The Break Up (TRG: Book 2)

Chapter 18❤️ Good One's

Hindi ko na muna pinansin ang mga problema ko kay Cindy. She is not that important. Bumalik ako sa Hospital kasama si Meg, ang cute cute niya kasi sobrang kulit niya.

"Ano pong itatawag ko sa inyo?" Tanong niya habang nag dadrive ako.

"You can call me whatever you want Meg" sabi ko ng nakangiti.

"Okay po Mommy"

That moment namiss ko si Chan, siguradong malaki na siya ngayon at dalaga na siya ngayon. Naalala ko pa noong sa Condo ko pa sila nakatira silang tatlo kasama si Baby Ivan.

"Mommy, ano pong gagawin natin sa hospital? Meron po ba kayong sakit?" Meg asked me.

"Wala Meg, may bibisitahin lang tayo" i said.

"Sige po Mommy" sabi niya.

Bumaba kami at dumiretso kami sa Room ni Jin. Mukhang tulog pa si Ian at wala pa rin response si Jin. Nakita ko na paparating si Don, Gara, at Anne pati na si Than at Chelo.

"Sino siya Steph?" Tanong ni Anne

"Ahh siya si Megan Abigail Sy, anak siya ni Cass at Eric. Long story, bukas ko nalang ikukwento sa inyo." Sabi ko.

"Okay, Hi Meg!" Masiglang bati ni Anne.

"Any response?" Tanong ko.

"Actually gumalaw na ang isang daliri niya. Tinitignan pa siya ng mga nurse at Doctor" sabi ni Than.

"Hello po Ate Anne!" sabi ni Meg.

"Ako si Kuya Than"

"Ako si Kuya Don"

"Ako si Kuya Chelo"

"Ako si Ate Gara!"

Isa isa silang nagpakilala. Maya maya pa lumabas na si Ian. Bagong gising at mugto pa ang mata.

"Oh, Steph." -Ian

"Kumusta? Anong sabi ng Doctor?" Tanong ko.

"Well, yun pa rin naman pero meron nang response ang body niya. Titignan pa kung mag fafunction ng maayos ang utak niya."

"Okay sige sige." Sabi ko.

Ilang oras kaming nag uusap at bigla nalang akong tinawag ni Chelo. Hindi ko alam kung kaya ko nang kausapin siya, pero dahil sa hindi ko naman kayang mapahiya siya sinagot ko naman siya.

"Ano?" I asked him.

"Pwede ka bang makausap?" -Chelo

"Okay." Sagot ko

Nagpaalam na muna ako sa kanila na mag uusap lang kami. Hindi ko alam. Bakit ganito ang nararamdaman ko. Sobrang naiiyak ako. Ang sakit! Ang sakit sakit! Bawat nakikita ko siya nakikita ko yung picture at kung paano ang namgyari sa kanilang dalawa ni Cindy.

"Ainah, please let me explain, hindi ko kaya na hindi tayo nag papansinan kahit pa isang araw lang. Mababaliw ako! Promise Ainah! Mababaliw ako!" Sabi niya.

Naiyak na ako ng tuluyan, hindi ko alam kung anong mararamdaman ko. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko. Patuloy lang na bumabagsak ang luha ko sa mga mata ko, nakapikit na ako pero wala pa rin! Sobra sobra pa rin ang luha na lumalabas dito. Taksil na luha!

"Ainah makinig ka, mag eexplain lang ako, ikaw na ang bahalang maniwala o hindi, Ainah. Walang nangyari sa amin ni Cindy, I'm definitely and truly, Madly, deeply inlove with you. Okay? Mahal na mahal kita. Hindi man ako kasing sweet ng ibang lalaki, hind man ako kasing gwapo ng ibang lalaki, atleast Tunay ang pagmamahal ko sayo. Sa tagal ng pag sasama natin ngayon pa ba ako susuko? Ngayon pa ba ako mag tataksil? Sa lahat ng pinag daanan natin ngayon pa ba kita iiwan! That's bullshit! Mahal na mahal kita. Pero nasasayo ang desisyon Ainah. Mahal kita. Pero ikaw mag dedesisyon kung mahal mo pa ba ako, And Ainah. I'm heading to America. Sabihin mo lang sa akin na mahal mo ko at Icacancel ko ang Flight ko papuntang america"

Nagulat ako. Hindi ako makapag salita. Mahal ko siya mahal na mahal. Tama! Wala naman dapat akong ikasakit dahil hindi naman siya ang nasa picture. Tama! Mahal ko siya.

"Mahal kita Chelo!!!" Sigaw ko sakanya.

Napaupo na ako sa sobrang panghihina ko. Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko. Hindi ko alam kung ano ba dapat ang gagawin ko. Basta ang alam ko. Nasa harap ko ang taong mahal ko at mahal ako.

"A-ainah I'm sorry kung naiipit ka sa mga sinabi ko. Pero ibig sabihin ba nito, p-pinapaniwalaan m-mo na a-ako?" Tanong niya

"Oo, obvious ba?"

"Sobrang saya ko. Sobrang saya! Iloveyou! Iloveyou Beb!!" Sigaw niya at niyakap niya pa ako.

Nagpalak pakan naman ang mga taong nasa likuran namin. Hindi ko alam na nandoon na pala sila. Ang staff ni Cloud, si Cloud, Than,Ian,Anne at Don pati si Gara. Sila Mom at Dad nandoon na rin. Ang mga magulang nila. Shit! This feeling! Na parang bumalik kami sa nakaraan kung paano kami nag kakilala na kung paano kami nagkita at kung paano naging kami. Lahat ng sakripisyo, lahat ng pag babago, lahat ng pagmamahal. Walang nag iba.

"Beb, they're waiting for your answer" sabi ni Chelo.

"Iloveyoutoo Beb!" Pagkasabi ko ay tsaka ko siya niyakap.

I love this man infront of me. He never fail to make smile, he never fail to make myself comfortable with him. Sometimes he maybe the reason why I'm crying, crying in pain and crying in joy. I'm willing to sacrifice all i have to be with him. I love this young man infront me. That will never be change.

Doon ko lang napansin na hinalikan niya ako. I certainly accept his kiss. And in another time and public place he kiss me.

"Wooo!! Sa wakas! Nag bati na sila!" Sigaw ni Than.

We decided to broke the kiss and look at them. Yung iba kinikilig, yung iba tawa ng tawa. Napatingin ako kay Don. He winks at me and raise his thumbs up.

"Tapos na ba kayong magsaya? O kailangan ko pa bang sumali."