Ang Boyfriend Kong Artista. [Published book]

Chapter 65.1. [Meeting the Parents]

65. 1. Daniella

"Dee, are you ready?"

Humigpit yung hawak ko sa braso niya. Lalo akong kinabahan. Makakaharap ko na yung parents ni Bryan.

Magustuhan kaya nila ako?

Huminga ako nang malalim at nginitian si Bryan. "Yes. I think I'm ready."

"Let's go?"

Tumango ako. Bumaba kami ng sasakyan and we walked towards the restaurant. Nakangiti yung Mom ni Bryan paglapit namin sa table nila.

"Hello, son."

Nag-beso sila. Kinuha ni Bryan yung kamay ko. "Mom, this is Daniella, my girlfriend. Dee, this is

my beautiful mom."

"Hello, Daniella. I'm Elise. It's nice to finally see you." "Good evening, Tita."

"You seem shy. Don't be. Get yourself seated, hija." "If you'll excuse me, I need to go to the rest room.

I'll be back." Tumayo si Bryan and left us. "Tita?"

270 271

"Call me Mom, Daniella. You're really beautiful. Bagay na bagay kayo ng anak ko."

"Thank you...Mom."

"That's better. Masasanay ka rin, don't worry. By the way, Bryan's Dad is over there."

Tinuro niya yung veranda ng restaurant. Nandun yung Dad ni Bryan, may kausap sa phone.

"Pasensya na, hija. Workaholic talaga yan. Very hands-on sa business namin. But he'll be joining us shortly."

"Naku, okay lang po. Baka nga po kayo pa ang naabala dahil sa dinner na 'to."

"No, we really wanted to have dinner with you and Bryan. Gusto rin naming magpasalamat sa'yo for taking care of our son while we're away."

"Wala po yun."

"I'm really glad Bryan chose a girl like you. Mukhang napakabait mong bata."

Makuwento yung Mom ni Bryan kaya naman naging at ease na rin ako kahit papaano. Nakabalik na si Bryan sa table pero hindi pa rin natatapos yung pakikipag-usap ng Dad niya sa phone.

"Mukhang close na kayo ng Mom ko, Dee, ha?" biro niya sa akin. "Mom, baka kung anu-ano na ang sinabi n'yo rito kay Dee, ha?"

"Sorry, anak, I've shared with her quite a few of your embarrassing secrets."

Tumawa yung Mom ni Bryan. "Mom!"

"Just kidding, anak!"

Natawa ako sa worry na nakita ko sa face ni Bryan. Siniko niya ako.

"Anong tinatawa-tawa mo dyan?" "Wala."

Nagkukuwentuhan kami nung bumalik yung Dad ni Bryan sa table. Hindi ko alam kung bakit pero biglang tumahimik. Mayamaya, dumating na yung food.

"Let's eat?" yaya ng mom ni Bryan.

Na-tense ako lalo. Simula kasi nung bumalik yung Dad ni Bryan, parang inoobserbahan niya ako. Hindi naman nagsasalita. Mas lalo tuloy nakakakaba.

"You must be Daniella, my son's girlfriend."

Boses pa lang niya intimidating na. Napalunok ako bago nakasagot.

"Yes, sir."

"I'm glad to finally meet you in person, Daniella." "Ganun din po ako."

"Let's eat. Oh, hello, son. You're looking good." "Good evening, Dad."

Ang pormal-pormal naman nila ng Dad niya. Parang wala man lang warmth. Hawak-hawak ni Bryan yung kamay ko sa ilalim ng table. Parang pati siya kinakabahan.

"Let's save the talking for later. Kumain na tayo."

272 273

We ate in silence. Hindi ko halos malasahan yung kinakain ko dahil sa tensyon. Nagulat ako nung biglang nagsalita yung dad niya.

"So how long have you been together, Daniella?"

This is it, simula na ng interrogation!

I smiled. "Last September 13 lang po." "How are things going for the both of you?"

"Dad..." awat ni Bryan. Alam niyang naiintimidate ako lalo.

"Bart, you're scaring Daniella." Nginitian ako ng mom ni Bryan.

"Am I? Am I scaring you, Daniella. I'm sorry, hija, I don't mean to sound that way."

Gusto ko sanang sabihing oo pero nahiya ako. Tapos naalala ko, sabi ni Bryan, just be yourself. Kaya naging honest ako.

"Medyo po," pag-amin ko.

Tumawa yung Dad ni Bryan. "I like people who are honest. But relax, hija. Ituring mo kaming second parents mo." Nagkatinginan kami ni Bryan. Ngumiti siya sa akin na para bang sinasabing "I told you. Just be yourself." I'm

glad nabawasan yung tensyon kanina.

"I like her for our son, Bart. Don't you think Bryan made a good choice?" Nag-smile sa akin yung mom ni Bryan.

"I feel the same, Elise. I do think bagay nga sila ni Bryan." Tinapik ng Dad niya yung braso ni Bryan.

Napangiti ako nung nakita kong nag-loosen up sila pareho. Nagsimula na silang mag-usap. I think maaayos naman nila ang relationship nila as father and son.

"How I miss this. Sayang lang at wala si Tyler ngayon dito... at si Bettina," mahinang sabi ng mom niya.

"I've heard about what happened to her. My deepest condolences po."

"Salamat, anak. When I first saw you kanina, I remembered our girl. You're a lot like Bettina. She's honest and carefree, too. And very beautiful."

Naalala ko tuloy yung sinabi ni Bryan dati na I remind him of Bettina.

"Mukhang nagkasundo agad kayo nitong misis ko, ha?" "Opo, Tito."

"Call me Dad."

Namula ako sa hiya. Pero kung sila na ang nagsabi, wala naman akong magagawa. Nakakatuwa sila, I didn't expect things to turn out this way.

"S-sige po, Dad."

"I think we should meet your parents, too, para mapag-usapan na yung kasal," sabi ng mom ni Bryan.

"That sounds like a good idea to me," segunda ng Dad niya.

"A-ano po?!"

"Well, siyempre hindi pa ngayon. Na-open lang ito sa amin ni Bryan lately. It's never too early to plan, di ba?"

274 275

Oh my god! Anong ginawa nitong si Bryan? Hindi man lang ako kinonsult!