4. BÖLÜM : Diken

257 91 27
                                    

Yeni bölüm gelmiştir sıcak sıcak yazılmış ve yayınlanmıştır :) inşallah beğenirsiniz iyi okumalar ;)

Kapıyı açıp geleni görmek için başımı kaldırdığımda o 'nu görmeyi hiç mi hiç beklemiyordum.

"Beni mi takip ediyorsun Alex ? "

Bugün yolda bana yardım eden çocuktu. Arkadaşının kullanamadığı motor yüzünden ...

daha sonra beni eve bırakmıştı. O arada ismini öğrenmiştim. Şimdi ise karşımda dikiliyordu. Hem de gülerek.

"Abella seni takip etmemi mi istiyorsun ? "

Kurduğu saçma cümleye aldırmayarak gösterdiği yere baktım. Bahçe kapısının oradan iki silüet yaklaşıyordu . Bir kaç dakika sonra yanıma gelmişlerdi. Uzun elbisesi ve sarı saçları ile Lucy karşımda dikiliyordu.

Burnuma doğru gelen o acı koku genzimi yakmıştı . Tanıdık bir kokuydu. Hatırlamıştım. Tren de yolculuk yaparken de aynı kokuyu almıştım. Tiksindirici bir koku değildi sadece alışılmadıktı. Bir kaç adım ileri gittim . Daha çok içime çekmek istiyordum. Sevmiştim. Genzimi yaksada alışınca seviyordun. Lucy 'nin yanındaki adama ait olmalıydı. Yüzünü göremiyordum üstünde ne bu döneme ne de aydınlık çağına ait kıyafetler vardı . Farklıydı oldukça farklı .

"Merhaba Abella babam Felix buraya gelmemi söyledi . Sizin ev olduğunu sonradan farkettim ."

Sadece bir kaç onaylayıcı cümlemden sonra susmuştu . Ama susmayan biri vardı Alex:

" Abella biz gidelim . Buraya Lucy bırakmak için geldik . Yani seni takip etmiyorum güzellik "

...

Carina, teyzemin ve Felix 'in evliliğine karşı gelmemişti. Büyükannem de artık teyzemin mutlu bir evlilik yapmasını istiyor olmalıydı . Felix 'i tanımıyordum ama dışarıdan kötü bir imaj çizmiyordu . Teyzem ,büyükannem ve Felix odanın sol tarafındaki koltuklara kurulmuş tahminimce evlilik hazırlıklarını konuşuyorlardı . Ben ve Lucy en uzak köşeye geçmiştik . O na sormak istediğim sorular vardı. En çokta yanındaki kişiyi merak etmiştim. Lakin konuya nasıl giriş yapacağım hakkında bir fikrim yoktu.

" Alex 'i nereden tanıyorsun tatlım?"

Başka bir şey istesem olmazdı. Lucy konuşmaya baslamıştı. Konu konuyu açıcak ve ben sorularımın cevabını bulacaktım. Gülümsedim ardından Alex ile tanışmamızı anlattım .

" Kötü bir kaza geçirmişsin Abella şu an iyisindir umarım ?"

Endişeli sözlerine tebessüm edip iyi olduğumu belirttim . Sıra bendeydi . Sorularımı sordum

" Ne zamandır seni tanıyorum ama Felix 'in baban olduğunu bilmiyordum "

" Biliyorsun Abella burada tek başına yaşıyorum . Ayda bir kaç kere babam geliyor o Aydınlık çağında yaşıyor bazen ben yanına gidiyorum öyle ışte. Birbirimize bahsedecek zamanımız olmadı. "

Lucy gizli bir kutu gibiydi . Aramız hiç bir zaman sıcak olmamıştı . Her zaman mesafe olurdu . Bunu kendi sağlıyordu belki de benim yüzümden oluyor olabilirdi . Bilmiyorum ama bildiğim bir sey varsa o da Lucy bir şeyleri eksik anlattığıdır.

"Bugün yanındaki ad..."

Cümlemi tamamlamama izin vermemiş ve beni şoka sokan kelimeyi söylemişti .

"Sevgilim "

Bunu bekliyordum. Ama duymak istediğim bu değildi . Yüzüme bakıyor ve gülümsüyordu . Şaşırdığımı anlamıştı. Devam etti

"Bir hafta önce tanıştık . Sonra ben ondan hoşlandığımı anladım . Teklif ettim . Sevgili olduk . Dacian çok yakışıklı biri . Bana da iyi davranıyor "

Kahkaha attı. Gülümsedim gerçekten değişik bir kızsın Lucy.

Zaman hızlı geçmişti . Gecenin karanlığı iyice üstümüze çöktüğünde herkes dagılmıştı . Bende odama geçip uyumak istiyordum . Düşünceler içinde uykuya daldım .
...

Ciğerlerime dolan oksijen değildi. Bir kez daha nefes almaya çalıştım. Kahretmesin ne oluyor gözlerimi de açamıyordum. Tek hissettiğim boğazımı yakan acı !

"Yukarı çık "

Suyun içinde kulaklarıma dolan sesi duymuş ve harekete geçmiştim. Ellerimi hareket ettirip kendimi yukarıya ittim.

Ciğerlerime dolan oksijen ile bilincim açılmaya başlamıştı . Gözlerimi açıp nerede olduğumu kontrol ettim.
Büyük su birikintisinin ortasında duruyordum . Ayaklarım yere değmiyordu. Gölün çevresini çok büyük ağaçlar çit görevi görüyordu . Hala derin derin nefes alıyordum. Kıyıya doğru yüzmeye başladım. Buradan bir an önce çıkmalıyım.

Kıyıya ulaşmıştım.Üstümdeki kıyafet su yüzünden ağırlaşmıştı. Oturduğum yerden kalkıp bir kaç adım ileride gördüğüm kıyafetleri aldım .Bu kıyafetler kimin ? Birileri unutmuştur herhalde giysem sorun olmaz  . Kendimi ikna ettikten sonra kıyafetleri giymiştim. Nereye gittiğimi bilmeden ilerlemeye başladım . Ayaklarım acımaya baslamıştı. Ufak parçalar ve taşlar batıyor acımı artırıyordu. Etraf önümü görebileceğim kadar aydınlık , detayları göremeyeceğim kadar karanlıktı. Yarım saate yakın yürüyordum ama ağaçtan başka hiç bir şey yoktu. Kaybolmuş olabilir miydim ?

Zaten kaybolmuştun gerizekalı . Nerede olduğunu bile bilmiyordun

Şimdi de sıkıntıdan kendi sorularıma kendim cevap vermeye başlamıştım. Sinirlerim bozulmuştu . Oturup çocuk gibi ağlamak istiyordum . Duam kabul olmuş olmalı ki ayağıma batan diken yüzünden yere düşmüştüm ,oturmuştum! Dikeni çıkarmak için bir kaç deneme yapmış başarısız olmuştum .

"Çığlık atıp ağlamak istiyorum."

Fısıltı şeklinde çıkmıştı sesim. Ayağa kalkmaya çalışırken burnuma dolan o koku ile tekrar yere çöktüm .

Bu kokuyu biliyorum . Tanıdık bir kokuydu. Kokunun yoğun geldiği yere doğru ilerlemeye başladım . Çalıların ardında siyah atın başını okşayan biri vardı. Kıyafetleri üstümdeki kıyafeti andırıyordu.

 Kıyafetleri üstümdeki kıyafeti andırıyordu

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


Omzunda okları başında pelerini vardı . Yüzünü görememiştim . Bir kaç adım daha yaklaştım . Beni fark etmiş olmalı ki bana döndü. Yüzünü görmek istiyordum ama başıma giren ağrı yüzünden hiç bir sey net değildi .

...

Odada çığlıklarım yankılanıyordu. Gördüklerimin gercek mi rüya mı olduğunu anlayamamıştım .

Elimi yüzümü yıkamak için ayağa kalktığımda sağ ayağımın acısıyla tekrar yatağa oturdum . Topuğumdaki "diken " gördüklerimin gerçek olduğunun kanıtıydı .

04.08.16 perşembe

KARANLIĞIN EFSANESİ #Wattys2017Where stories live. Discover now