Περίπου μισή ώρα αργότερα προσγειωνομαστε στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης.
Περιμένω το λεωφορείο που θα με οδηγήσει στο νέο μου σπίτι. Στ'αληθεια δεν πιστεύω αυτό που μου συμβαίνει. Παρόλο που θα μένω με την γιαγιά μου, θα είναι πολύ διαφορετικά. Θα είμαι ανεξάρτητη, ελεύθερη, ενήλικη, πραγματοποιώντας το όνειρο μου. Οι κόποι ενός χρόνου, ανταμοίφθηκαν.
Θα φροντίσω να βρω μια δουλειά, ώστε να μην χρειάζεται να εξαρτώμαι από κανέναν, και όλα θα είναι μια χαρά.
Η νέα μου ζωή με ενθουσιάζει.
Μπαίνω στο λεωφορείο, τα ΜΜΜ στην Θεσσαλονίκη είναι πολυ διαφορετικα αλλα θα συνηθίσω.
Μισή ώρα αργότερα, φτάνω στο σπίτι της γιαγιάς. Εκείνη ήδη με περιμένει απέξω.
"Καλώς την κούκλα μου!",λέει και με αγκαλιάζει σφιχτά. Μπαίνουμε στο σπίτι, τρώω μια κλασσική γενναιοδωρη μερίδα Ελληνίδας γιαγιάς και έπειτα κάνω μπάνιο.
Η Σχολή μου αρχίζει σε δύο εβδομάδες, έτσι έχω αρκετό καιρό να προσαρμοστώ.
Οι επόμενες μέρες περνάνε ήσυχα. Πηγαίνω βόλτες στην παραλία με το σκύλο της γιαγιάς και θαυμάζω τις ομορφιές της πόλης.
Το διάβασμα όλης της χρονιάς με αποσπούσε από τις σκέψεις μου, όμως τώρα που δεν έχω ιδιαίτερες έγνοιες, το μυαλό μου φέρνει αναμνήσεις, που δεν θα έπρεπε, στην επιφάνεια.
Συγκεκριμένα, οι σκέψεις μου γυρίζουν στην γιαγιά του Άλεξ. Θυμάμαι εκείνη την μέρα που την είχα γνωρίσει. Μου είχε ζητήσει με τόσο παράπονο να της υποσχεθω πως δεν θα αφήσω ποτέ τον Αλεξ, όσο δύσκολος χαρακτήρας κι αν είναι, επειδή σύμφωνα με εκείνη τον έκανα πιο μαλακό. Τον άλλαζα.
Το δεύτερο πράγμα που είχα υποσχεθεί είναι ότι θα προσπαθούσα να τον πείσω να δώσει μια δεύτερη ευκαιρία στους γονείς του.
Όμως, απέτυχα να εκτελέσω και τις δύο υποσχέσεις μου. Αυτά ήταν τα παράπονα της, οι καημοί της πριν φύγει. Και ήλπιζε πως εγώ θα έσωζα την κατάσταση. Μα δεν πρόλαβα. Επειδή δεν με άφησε. Δεν φταίω εγώ για αυτό. Εκείνη μου ζήτησε να μην τον αφήσω και το έκανα. Δεν τον άφησα. Μα έφυγε εκείνος.
Το μυαλό μου έχει σχεδόν διαγράψει τις όμορφες στιγμές μας. Έχει κρατήσει τον άσχημο αποχαιρετισμό. Το γεγονός ότι πήρε μόνος του την απόφαση για το τι θα γίνει με εμάς, με εξοργιζει. Με άφησε για να μην κινδυνεύω και αυτό είναι σχετικά αστείο γιατί ο αληθινός κίνδυνος υπάρχει όταν είναι μακρυά μου.
YOU ARE READING
Ένας Αναρχικός 2{Καμέλια} #wattys2016
Teen Fiction*Η συνέχεια του βιβλίου Ένας Αναρχικός *περίληψη στο πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου. |Το δεύτερο μέρος θα είναι ακόμα πιο ανατρεπτικό, απολαυστικό και πλούσιο σε συναισθήματα από το πρώτο. Η συγγραφέας υπόσχεται πως θα κάνει τις καρδιές σας να χτυπαν...
