12-Friends

5.1K 123 3
                                    

Kiefer's POV

"Ly wag mo namang pagurin masyado yung sarili. Pano kung magkasakit ka ha?" I said again.

Yup, magkasama kami ngayong nagdidinner. Simula nung araw na yun sa gym, okay na kami. Humingi ako ng sorry sa kanya at okay na daw. She said sorry too sa mga times na nasaktan niya daw ako. Friends na ulit kami.







Friends.







Palagi kong pinapaalalahanan yung sarili ko sa word na yan. Friends kami, nothing more.

Pero ewan ko ba dito sa sarili ko, mahirap ipilit na pang kaibigan ko lang talaga siya eh. Mahirap pigilan. I'm having those feelings again, yung mga nararamdaman ko four years ago. I tried to keep my distance kasi alam kong mahirap na kung ganun na naman, pero wala eh, hindi ko kayang lumayo.

Kaya mostly iniignore ko nalang yung mga nararamdaman ko.

"Kief, alam mo namang kailangang 100 percent dapat ako diba? I want to help my team. Lalo nat panghuli ko na to" she answered while cutting her food.

"Eh pano nga kung magkasakit ka nga? Mas malalagay lang sa alanganin yung team" I argued.

She sighed.

"Hindi naman siguro. Basta iniisip ko lang, I need to do my best. I must do my best"

This is one of the thing na hindi nagbago sa kanya noon pa man. She'll do her best pagdating sa mga bagay na gagawin niya. Kung may nagbago man, siguro mas lalo lang lumala yung meaning niya sa 'giving my best' niya.

"Magagawa mo parin naman yung best mo kahit na hindi mo binubugbog yung katawan mo sa training eh. And remember, may limitations lahat ng body natin." I explained. Hindi talaga ako magpapatalo ngayon.

Tapos tumingin siya sakin while slowly chewing.

"Hindi ka talaga magpapatalo noh?" She asked me.

I just raised my eyebrows at her. As if saying 'Alam mo na yung sagot jan'.

She sighed again at umiling, with a small smile on her lips.

"Fine. Okay po Tay. Hindi na ko masyadong magpapagod. But I cant promise na hindi na ako magoovertime sa practice." She gave up.

Napangiti naman ako.

"Okay basta wag lang masyadong ooohverrrtime ha" Tumawa nalang siya sa exageration ko.

We continued eating again then talked about different topics.

°°°°°°°°°°°

"Paps, umamin ka nga sakin. What's with you and Ly this time?" Pagcorner agad sakin ni Von nung makapasok kami sa sasakyan ko.

Kaya pala sabi makikiride daw, may plano naman palang e-hotseat ako.






"We're friends."




"Oh come on Kief. Luma na yan. Yung totoo?"

Totoo naman yun. Ang kulit talaga.

"Friends nga kami sabi eh. Wag kang magtanong kung hindi ka naman maniniwala sa sagot ko" I said.

Napabuntong hininga lang siya.

"Hindi talaga ako naniniwala. Tsaka may friend bang sobrang O.A makapag react kahit na nagkascratch lang yung braso ng friend niya. I mean SCRATCH lang ha! Nagtatawagan kahit midnight na. Hatid sundo, ganun. Kasi hahanap talaga ako ng ganung kaibigan kung meron man" He said sarcastically.

Umiling nalang ako. My eyes still on the road.

"Totoo yung sinasabi ko paps. Mahalaga din naman talaga si Ly sakin bilang kaibigan. Sabi mo nga diba, we could've at least save our friendship, kaya yun ginagawa namin. -------- Tsaka, kahit gustuhin ko man na maging more than friends kami, hindi na pwede" I whispered the last part. Actually bigla lang talagang lumabas yun sa bibig ko, sana hindi nalang narinig ni Von.

Pero malaki tenga nito eh.

"So gusto mong maging more than friends kayo?" He asked. Sa hinabahaba ba naman ng sinabi ko kanina, yun talaga yung pumasok sa isip niya. Hayst.

"Hindi na yun pwede paps." Sagot ko.

"Hindi mo naman sinagot yung tanong ko eh. Yes or No lang naman. Gusto mong maging more than friends kayo ulit. Mahal mo parin si Aly?" Tanong niya ulit.

I sighed. Alam ko namang hindi ako makakatago dito kay Von eh.

"Maybe. I don't know. Pero Oo siguro paps. Naguguluhan parin ako" Bulong ko ulit.

"Hayst. Bakit ka naman naguguluhan. Mararamdaman mo naman yun" sabi niya.

"Basta. Ang alam ko lang ayaw ko siyang mawala ulit. Yun, period."

"Okay lets say na mahal mo parin nga si Aly. Pano naman naging hindi pwede yun ha? Pareho naman kayong single. Except kung may niligawan ka na. Dahil ba dun Kief? Kaya ba bawal kasi naka commit ka na ha. Si Mika ba?" He asked.

"Ano ba naman paps. Hindi ko nililigawan si Mika noh. We cleared our status already. Yun yung friends lang talaga kami. I liked her, but not enough. Ayoko namang maging unfair sa kanya." Sagot ko.

"Eh ano nga?"

"Kasi ayokong matulad na naman kami ni Ly nung dati. Hindi ko rin naman alam kung may nararamdaman pa siya sakin eh. Matagal na kaya yung naka moved on"

He became quite. Tiningnan ko naman siya. Nakatingin lang din siya sakin as if hindi makapaniwala.





"What?" I asked him.





Umiling naman siya.

"Hayst Kiefer. I can't believe ganyan ka pala ka unobservant. I thought you know Ly too well." He chuckled.



I don't get it.



"I don't get it" I said out loud.

Natawa na naman siya. Ano ba yung joke na hindi ko alam?

"Paps, ano ba. I really dont get you." I asked again.

Tumingin naman siya sakin. Nakasmile.

"I think may nararamdaman pa din si Aly sa'yo. Actually we ALL think na may nararamdaman parin kayo para sa isa't-isa. You both are an open book. So obvious, so easy to read. Kaya lang masyado kayong slow"

I blink. Hindi pa natapos e-process ng utak ko.








Okayyy. Then what now?


Hayst Kiefer. Solved what you feel first bago yung iba.

**********
AN: Thank You for reading.
😁💙😁💙😂💙😀

PRESENTing the PAST (KiefLy)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon