Ainah's POV
Nakatayo ako sa harapan niya hindi malayo, hindi malapit. Sakto lang ang layo namin sa isa't isa.
"Chelo. Please. Wala na bang pag asang maging tayo ulit?" Tanong ko.
"Wala na Ainah." Matagal bago siya sumagot sa tanong ko. Masakit ang mga naririnig ko.
"Pero bakit? Anong nagawa ko?" Umiiyak na ako pero wala akong pakialam. Gusto kong masabi lahat ng nararamdaman ko.
"Wala Ainah. Wala kang nagawa o ginawa. I'm just saying na hindi ko na matagalan ang relasyon natin. Hindi ako worth it na ipaglaban. Hindi ko na kayang lumaban pa para sa atin dalawa. Ayoko na, sawang sawa na ako. Kaya please lang Ainah, leave me alone. Masaya na ako na may kaibigan akong katulad ni Cecilia, Thank you for everything Ainah." Sabi nito.
I smiled kahit na sobrang sakit na sa puso ang mga narinig ko. Sobrang sakit! First time! First time kong masaktan ng ganito. Kahit pa kay Eric hindi ko naranasan to, sa kanya lang talaga.
"Sapat na ang mga narinig ko para tuluyan na kitang bitawan Chelo. Sapat na lahat yun. Ako? Tuloy akong lumalaban Chelo. Dahil alam kong ikaw ang ipinag lalaban ko. Mahal kita eh, mahal na mahal. Higit pa sa buhay ko ang pag mamahal ko sayo. I love you. Pero mukhang dapat ng maging past tence yun. Chelo sagutin mo ko ngayon na. Last Question. Mahal mo pa ba ako Chelo?" Kahit masakit marinig ang katotohanan tatanggapin ko. Pero umaasa akong mag babago ang desisyon niya.
"Hindi na" within that mas lalo akong napaluha sa sobrang sakit sa puso.
"Thank you Beb. For everything. Lalayo na ako. Ako na mismo ang lalayo, I want you to be happy. Iloveyou, Goodbye" after kong sabihin yun nag lakad na ako paalis sa kanila.
Sumakay ako sa kotse ko at nag decide ako na hindi na muna ako uuwi. Sa Condo nalang ako matutulog, tutal gusto ko din naman mapag isa.
Naramdaman kong Nag vibrate ang phone ko, It's Don.
DonDon Calling......
Hindi ko na sinagot at umalis na ako doon. Hindi ko na kayang tignan pa ang bahay na ito. Dito na talaga kami mag wawakas. Paalam Chelo. Sana maging masaya ka.
Dumaan ako sa Grocery store at bumili ng mga Beer. Gusto kong uminom mag isa. After kong dumating sa Condo ni ref ko na ang mga in can beer at naligo na ako. After that nag bukas na ako ng isa.
------**------
Pagkagising ko ay ang sakit ng ulo ko. Dito pa ako sa salas nakatulog. Narinig ko ang katok sa Pinto ko.
"Buksan mo to Ainah!" Sabi ni Chelo? Weh?
Hindi ako sumagot imbis binuksan ko ang pinto. I saw Chelo, Don, Gara, Ace, at yung apat.
"What are you doing here?" Tanong ko.
Tinignan ako ni Don at hinawakan ako chinecheck niya kung may sugat ba ako or wala.
"Anong ginagawa mo Justine Lyndon Garcia?" Taas kilay ko siyang sinalubong.
"I'm checking you out Ate" sabi nito at hinawakan ang kamay ko.
"Pwede ba" sabi ko at inilayo ang katawan ko sa kanya.
"Hindi ka naglaslas or what?" Tanong ni Anne. Baliw ba to?
"Hindi ka nagbigti?" Tanong ni Jin.
"Ano ba Samantha Jin! Kung nakabigti yan edi di na natin siya kausap." Sabi ni Than.
"Tama na yan!" Sigaw ko. Lahat sila napatahimik. Napatingin ako kay Chelo at Ace na halos mag patayan na ng tingin.
"Pwede ba lumabas na muna kayo at mag aayos ako dito. Don please" sabi ko.
"Okay Ate, later na tayo mag usap ha" sabi nito. Tumango ako ng marahan at lumabas na sila.
Umagang umaga naman! Tss! Ang pangit na nga ng gising ko mas lalo pang pumangit ngayon dahil sa mga ginagawa nila. Hay nako! At yung Chelo na yun, akala ko ba wala na siyang pakialam sa akin. After kong magbihis at maligo agad akong bumaba. They're giving me headache lalo.
"Lyndon, ano bang ginagawa niyo dito?" Tanong ko kahit na obvious naman na chineck nila kung okay lang ba ako.
"Ate, We're just checking you out kung okay ka lang" nag mamaktol pa to habang nag sasalita.
"Really Don? Last day of school na natin ngayon. Christmas vacation na" sabi ko. Pero sa totoo lang hindi ko maramdaman ang tinatawag nilang *Spirit Of Christmas*
"I know Ate, we better hurry, baka malate tayo." Sabi ni Don.
Nag ring ang phone ko at tinignan ito, tila binuhusan ako ng malamig na tubig ng nakita ko si Lolo ang tumatawag.
"Hello?"
[Apo]
Apo? How I love to hear that. Halos dati mag wala ako dahil ni minsan hindi ako tinawag na Apo ni Lolo.
"Yes Lolo?"
[Don't go to school. I want to talk to you. Here at the Mansion. Can you please go here?]
Fuck! Kinakabahan ako sa boses ni Lolo, it makes me shiver sa boses niya. Never naging malambing si Lolo sa amin. Never.
"Sure Lolo, isasama ko nalang po si Don."
[Sure, sure, I'm here at your Dad's Office. Just go here]
"Okay Lolo"
Ibinaba ko na ang Call at binigyan ko ng halos mapunit ang tenga ko sa ngiti si Don. Nag tataka naman siya kung bakit.
"What's with that Smile Ate?" Nag tatakang tanong nito.
"Lolo wants to see us. He wants to talk to us." Sabi ko.
"Really? Hindi kaya madaliin nila ang kasal?" Tanong ni Don. Napakalakas talaga ng boses nito pag nagugulat.
"I don't know, basta he wants to see us. Mag absent na muna daw tayo." Sabi ko.
"Pero Ate, last day na natin ito sa School. Christmas party ito." Sabi ni Don.
"Okay sige itetext ko nalang na baka mamaya na tayo makapunta dahil may party tayo." Sabi ko.
Tinext ko si Mom na sabihin niya kay Lolo ang pinapasabi namin. She replied okay lang. napangiti ako dahil kahit papaano malambing at maamo ang boses ni Lolo kaninang kausap ko siya. I wish sana lagi nalang ganoon. Sana lagi nalang maamo ang boses nito.

BINABASA MO ANG
The Break Up (TRG: Book 2)
Teen FictionBook 2 of The Rich Girl Forever? Paano nila masasabi ng may forever kung sa simula lang bumabagsak na sila? Paano na yung Forever nila? Makatotohanan ba o isang salita lamang ito na wala naman patutunguhan. Mag karoon pa kaya sila ng "happy ever aft...