Perfect Harmony (COMPLETED)

Chapter 44: Childhood Memories

Chapter 44: Childhood Memories

Nakatunganga lang ako ngayon dito sa room namin. Di ko kasi maintindihan ang mga tinuturo ng mga teachers eh. I'm out of focus.

"Pig, kain na tayo!" Sabi ni yabang, lunch time na pala? O_o

"Uhm.. oo sige." Pumunta agad kami sa cafeteria.

Ugh. I can't help but think about Jett. Saan ko nga ba siya nakita noon? And what does he mean by "don't you remember?" I'm really confused right now =_=

"Oh, pig? Kumain ka na oh! Di mo pa nagagalaw yang pagkain mo!" Sabi niya at tumawa. "Diet lang?"

"Haaay! Oo nga no!" Kaya ayun bga kumain na ako.

Naubos ko agad yung pagkain and yung iba ko pang subjects passed like a blur. Lumilipad yata ang utak ko ngayon. Di ko maintindihan. Napakamisteryoso kasi ni Jett eh! Nung una ko siyang nakita alam ko na agad na kilala ko siya, kaso bakit ba di ko siya maalala? =_=

"Class dismiss." -teacher

Hay salamat! Yung utak ko sira na yata eh! Wala ng kayang maabsorb. >.< kaya, nagmamadali na akong lumabas sa classroom.

Ng may biglang humawak sa braso ko, "saan ka pupunta?"

"Uuwi na ako." Sabi ko.

"Huh? Linalagnat ka ba pig?" Tanong sa akin ni yabang sabay hawak niya sa noo ko.

"Hindi. Pagod lang." Sabi ko at nag walk out na. Gusto ko ng umuwi eh.

Naglalakad ako ngayon papuntang bahay namin. Eh? Di naman malayi eh. Tapos may nakita akong lalake... nakahood siya at sumbrero. All in black. Di ko makita yung mukha niya kasi nga dahil sa sumbrero at shades niya. I have a bad feeling, but pinatuloy ko lang ang paglalakad. Gusto ko na ngang sumigaw at tumakbo papalayo eh pero baka nga assuming lang ako hehe.

Kaso bigla siyang lumapit sa akin at tinakpan niya ng panyo yung kamay ko...

Tapos dinala niya ako sa isang malaking black van...

*pikit* *pikit*

Nasaan ako? Ano na naman ba to? Ay oo nga pala! Nandito parin ako sa van. At yung lalake ay nasa tabi ko...

"Hoy! Sino ka?"

"Oh? Gising ka na pala?" His voice.. teka parang kilala ko to ah!

"Sino ka huh? Anong ginawa mo sa akin? Saan mo ko dadalhin huh? Sumagot ka manyak! Kidnapper!" Tapos hinahampas ko na siya.

"K-kid-napper kayo s-sir?" -Manong driver at halatang natatakot at nagugulohan.

"Tss. Just drive manong. Chill Tris. Ako to" -sabi nung kidnapper at tinanggal yung sumbrero niya at shades.

"Jett?"

"I want to talk to you so bad :("

"A-anong pinagsasabi mo?!" Tanong ko.

"I want to explain things." -siya

"..." -ako

"Pretty please." -siya

"Pero bakit?"

"Just please?" -siya

"Fine." I sighed in defeat.

"Really?" Tanong niya, woah his eyes were like O-O

"Oo nga!"

"Yeeees!" Sigaw niya.

"Saan tayo papunta ngayon?" Tanong ko.

"Just wait and you'll see. ;)"

Woah ang ganda ng view dito. Nandito kami sa isang cottage na yung place naman ay malayu-layo rin sa amin. Ang peaceful dito.

"So, can we talk now?" -Jett

"O-okay." -ako

"First of all, don't you find me familiar?"

"Well.. yes, I do. Maybe?"

"Di mo ba talaga naalala..

*flashback*

" sorry Rish" hinalikan niya ako sa cheek.

"Bakit ka nagsosorry?" Tanong ko kay Jett at nakangiti.

"Di mo ba naiintindihan? Aalis na kami!"

"Babalik ka naman di ba?" Sabi ko at niyakap ko siya.

He sighed, "ewan."

"Basta prince. Ang pangako natin ha? Na, tayo parin hanggang sa dulo?"

"Wala akong alam sa pangakong yan."

"Anong wala? Haha," tumawa ako. "Bago lang natin pi--"

"Pwede ba lumayo ka na! Di na kita kaibigan! At wala akong pakialam sa'yo!" Sigaw ni Jett sa akin.

Nagsimula na akong umiyak, "H-huh? B-bakit *sniff *sniff*"

"Goodbye.." Sabi ni Jett at naglakad palayo.

"Hinding *sniff* hindi kita kaka *sniff* limumutan Prince *sniff*" sigaw ni Tris at niyakap ako pero pumiglas ako at patuloy ng paglalakad.

*end of flashback*

"Di ko kasi alam na babalik pa kami." Sabi ni Jett.

"Ikaw pala si P-Prince? O_O" kaya pala ang pamilyar ng mukha niya.

At ngayong alam ko na na siya yun.. di ko alam kung magagalit ako, o ano ang maging reaksyon ko. Bakit? Bakit niya ako tinaboy?

"Eh kasi noon.. kinuha ako ng Daddy ko na nasa ibang bansa. Si Daddy na iniwan ako noon, at gustong-gusto ko siyang makita. Di ko inakala na babalik pa kami dito. At di ko gustong umasa ka sa wala. Kahit alam ko na babalikan kita dito pag lumaki na ako. Pero honestly speaking, di ko gusto na maghintay ka at masaktan ka dahil lang sa akin. :(" pagpaliwanag niya.

Di ko alam pero..

I hugged him.

I just missed him so much. Di naman talaga ako nagalit eh. After he explained it to me, parang okay na lahat? I just wanted his reason that time.

"Sorry talaga Tris."

"I forgive you Prince.. :')" I smiled then I felt my cheeks getting wet. I missed him so much. TT_____TT

___________
[A/N:]
Start na po ng training namin ng tarkwondo for division meet this next upcoming month. So expect late updates :x

-NamiSeokMin <3