Πλευρά Άλεξ
Φορούσε ένα κατάλευκο μακρύ νυφικό και περπατούσε αργά τον διάδρομο της εκκλησίας συνοδευόμενη απ τον πατέρα της. Ήταν τόσο όμορφη. Το γεγονός πως παρατηρούσα μόνο εκείνη με καθυστέρησε στο να συνειδητοποιήσω πως ο άντρας που την περίμενε με μια ανθοδέσμη, με εκείνο το καλό κοστούμι και τα γλοιώδη μαλλιά δεν ήμουν εγώ αλλά το παπάρι ο Σταύρος.
Ξαφνικά, λες και έγινε κάποιο πολύ άσχημο θαύμα, το νυφικό της γέμισε αίματα κι εκείνη κατέρευσε μπροστά σε όλον τον καλοντυμένο κόσμο.
Η καρδιά μου σταμάτησε και τότε, ηταν που κατάλαβα.
Πλευρά Καμέλιας
Μπαίνω στο αεροπλάνο και αφού βρω την θέση μου και καθίσω, απελευθερώνω μερικά δάκρυα, που τρέχουν σαν χείμαρρος στα μάγουλα μου.
Ευτυχώς έχω θέση στο παράθυρο οπότε κοιτάζω έξω ακούγοντας μουσική,προσπαθώντας να ξεφύγω απ τις ίδιες τις σκέψεις μου.
Αλλά μου είναι δύσκολο να μην σκέφτομαι όταν επικρατεί τέτοιο χάος στο μυαλό μου, οπότε χαμηλώνω τη μουσική και παίρνω μια βαθιά ανάσα, έτοιμη να το αντιμετωπίσω.
Ξέρω πως αυτό που χρειάζομαι είναι ηρεμία και χρόνος οπότε η απόφαση που παίρνω είναι να κρατήσω απόσταση και από τους δύο έως ότου να ξεκαθαρίσω τα πράγματα μέσα μου.
Αγαπώ υπερβολικά τον Άλεξ αλλά μισώ το αβέβαιο μέλλον που μου προσφέρει. Από την άλλη, ο Σταύρος μοιάζει με εμένα κι έχουμε ίδιους στόχους, μπορεί να μου δώσει κάτι σίγουρο,σταθερό και μου φέρεται υπέροχα.
Η γνώμη των γονιών μου θα ήταν σίγουρα να διαλέξω τον Σταύρο,χωρίς αμφιβολία. Αλλά ποτέ δε θα νιώθω ολοκληρωμένη κι αυτό είναι που περιπλέκει τα πράγματα. Το γεγονός ότι ο Άλεξ θα είναι πάντα στη καρδιά και το μυαλό μου. Οπότε το ερώτημα είναι αν θα καταφέρω να ζήσω με αυτή την μόνιμη αίσθηση ή αν θα με στοιχειώνει με άσχημο τρόπο.
Φτάνοντας στην Θεσσαλονίκη το πρώτο που έκανα ήταν να τηλεφωνήσα σε μια συμφοιτήτρια μου για να με ενημερώσει αναλυτικά για τα μαθήματα που έχασα ώστε να τα αναπληρώσω σπίτι. Και αυτό ήταν που έκανα όλο το απόγευμα, μέχρι τις 12 το βράδυ που έπεσα να κοιμηθώ κουρασμένη.
....
"Και να θυμάστε. Ένας καλός γιατρός, έχει εκτός από ικατότητες, και διαίσθηση", είπε ο Δόκτορ Χαν κλείνοντας την ομιλία του. Παρακολουθούσα την κάθε το λέξη προσπαθώντας να αποστυθήσω τα λόγια του όσο καλύτερα γίνεται. Είναι απ'τους πιο γνωστούς γιατρούς στο Λονδίνο και ήταν τεράστια ευκαιρία να πάρουμε συμβουλές από εκείνον.
Πέρασα την τσάντα στον ώμο μου και περπάτησα έξω απ το Πανεπιστήμιο, όταν ο Σταύρος μπήκε μπροστά μου σταματώντας με.
YOU ARE READING
Ένας Αναρχικός 2{Καμέλια} #wattys2016
青少年小说*Η συνέχεια του βιβλίου Ένας Αναρχικός *περίληψη στο πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου. |Το δεύτερο μέρος θα είναι ακόμα πιο ανατρεπτικό, απολαυστικό και πλούσιο σε συναισθήματα από το πρώτο. Η συγγραφέας υπόσχεται πως θα κάνει τις καρδιές σας να χτυπαν...
