My Vampire Love | kth

Yeni Çocuklar

Ben Cha Eun Mi. Kendi halinde, başarılı bir lise öğrencisiydim. Ve şimdi, yarım saat içinde okula gitmem gerekiyordu. Aşağı indiğimde annem, babam ve erkek kardeşim Hae Jin masada yerlerini almıştı. Ben de herkese günaydın diyerek yerime geçtim.

Tatlı aile sohbetimizle kahvaltıyı bitirdikten sonra okula gitmek için evden çıktım ve otobüsü beklemeye başladım.

~~~

Sınıfa girdiğimde Ga In ve Ga Yeon "Günaydın, biricik ineğimiz." dediler. Bana böyle seslenmeye bayılıyorlardı. Sebebini eminim tahmin edebiliyorsunuzdur, çalışkan bir öğrenciyim.

Genelde insanları sinir etmekten zevk alırlar fakat ben artık buna alışmıştım ve beni hiç rahatsız etmiyordu.

Ben de "Günaydın, şapşal ikizler." dedim. Evet, onlar ikizlerdi ama emin olun karakterleri çok farklıdır.

Tam sırama çantamı yerleştirmiş oturacakken, aklıma gelen şey ile ayağa kalkmam bir oldu. Öğretmene dün teslim etmem gereken ödev için bir gün daha istemiştim ve zil çalmadan teslim etmeliydim. Kendisi manyak bir adamdı ve ne kadar geç kalırsam o kadar puan kırardı. Zaten bir gün için de zor bela izin almıştım.

Elimdeki dosyayla koşarak ilerlerken, dikkatsizliğim sonucu bir çocuğa çarptım. Yere düştüm ve kağıtların birkaçı yere saçıldı. Hızlı bir şekilde onları topladım ve ayağa kalktım.

Ben doksan derece eğilmiş çocuktan özür dileyecekken Jiyong denen kaba çocuk, çarptığım çocuğa "Ya, sen kimin yere düşmesine neden olduğunun farkında mısın?!" diye gürledi.

Bu çocuk beni deli ediyordu. Beni takıntı haline getirmiş bir psikopattı. Resmen herkes günah keçisi ve ben dünyadaki tek suçsuz insanmışım gibi davranıyordu. Bana göre, bu delilik seviyesinde bir ilgi ve korumaydı. Rahatsız ediciydi.

Bu sözün üzerine ilk defa görmüş olduğum çocuk bize doğru dönerek boş gözlerle baktı. Dikkatim oldukça soluk olan tenine yoğunlaştı.

Boş gözlerle bakan çocuk, gözleri ile beni baştan aşağı süzdükten sonra Jiyong'a gözlerini sabitleyerek "Her halinden aptal olduğu belli olan şu kız bana çarptı ve kendisi düştü. Yani anlayacağın kimsenin düşmesine neden olduğum falan yok." dedi.

Söyledikleri gerçekten kırıcıydı. Dışarıdan bakınca öyle mi gözüküyordum? Önyargılı bir pislikti belli ki.

Jiyong çocuğa doğru sinirle yaklaştı ve yakasına yapışıp "Sen Eun Mi'ye... Benim Eun Mi'me ne dediğini zannediyorsun?" dedi.

Benim Eun Mi'm mi?
Cidden mi?
Psikopat.

Jiyong'un ellerini çocuğun omzundan çektim ve çocuğa dönerek "İnsanları tanımadan onlarla ilgili yorum yapman kırıcı olabilir ve çarptığım için üzgünüm." dedim.

Öğretmenler odasının olduğu koridora ilerlerken yanımda Jiyong'u da sürükledim ve öğretmenler odasına yaklaştığımızda ona dönüp "Lütfen, benimle alakalı hiçbir şeye karışma! Ve o çocuğa diğer herkese taktığım gibi kafayı takma, anlıyor musun?" dedim.

Kolumu kavrayarak "Sana ne dediğini duymadın mı?!" dedi.

"Evet, duydum. Tanımadığım biri benimle ilgili saçma bir yorum yapmış bunun ne önemi var. Ayrıca bu sadece beni ilgilendirir." dedim ve kolumu göstererek "Kolumu da acıtıyorsun."diye ekledim. Hemen kolumu bıraktı ve "Üzgünüm." dedi.

"Üzgünsen böyle davranmaya bir son ver."

~~~

Sınıfa gittiğimde Ga In ve Ga Yeon önümdeki sıradan hemen arkalarına dönüp "Jiyong yine ne yaptı?" diye sordular.