CHAPTER 8

75 6 3
                                    

A/N: One week. #EpilogueInMNL #POSTConcertDepression.
#OneWeekOfBeingOfficiallyRMed

Chapter Eight:

Roseth Lumen Ocampo..

Hindi pa rin ako makatulog kahit na nandito na ko sa tabi niya. Pareho kaming nakatalikod sa isa't-isa. Ano ba ito?! Paano ko ba ipapaliwanag itong nararamdaman ko sa tuwing kaming dalawa lang?

Lumunok ako. Habang nakapikit ay bumangon ako para tignan kung natutulog na siya. Pero tulad ko, mulat na mulat din ang kanyang mata.

"Haist!" reklamo ko. "H-hindi ka rin makatulog?"

He just nod and pull me. "I think we should do something para makatulog na tayo."

What?! akala ko ba kasal muna,RM?

"M-monchier, are we going to.."

"Let's go!" hinila niya ako patayo. Dinala niya ako sa kusina at tuluyan nang sinindihan ang ilaw. "Kumain na lang tayo sa pinakamalapit na Convenient store."

Namula ako dahil sa pagkapahiya. Hindi ko akalaing iyon pala ang ibig sabihin niya sa 'we should do something'. GEEZ! Akala ko naman kung ano na.

Iyon nga, magkahawak kamay kami habang nag-i-stroll sa tahimik na street palabas ng subdivision.
Malamig ang simoy ng hangin, buti na lang nakapajama kami pareho at naka-longsleeve.

"Anong gusto mong kainin babe? Gusto mo ng ice cream?"

"Hindi. Ayoko non. Crossini na lang tska mogu-mogu." I said, pero parang di siya nakikinig. Parang mayron siyang pinakikinggan at di ako pwedeng mag-ingay. Isang minuto rin siyang ganoon bago niya ako hawakan ulit sa kamay at lumakad.

"RM bakit?"

"Nothing. Ala una na ng madaling araw, okay lang ba sayong doon muna tayo hanggang 4am?"

Mahilig talaga siyang magpuyat. Pero kahit na, basta kasama ko siya okay lang sakin.

"Aah, si D-draco, bakit ngayon ko lang siya nakita?"

Nakalabas na kami sa subdivision. Nasa gilid na kami ngayon ng high way. Apat na gasoline station ang dadaanan namin bago kami makadating sa mga food stablishments.

"Hindi naman kasi siya lumalabas. And I dont want him to know you."

"Bakit naman?"

"I dont think it's necessary."

Pero may mga sinasabi siya na nagbibigay curiousity sakin. Gaya ng nangyari kaninang hapon habang hinahabol ako ng mga kaibigan ni Itay. Malamang kilala niya si Itay kaya kailangan kong malaman pa ang tungkol sa kanya.

"Si kuya, wala akong balita sa kanya RM. B-baka pwedeng ikuwento mo naman ang lagay niya nung nagkita kayo.."

Matapos ang dalawampu't limang minuto ...

Huminto siya sa paglalakad. Tumawid kami, sa kabilang daan at doon maraming 24/7 na kainan. "A-actually, hindi ko pa masasagot iyan Rossie."

"Alam mo naiinis na 'ko! Bakit parang pakiramdam ko may hindi ka sinasabi sa akin.."

Minsan lang ako magduda. At base sa pagkamot niya sa kanyang batok, alam kong nagi-guilty siya.

"RM naman. W-wala ka bang tiwala  sa kin?"

"No, i-it's not that. It's pretty complicated and I don't want you to worry..."



"It's.. dangerous." I said.

Hindi sa convenient store kami pumasok. Kundi sa Sbarro. Pumwesto kami sa pinaka-dulong bahagi ng restaurant. Tago at malayo sa counter. Merong pintuan doon na nakabukas, daan yata iyon sa kabilang side palabas.

UNDERGROUND FIGHTER: DEADLOCKTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon