LOYAL HEARTS #3: WHILE ON THE OTHER SIDE

TWENTY ONE

Ilang sandali pa ay natatanaw ko na ang pagbabalik ni Jaxon mula sa loob. Sinisilid niya ang cellphone sa kanyang bulsa. Nang makarating sa mesa ay hindi na siya umupo ulit sa silya. Ininuman niya nang kaunti ang kanyang beer.

Hinawi niya pataas ang kanyang bangs saka tinukod ang kamay sa sandalan ng aking silya.

"Nagpapasundo na si Gwyneth. Kakatapos lang nila sa kanilang thesis," aniya saka ako dinungaw. Isang beses siyang nag-dip sa kanyang baba. "Tara, Vin."

Inakbayan ako ni Denver. "Dito muna siya."

Kumunot ang noo ni Jaxon at nagpalipat-lipat ang tingin sa amin ng pinsan niya.

"Den—"

"What?" Halos matawa siya at hinigpitan ang akbay sa akin. "Kung maka-react ka naman Jax parang gagahasain ko si Davina."

Tumawa si Evan. Si Riley ay nakalublob na ang mukha sa kanyang mga brasong nasa mesa, tulog na yata.

Hindi pa rin umaalis si Jaxon. Nakatitig siya sa akin na parang ginagayuma akong sumama sa kanya.

"Vin..." tawag niya at muling nag-dip sa baba. "Tara na..." mahinahon niyang pilit.

Natutukso na akong sumama sa kanya sa tono niyang iyon. Isa o dalawang kalabit na lang at mapapatayo na ako.

"Isasabay na namin siya, Jax," prisinta ni Evan. Sandali siyang nilingon ni Jaxon.

"You don't trust me, Jax? How could you do this to me?" madramang tanong ni Denver.

"Talagang hindi!" Muling tumingin sa akin si Jaxon. Desperado na siya. "Sabay ka nalang sa 'kin, Vin. It's getting late," pamimilit niya. Mukhang ikamamatay niya kung hindi ako sasama.

Then what, Jax? Sa backseat lang naman siguro ako uupo kung sakali. That thought alone is already a stab to my heart, I don't need to experience it firsthand in actuality.

Wala namang kaso sa akin kung sa backseat ako. Ano, mag-iinarte ako ng ganon? Ayoko lang mapanood ng VIP ang relationship goals show niyo ni Gwyneth.

"Ihahatid nga namin, Jaxon. And it's like Davina can't manage herself. Talo mo pa presidente sa pagpapatupad mo ng curfew niya," maktol ni Denver.

Muling tumawa si Evan habang nagsasalin ng whiskey sa kopita. Umiling siya't kinagat ang ibabang labi. Namumula na rin siya.

"Tsk, tsk...Danger, danger..." aniya.

Kumumpas si Denver, parang pinapalayas na si Jaxon.

"Puntahan mo na nga girlfriend mo! Hindi mo naman nobya si Davina, e." Inuugoy niya ako sa akbay niya. Lumutong pa ang tawa ni Evan.

Tiningala ko si Jaxon na bigo ang mukha. Naiinis ako sa konsensya na umusbong sa akin at halos tumayo na ako upang sumama sa kanya. Dinikit kong maigi ang boots ko sa lupa na pilit hinihila ng paraan ng tingin niya.

Maybe it's not the guilt. It's in the way I like to be with him. Pero disiplina, Davina. Hindi mo man mapigilan ang nararamdaman, pwede mo naman makontrol ang mga kilos mong hindi makasira ng ibang relasyon.

Bumukas ang bibig niya at nagsara rin. Mariin niyang kinagat ang ibabang labi, pinipigilan ang pagsasalita. Nauwi siya sa pagngatngat nito at hindi na ako magtataka kung magkandasugat sugat iyang labi niya.

Binalik ko ang mga mata ko sa mesa. Pumulot ako ng mani sa platito at kumain. I don't have to see that. Huwag mo akong pakitaan ng ganyan, Jaxon. Please stop it. Please...

"Kapag iyan hindi nakauwi..." banta ni Jaxon, pero ramdam kong hindi iyan ang sanang sasabihin niya kanina.

"Kailan pa ba ako hindi nagpapa-uwi ng babae, Jax? I always take my girls to their homes...sometimes," panunuyang ani ni Denver at binuntutan ng tawa.