Perfect Harmony (COMPLETED)

Chapter 42: Chance

Chapter 42: Chance

Bago lang kami nakauwi galing Palawan. Hayst, nakakapagod yung mga ginawa namin, pero masaya at the same time. :)

Nandito ako sa room ko nagmumuni-muni. Wala kasing magawa eh.

*knock* *knock*

"Sino yan--" -ako

"Nandito ka na nga, Trisha! Akala ko nagjojoke lang si mommy! Hehe. Yung pasalubong ko!" Si ate Hannah yan. Akala ko pa naman namiss niya ako :(.

Kinuha ko yung mga pasulubong na dinala ko, of course naghanda ako. I mean maghahanda naman talaga ako, kaso naunahan ako ni tita Katie. Ang dami niya kasing ibinigay na mga kung anu-ano. Mga chocolates, pagkain, souveneirs, key chains, at iba pa! Ang dami!

*knock*

"Trisha! Bakit ang tagal mo?" Parang naiirita na siya.

"Wait, lang po ate."

"Baka wala kang pasalubong ah--"

Binuksan ko yung pinto at niyakap niya ako kaagad. Waah! Can't breathe!

"A-ate..."

"Oh, sorry hehe." Sabi niya.

"Oh eto!" Sabi ko sabay bigay ng paper bag na may mga laman ng mga pasalubong.

"WOAH ANDAMI! O.O" sigaw niya.

"Oh di ba yan ang gusto mo?" Tanong ko.

"De joke lang yun! Sineryoso mo naman! Oh sige thank you! Labyu!" Tapos nagflying kiss siya at tumakbo patungong room niya at niyakap pa niya yung mga binigay ko.

After nun, kumain kami ng dinner tapos natulog agad kami. What a trip to remember!

***

Papunta na ako ngayon sa Nashville University. Buti nalang talaga at February na, which means month of love. Ay, mali pala! What I mean is, malapit na mag March! Which means malapit na amg summer! Kayo ha :\

"Trisha!" Napatingin agad ako kung sino.. Akala ko si yabang pero hindi.. Ang familiar talaga ng mukha niya! Wait, teka.. dun lang nagsink-in sa utak ko na siya yung nagkidnap pala sa akin! Uwaaah! Oo, si Jett.

Ayun nga, nagpanic na ako. Ikaw ba naman ang nasa posisyon ko!

Bago paman ako makaalis ay hinawakan niya yung braso ko. "Trisha.."

"... O___O" natatakot ako.

"I'm sorry." Oh, I wasn't expecting that.

"..."

"I'm so sorry. Di ko inakala na ikaw pala yun.."

Huh? Ano daw?

*riiiinnng* (A/N: ring yan ng bell sa school xD)

"S-sorry, but I need to go." Sabi ko at umalis.

"P-pero.." Si Jett yan.

Nasa room na ako, pero yung utak ko  lumilipad -_-. Haist, paano ba naman yan, ang familiar talaga ng mukha ni Jett parang I've seen him somewhere but I can't remember when or how. Sana lang talaga matandaan ko...

"Hoy!"

Think. Think. Think. Sino nga ba siya?

"Hoy!"

Nakita ko na talaga siya somewhere eh, promise!

"Hoy!" Tapos may tumama na papel sa ulo ko.

"Pssst! Pig!" Napalingon ako and guess who?

"Oh? Y-yabang?"

"Bakit parang may iniisip ka yatang malalim dyan? :)" sabi niya at lumapit siya sa akin. Wala pa kasi ang teacher namin eh :D.

"W-wala to :)" sabi ko.

"Ano nga?" Hay nako, mamimilit na naman to -_-.

"Wala nga."

"Ano--"

"Ang kulit mo -_-" tumalikod na ako. Ang ingay eh, may iniisip yung tao.

"Tss, ganyan ka na naman eh. :(" hala nag pout pa siya! Haha ang cute!

"Di mo ko madadaan dyan :P" sabi ko.

After ng classes ko. Syempre, dumiretso na ako pauwi. Nakakapagod kasi eh, kahit physically present ako, mentally absent naman. Sino nga kaya si "Jett"? Di ko talaga siya maalala. Pero honestly, nung nag-usap kami kanina, I feel so comfortable. Haist, I shook my head. Waah! 'Wag ganon! >____<

"Trisha.." May tumawag sa pangalan ko.

"..." Sino yun? Parang si J-Jett? Kyaaah! Ano ba 'tong iniisip ko? Nag-iimagine yata ako?! T_T

"Trisha..." May tumawag na naman sa akin. Lakad. Lakad.

Huwag kang lilingon, imagination mo lang yan..

Oo tama. Imagination ko lang 'to! Haha!

"Tris." Tapos may humawak sa akin sa braso.

Now tell me, imagination ko pa rin ba to? TT___TT I don't think so!

"J-Jett?"

"I'm sorry Tris." Sabi niya. Tris? Isa lang ang tumatawag sa akin nun. There's really something familiar in him. Tris? Those eyes. Kilala ko siya. Siya ay si-

"We need to talk." He said seriously.

"Bakit--"

"Wala ka bang naaalala?" Tanong niya.

"Huh?" Hinigit niya ako, "ano ka ba? Bitiwan mo nga ako."

"Wala ka ng magagawa Tris. Sorry."

TROY'S POV

Kinain niya yung burger niya, "alam ko naman na mahal mo siya eh." Sabi ni Jake.

Paano niya nalaman to?

"A-anong pinagsasabi mo dyan?"

"Alam ko na..."

"Na?"

"Mahal mo siya." Aniya.

?_? -ako.

"More than a bestfriend."

O o O

"Oo, alam ko. Ang halata mo masyado eh. Worth it naman din siya para sa'yo eh. :D" sabi pa ni Jake.

"I-I'm sorry :(" sabi ko. Sorry talaga di ko rin alam na mamahalin ko rin siya more than a bestfriend. Pero ganito talaga eh, pag tinamaan ka na, wala ka ng magagawa.

"Okay lang talaga. You deserve her. :)"

"Salamat bro."

"Pero huwag mo siyang saktan, kung di... alam mo na ;)" aniya.

"Hahaha I'll never hurt her ;)" and I mean it. Di ko na sasayangin ang bawat araw. Noon kasi, alam kong para sila sa isa't-isa ni Jake. Pero ngayon, this is my chance. And I'll make the most of it. :)

_________
[A/N:]
Short chappie ^_^V pero atleast may update :) 8 chapters to go nalang, waaah! Mamimiss ko kayo TT____TT thanks for reading, readers :*