PRESENTing the PAST (KiefLy)

11- Answers

Alyssa's POV

"Ano ba Kiefer. Ang laki laki ng gym oh. Doon ka nga" - sabi ko sa kanya.

May sayad na ata to sa utak eh. Babait tapos biglang sasama na naman.

Nandito ako sa BEG ngayon. Kakatapos lang ng afternoon practice namin pero gusto ko pang magpractice kaya nagpaiwan na nalang muna ako. Pero etong isa ngayon pa talaga naisipang maging masama. Magpaparactice rin daw siyang mag-isa.

"Eh. Ikaw yung pumunta doon. Ako yung nakauna dito" He said while dribbling.

"Hindi kaba nakakaintindi o hindi ka lang talaga nag-iisip? Walang net doon, kaya dito lang ako. Sa kabila ka na nga lang kasi" inis kong sabi.

But he just ignored me. Malapit na talaga akong mapuno sa kanya.

"Bakit ba ang hilig hilig mong makialam sa buhay ko ha!?" Bulyaw ko sa kanya.

Natigilan naman siya.

"Nangingialam sa buhay mo? Bakit inaano ba kita? Para sa kaalaman mo lang po, hindi lahat umiikot sa'yo" He fired back.

It hurts to hear that. But that's not what caught me off guard.

It's his eyes. And just by looking at him, alam kong may problema siya.

Bumalik na naman siya sa papapractice. Naistatwa lang ako dito sa kinatatayuan ko tinitingnan siya. His shooting and dribbling the ball so hard. Mukha na siyang nagwawala, naawa na nga ako sa bola eh. It's as if doon niya lahat inilalabas yung galit niya.

"Kiefer" I called him

He ignored me. Nagla-lay up na siya ngayon. Wala siyang pakialam kahit matumba tumba na siya, tatayo parin.

It hurts me seeing him like this. I want to comfort him.

Lumapit naman ako sa kanya.

"Kiefer" nilakasan ko na yung boses ko pero wala pa rin.

Nagshoshoot na naman siya ngayon, pero wala talagang pumapasok sa tira niya. I can see na frustrated na siya sa sarili niya but he's still trying. Too much sweat on his face.

Magkatabi na kami ngayon pero parang wala lang siyang kasama.

"Kiefer" Sabi ko ulit.

Shoot. Missed.

Shoot. Missed.

Shoot. Missed.

"Ahhhhh! " He shouted, frustrated.

Nagwoworry na talaga ako. He looks like he's gonna cry.

"Kiefer. What's wrong? Anong problema mo?" I asked.

He looked at me. Nagulat nalang ako ng bigla niya akong yakapin.

Pinabayaan ko nalang. I know he need someone right now.

I just hug him back.
"It's okay Kief. Its not bad to let it out" I said. Then I heard him cry already, mahina lang naman.

I hug him tighter.
"It's okay" I repeated again and again.

We just stayed like that for I dont know how long.

Then he let go. Tapos umupo siya sa bench. His eyes red from crying.

Umupo naman ako sa tabi niya.