My Vampire Love | kth

~Neden~

Gördüğüm şeylerin normal olmadığını biliyordum. Sadece halisülasyon gördüğümü düşünüyordum. Bu şekilde kendimi avutmaya çalışıyordum. Gözlerimi kapadığım anda aklıma sadece o an geliyordu. Taehyung ve Jiyong'un olağanüstü halleri...

~~~

Ertesi sabah uyandığımda olanları pek hatırlamıyor gibiydim. Tâ ki okula varıp Jiyong'u görene dek. Kapının önünde beni bekliyordu. Yanıma gelmek için bir hamle yaptığında elimle durması için dur işareti yaptım.

Sınıfa girdim ve yerime oturdum. Önümdeki ikizler her zamanki gibi hiç durmadan konuşuyorlardı. Dinleyemiyor ve sürekli o anı düşünüyordum. Ben düşüncelere dalıp gittiğim sırada Jiyong yanıma geldi ve kolumdan tuttu. Korkmuştum.

"Biraz konuşabilir miyiz?"dedi.

Tam o sırada sınıfa Taehyung ve arkadaşları girdi. Ben ise Jiyong'a "Konuşmak istemiyorum." dedim.

Jiyong'a eskisi gibi bakamıyordum. Evet, her zaman korkunç biri olduğunu düşünürdüm ama dün gördüklerim... hazmetmesi gerçekten zor şeylerdi.

Bunun üzerine Jiyong da ısrar etmedi ve uzaklaştı.

~~~

Dersler sona ermek üzereydi. Eve hızlı bir şekilde gitmem için 5 dakika kalmıştı. O sırada Taehyung sırama bir kağıt fırlattı.

Notta, "Okul çıkışı mekana gel, çok önemli." yazıyordu. Mekan mı? Ne biçim üslubu var bu adamın. Mekanın neresi olduğunu elbette tahmin edebiliyordum. Onları gördüğüm yerdi.

Notu kırıştırdım ve ders sona erdiğinde çöpe attım. Hızlı adımlarla ve korkarak mekana gittim.

Taehyung oradaydı. Beni görünce boş gözlerini bana çevirdi. Yanıma gelmek için attığı her adımda korkum ikiye katlanıyordu.

Bana yaklaştı ve sessizce kulağıma "Eğer gördüklerini birine anlatacak olursan, zarar görürsün." dedi. Beni bu saçma konuşma için buraya çağırmış olamazdı.

Tam bu sırada akıl almaz bir hızda Jiyong geldi ve Taehyung'un üzerine atıldı. Korktuğum şey gerçekleşiyordu. İkisi de vampir hallerine geçmiş birbirlerine ölümcül darbeler atıyorlardı. Korkudan ne yapacağımı şaşırdım.

Aklıma gelen tek şey kaçmaktı. Bu yüzden hızla koşarak uzaklaştım. Gittiğimi fark eden Jiyongve Taehyung da arkamdan geldi. Cidden ama bu yaşadıklarım kadar saçma bir şey daha olamazdı.

Daha önce hiç olmadığım kadar hızlıydım fakat  Jiyong'un bana herhangi bir zarar veremeyeceğini umut ederek durdum.
Derin bir nefes aldım ve olduğum yere çöktüm.

Jiyong da önüme çöktü ve bana sarıldı. Ona sarılmak istemiyordum. Hâlâ delicesine korkuyordum.

Biraz sonra bana baktı ve korkmamamı söyledi. Beni her şeyden koruyacağını ve olanları birebir anlatacağını söyledi. Onu dinlemek ve anlamak istiyordum. İlk defa bu denli samimi ve güvenilirdi. Yani en azından öyle hissetmiştim veya sadece kendimi kandırıyordum.

Bu sırada Taehyung geldi. Biraz bize bakındıktan sonra olağanüstü bir hızda gitti. Sanırım o Jiyoung'dan da tehlikeliydi.

Jiyong beni olduğum yerden kaldırdı ve konuşmak için daha uygun bir yere gitmemiz gerektiğini söyledi. Onu dinlemek için sabırsızlanıyordum. Bu yaşananların nasıl mantıklı bir açıklaması olabilir gerçekten merak ediyordum.

Jiyong ile birlikte bir kafeye gittik. Hava gerçekten çok soğumuştu. İçerisinin sıcaklığı yüzüme vurana kadar bunun farkında değildim.