Ainah's POV
Sabi nila kapag daw kinakabahan ka, kinakabahan ka dahil may mangyayari na hindi mo inaasahan, it's either good or bad. Nandito na kami ngayon sa Airport kasama ko sila Don, Gara, Anne, Jin, Than, Ian at pati na si Ace. No choice na dahil ayaw ipacancel ni lolo ang ticket na isa, Sabi ni Ace ready daw siyang kunin iyon at nakaayos na ang papeles niya. Sila Mom at Dad naman nasa harapan namin kasama si lola.
"Buti nasama kami!" Jin said, excited talaga to kahit kailan.
"Oo nga Steph, makikita na namin ang bahay niyo sa America" Anne said, hindi naman palibot to eh. Buti nalang at malaki ang bahay nila Lolo sa America kaya kasyang kasya kami doon.
"Yeah, gusto niyang maging maayos ang pakikitungo niya bago sila bumalik sa America" sabi ko.
"Kailan sila babalik Steph? Babalik pa ba sila na kasama natin sa pilipinas?" Than asked.
"Yes, maybe next year? Matagal pa siguro. Lolo don't wants to celebrate the new year with Lola's Only gusto niya buo kami na kasama niya." Sabi ko, tama naman kasi si lolo everybody wants a complete happy family kapag sumalubong sa Bagong taon.
Flight to America, Flight to America
Ayan na tinawag na ang pangalan na America. Kinakabahan naman ako. Hindi ko naman first time sumakay ng eroplano eh. Meron kaming sariling plane pero ayaw nang ipalabas ni lolo dahil hindi pa daw tapos ang design. Next time nalang daw.
Katabi ko si Ace ngayon sa Seat ko. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko sakanya. Hindi naman kasi kami nag usap ng maayos.
Flashback
"Ace? Pwede ka ba pumuntang America?" Anne asked him.
"Yeah, wala naman sila mom at dad. Why?" He asked
Nandito kami ngayon sa living room nang bahay. Dati si Chelo ang nandito ngayon parang napalitan nalang siya.
"So pack your things, dahil pupunta tayo sa America Tomorrow. Lolo ni Steph ang may pakana nito. Kaya we don't want a No as an Answer." Jin said
Tahimik lang ang mga lalaki, halatang ilag sila medyo dahil hindi naman kasi nag sasalita masyado si Ace. Bukod sa ako lang kinakausap ng matino nito, ako lang din ang may mahabang conversation sa kanila.
"Oh, okay sige" sabi nito at tumayo
"Saan ka pupunta?" Tanong ni Don habang hawak niya ang gatas na ipinatimpla niya.
"Going home, mag papack lang ako ng mga gamit na dadalhin ko." Sabi ni Ace ng nakangiti.
"Ihahatid na kita" sabi ni Don, kitamo to, suplado pag wala na si Ace pero pag andiyan na may pahatid hatid pa siyang nalalaman.
"Okay sige." Sabi nito.
Umalis na sila at hindi man lang kami nakapag usap ng maayos ni Ace.
End of Flashback
Ganyan ang nangyari kung kaya't hindi kami nag uusap masyado ni Ace. Pero ayoko kasi na mauna ako, gusto kong malaman niya kung ano yung pag kakamali niya.
"Steph" nag dadalawang isip pa siya kung itutuloy niya yung sasabihin niya.
Tumingin ako ng mataman sa kanya na parang vang nag tatanong yung mga mata ko.
"I....I'm sorry. Ginawa ko lang yun kasi ayoko na nahihirapan ka." Sabi nito, bakit Ace? Bakit ayaw mong nahihirapan ako? Bakit mo ginagawa ang lahat ng ito?
"Tama na Ace. Okay na. Tapos na ang nangyari. Salamat dahil nandiyan ka, ayoko lang siguro ang mga sasabihin nila kapag nalaman nila may bago na ako. It's not you Ace, it's me." I said tyaka tumahimik na.
"Palagi lang akong nandito Steph, hindi ako mawawala sayo." Sabi nito na halatang nasaktan din. Bigla nalang kasing nag iba ang boses nito na para bang ang lungkot at parang ang gaan. Ay ewan basta yun yon.
***********
Nakarating na kami sa America, Hindi ko alam pero dito sa America nag iisnow na. Malamig na rin ang panahon gawa na rin siguro ng pag iisnow.
"1week lang tayo dito. Babalik din tayo as sasalubungin ang pasko dito. Pero sa bagong taon ay sa pilipinas na tayo." Lolo said then may bigla nalang dalawang van ang pumarada.
"Old ones, Young Ones." Natawa ako sa Old ones at Young ones ni Lolo. Ibig niya kasing sabihin tig isang Van kami. Isa para sa mga bata at isa naman para sa mga matatanda.
Sumakay na kami hinihintay namin na makarating kami sa Bahay dito sa America. After a several minutes nakarating din kami. Agad naman kaming inasikaso ng mga maids.
"Mag lilibot lang ako" I said.
Tumango lang sila pero sila Anne walang kiyeme na nilibot ang bahay. Lumabas na ako kahit hindi ko kabisado ang lugar ay nag lakad lang ako.
"Hi Miss, Are you alone?" Tanong noong isang guy na americano at mukhang mga kasing edad ko lang.
Tuloy tuloy lang ako ng bigla akong hawakan ng isa sa kanila. Mahigpit na pag kakahawak.
"Our house is only 3km here away from us. Let's go and have some fun" tumawa pa ang mga walang hiya.
"Leave me alone! Get you hands off me!" Sigaw ko.
*booggssh
"Go away fuckers!" Sigaw ni Ace habang inaalalayan ako.
Niyakap niya lang ako hanggang sa maging okay na ako. Hindi ko kasi maiwasang hindi manginig kanina lalo na sobrang laki ng mga katawan nila siguradong isang sunto---
"Sh*t! Pinag alala mo ko! Ano ba kasing ginagawa mo dito?" First time kong marinig kay Ace ang ang mag mura siya dahil sa akin. Not as a bad influence but it is a trace of concern.
"Hey! I'm sorry. I didn't mean it. Nag alala lang ako sayo." Sabi nito at niyakap ako. Niyakap ko din siya pabalik. Feel ko okay na ako.
"Ace, thank you. Thank you for saving me." Nakangiti ko siyang tinignan.
Ngumiti siya sa akin at niyakap ako. Tinanggal niya ang pag kakayakap namin at hinawakan ang kamay ko.
"No matter what. Ako pa rin ang boy---Friend mong Savior mo." Okay? Speechless.
"Okay" tumayo na ako at naglakad na kami papunta sa bahay.
******************************************************************************
Authors note:
mafafast forward po siya niyan ng konti sa next chapter po. 8 more chapters to go and TRG book 2 [the break up] is going to be end.
Thank you!

ESTÁS LEYENDO
The Break Up (TRG: Book 2)
Novela JuvenilBook 2 of The Rich Girl Forever? Paano nila masasabi ng may forever kung sa simula lang bumabagsak na sila? Paano na yung Forever nila? Makatotohanan ba o isang salita lamang ito na wala naman patutunguhan. Mag karoon pa kaya sila ng "happy ever aft...