Perfect Harmony (COMPLETED)

Chapter 31: Nurse Pig

Chapter 31: Nurse Pig

Yabang looks so pale. Anong nangyari sa kanya? By the way, bago lang kami dinismiss. Ganyan na siya pag-umaga pa lang. Kaso, kahit anong tawag ko sa kanya kanina, lagi lang siyang tumatakbo palayo sa akin.

"Hoy! Yabang!"

He saw me and ran! Seriously, what's wrong with him?! Anong nangyari sa kanya?!

"Bakit ka ba ganyan ah?" Nasa harap na ako sa kanya.

Ang lalim ng eyebags, parang walang tulog. May sugat din siya sa gilid ng labi niya. And his eyes were so tired.

"Oy! Sagutin mo nga ako! Anong pinag gagawa mo?"

At ayon, tumakbo na naman! Argh!

Concern na comcern na talaga ako. Di ko alam kung ano ang nasa isip niya ngayon at dahil di niya sinasabi sa akin. Nagkakaganito na naman siya. Noon, ganitong ganito siya. Noong di pa kami magkaibigan, no'ng linayuan ko siya at umabot din iyon ng months. Di ko alam kung anong dahilan ng pagkaganyan niya.

Yung mga barkada naman niya, mukhang mga pagod. Seriously? Bakit sila nagkakaganito?

"Ano bang nangyari sa 'yo?!"

"Ba-bakit ka... paano? Bakit ka nandito?" He stuttered.

"Wayne." Sabi ko.

"Didn't I told you Blake?" Sabi bigla ni yabang.

"Ano?"

"Nothing."

"She should know. You are bestfriends right?" Sabi ni Blake habang nakangiti.

Nakangiti nga siya pero halata namang pilit this time. Pagod na pagod yata sila. Lalo na si John. Nasa bahay nga pala kami ni yabang ngayon. Gumagabi narin. Bakit ako nandito? Tinawagan ako ni Blake. Di ko nga alam kung paano niya nakuha ang number ko eh. Actually, paano nila nakuha number ko. May mga unregistered number kasi na tumitext sa akin. At sila pala iyon.

"Umuwi na nga kayo!" Sabi ko sa kanila.

Tumawa sila. Anong nakakatawa? "Bakit kami? Ikaw dapat ang umuwi princess, mabae ka kaya. Mga lalake kami kaya we can take of ourselves." Sabi ni Wayne sabay kindat.

Princess? Did he just called me princess? "Take care of yourselves? Really? Look at yourselves! Ang eyebags niyo oh! At may mga pasa pa kayo! Take care ba iyan?!" Sabi ko. "And princess? New nickname ko na naman? I'm no one's princess Wayne." I added.

They laughed. "Yup. Kung di namin kaya ang sarili namin, we would be dead right now." James said.

"Dead?! Anong... what? Seriously? Anong pinag gagawa niyo?!" Sabi ko.

"By the way, you're not Wayne's princess. You are OUR princess." Evan said.

"I said, I'm not anyone's princess. First of all, di ako princess. Second-" Naputol ang sinabi ko.

"Whatever princess. We're still gonna call you that." Sabi ni Brent.

"I agree." Sabi ni Dylan.

"I agree too." Sabi ni Clint.

"Me three." Sabi ni Nathan

"Me four." John said habang nakahiga sa couch.

"Me five." Sabi ni Ian.

"Me s-" Naputol ang sasabihin ni Nathan.

"Tapos ka na Nathan." Sabi ko with blank expression.

"B-but!"

Tumawa na naman sila.

"Princess, una na kami." Sabi ni Peter.

"Yup. You better rest."

"Sige, bye bo-I mean Troy! Una na kami! Take care of him, princess!" Then they laughed again. Really?

"Tss." Yabang murmured.

"Hoy, yabang! Ano bang nangyari sa'yo?"

"Di lang naman ako ang nabugbog ah. Pero baki-"

"Shut it! Ikaw leader nila kaya ikaw talaga ang nag-umpisa, ng kung ano man ang inyong ginawa!" Sabi ko habang ginagamot siya.

"Araaay!" Sabi niya. "Magdahandahan ka naman!"

"Dahan-dahan mo mukha mo! Ikaw pa ginagamot, psh! Sige uuwi na ako!"

"Huh? Bakit?!"

"Nagtatanong ako ng maayos, and please sagutin mo naman ako ng maayos! Just please! Urgh!" I said while ginugulo ang buhok ko.

He smirked. "You know, you're so cute when you're mad." Then he pinched my cheeks. He is unbelievable!

"Edi uuwi na ako!" I said and I grabbed my bag sa couch niya.

"No you're not."

"Really?"

"Yeah." He said with a teasing smile. Ganun pala ah? "I know you can't leave me."

"I can."

"You can't."

"I said I can."

"I mean, you can, but you won't." He raised his eyebrows.

"And why wouldn't I do that?"

"Because I'm obviously injured? And again you can't." He said then laughed evily. Oh, really yabang?

"Ikaw lang ba ang injured? Di naman ah."

"Okay. Injured sila. But I am your BESTFRIEND. So you can't leave me here." He made his voice louder nung sinabi niya yung word na 'bestfriend'. Tss. "After all I'm your-"

"I can. And I will!"

"No, you won't!

"Bye yabang!"

"B-but, I'm injured! You just can't leave me here!"

Then I stuck my tongue out. And went out of their house. Ugh. Walang mga tricycle dito. Nasaan na ba ang mga tricycle dito sa mundong ito? Gumagabi na naman. Naglakad nalang ako patungo sa kung saan may mga tricycle. Pero kung wala parin, maglalalad nalang ako patungo sa bahay namin. Di naman masyadong malayo eh.

"Nasaan na ba yung mga tricycle nung kinakailangan mo na sila? Late na naman." I murmured. Eh? May inner self ako eh. Kinakausap ko siya.

Kung ginamot mo ng maayos yung bestfriend mo, hinatid ka na yata niya ngayon.

Yeah. Alam kong walang kwenta tong innerself kong kausap. Para lang akong nakikipag-usap kay yabang.

Nang biglang may naramdaman akong nakatingin sa akin, di lang nakatingin, sinusundan. Paglingon ko...

"Well, well, di ba sinabihan na kita?"

Yumuko ako.

"Ang landi mo rin no? Bakit di mo magawang lumayo sa kanya?"

Hindi ko na napigilan. "Di ako malandi. Sinubukan ko noong lumayo sa kanya-" Sinabunutan niya ako.

"Sinubukan? Di mo sinubukan, nilalandi mo nga siya ngayon na para bang girlfriend ka niya!"

"Oo. Sinubukan ko, dahil nakokonsensya ako sa mga sinabi mo! Get your hands off me."

"Konsensya? May konsensya ka pala? Ang alam ko wala eh!" Then she slowly get her hands off my hair. "Kung nakokonsensya ka talaga, layuan mo si Troy! Para matahimik na amg buhay nila ni Carla!"

Natahimik ako.

"Alam mo ba? Ikaw ang dahilan kung bakit laging umiiyak si Carla!"