာက္ပဲရွိ
ေသးတယ္
kyung ; ငါ့ကိုႏိုးလိုက္ေပါ့ ဘာစားမလဲ
jong ; မင္းအိပ္ေနတာ ကိုယ္ၾကည့္ခ်င္လို႕ပါ
kyung ; မျဖစ္ေသးပါဘူး မင္းၾကိဳက္တဲ့ ခရုဆန္ျပဳတ္ လုပ္ေပးမယ္
အိပ္ယာကေနထမလို႕ ေစာင္ကိုဖယ္ေနတုန္း
လက္ေမာင္းကေန ဆြဲခ်ခံလိုက္ရျပီး သူ႕ေဘး
နား အလိုလိုျပန္ေရာက္သြားသည္
jong ; ဘာမွမစားခ်င္ဘူး ဒီတိုင္းေလးပဲ ေနခ်င္
တယ္
kyung ; မင္းဗိုက္ဆာေနမွာေပါ့
jong ; soo ရွိေနရင္ ဘာမွမလိုေတာ့ဘူး
သူ႕စကားေအာက္မွာ ေနာက္တေခါက္ ထဖို႕
ၾကိဳးစားေနတဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ အျပဳအမူေတြ ျငိမ္သက္သြားသည္ သူ႔ရင္ခြင္က်ယ္ထဲ ကိုသာ
တိုးဝင္လိုက္ရင္း မ်က္လံုးမွိတ္ထား လိုက္သည္
သူတေခါက္ တေခါက္ အသက္ရႈသံေတြ မညီမညာျဖစ္ေနတာ သတိထားမိလိုက္တယ္ စိုးရိမ္မႈေတြနဲ႕သူ႕ကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ဘာမွမျဖစ္သလို အိပ္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာေလးကို
ေတြ႕လိုက္ရသည္
kyung ; သက္သာရဲ႕လား
ကြ်န္ေတာ့္ေမးခြန္းေၾကာင့္ အနားယူေနတဲ့ သူ႕
မ်က္လံုးတို႕ပြင့္လာတာ ေတြ႕လိုက္တယ္ ကြ်န္
ေတာ့္ကို ျပံဳးၾကည့္လိုက္ျပီး
jong ; inn ခါတိုင္းလိုပါပဲ
kyung ; ေတာ္ေသးတာေပါ့ လာ မနက္စာ အခ်ိန္လြန္ရင္မေကာင္းဘူး ေဆးေသာက္ရဦး
မယ္ေလ
kyung soo အေျပာေၾကာင့္ သူစိတ္ညစ္သြား
ပံုရသည္ ေဆး?? သူ အမုန္းဆံုး အရာေတြထဲမွာ ေဆး ဆိုတဲ့အရာလည္း ပါသည္ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ နဲ႕မခြဲဘဲ အသက္ဆက္ရွင္ဖို႕ အတြက္ ဆိုရင္ေတာ့ သူ္ အမုန္းဆံုးေဆးေတြက ကယ္တင္ရွင္ လိုျဖစ္ေနျပန္သည္ jong in မ်က္ႏွာသစ္ဖို႕ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဝင္သြားေတာ့ မနက္စာျပင္ေပးဖို႕
ကုတင္ေပၚက ထလိုက္ျပီး အခန္းျပင္ထြက္
လိုက္သည္ အားလံုးျပင္ေပးျပီးေတာ့ jong in
ကိုေခၚဖို႕ အခန္းထဲဝင္သြားေတာ့ ရင္ဘတ္ကို
ဖိျပီး ခက္ခက္ခဲခဲအသက္ရႈေနရတဲ့ jong in
ပံုစံေၾကာင့္ မ်က္လံုးေတြျပာသြားသည္
