KARANLIĞIN EFSANESİ #Wattys2017

10.BÖLÜM: EV

En uzun yazdığım bölüm oldu. İyi okumalar . Yorumlarınızı bekliyorum. ❤❤
İçerinin sıcaklığı vücut ısımın normale dönmesini sağlamıştı. Soğuk bana göre değildi. Koltukla bir bütün haline gelen bedenim gülünç duruyordu. Dacian yolculuğun uzun süreceğini söylemiş yanımdan ayrılmıştı. O gelesiye kadar kestirmeyi düşünüyordum. Tahminimden önce gelmişti. Elinde kış meyvelerinden bazıları ve konserve kutusu vardı. Acıkmıştım . Karşıma geçti. Ellerindeki malzemeleri masaya bıraktı. Yer dercesine bakıyordu. Kaşıkla konservenin kapağını açıp önüme doğru ittirdi. Kendi konservesini eline alıp geriye doğdu yaslandı. Beyfendinin keyfi yerinde ! Aynı umursamazlık ile bende geriye yaslandım.
Yemekte gurur olmazdı . Ve ben açtım. Boş vagonda bize ait nefes sesleri ve dışarıdaki sert rüzgarın uğultuları duyuluyordu. Camdan dışarısı ayın aydınlığı sayesinde çok net olmasada gözüküyordu. Karanlık , ilerideki ormanın gizemine perde oluyor . İnsanın içine ürperti yayıyordu. Koca koca ağaçların rüzgar darbeleriyle sarsılışı uyuyan ormana hareket katmıştı.

Üstümde hissettiğim bakışlarla Dacian'a döndüm. Hislerim her zaman kuvvetliydi. Şimdi de yanılmamıştım. Soran gözlerle ona baktım. Yüzü her zamanki ne ters olarak durgundu. Bir şeyler mi söylemek istiyordu ? Dudakları hareket etti. Tekrar durdu. Bekledi. Derince nefes aldı. Göğüs kafesinin şişip indiğini görebiliyordum. Kendimi o kadar kaptırmıştım ki bende derin derin nefes alıp veriyordum . İnsanlar bazen imtemsizce yanındaki kişinin davranışlarını alıyor ona göre hareket ediyordu. Benimki de o hesap olmuştu. Hafif bir tebessüm dudaklarımdan teğet geçti. Tekrar dışarıya odaklandım.

"Alex son zamanlarda farklılaşmıştı. Hiç bir zaman normal biri değildi. Tutarsızdı. Yine dengesizliği tutmuştur diye üstünde durmamıştım. En son Seninle gördüğümüz rüyadan sonra onunla iletişime geçmemiştim. "

Sesini duymamla ona yönelmiş pür dikkat dinliyordum. Söyledikleri kendisi içinde geçerliydi. Alex'in tutarsız olduğunu söylemişti. Dacian 'da tutarsız biri. Konuşmasına devam etti. Rüya dan bahsederken onun katil olabilecek olduğu aklıma tekrar gelmişti. Gerildiğimi anlamıştı durdu. Konuşmadık. Ne diye bilirdim ki ? Devam etmesini bekledim. Cok geçmeden de kaldığı yerden anlatmaya başladı.

"Kafasını dinlendiriyordur dedim. Şerefsiz benim üstümden planlar yapmıştı. İki hafta oldukça yeterliydi. Belki de en başından her şeyi tasarlamış olabilir ? Bilmiyorum Abella . "

Sinirlenmeye başlamıştı. Gerisini biliyorduk. Olayın en yakın şahidiydik. Dirseklerini dizine koymuş kafası ellerinin arasında yaslanmış yere eğilmişti . Düşünüyordu. Oturduğum yerden kalktım. Yanına oturdum. Ellerim sıcak ellerine dokunmuş ardından saçmaladığımı düşünmüş çekmiştim. Duruşunu bozmadan ellerimi seri bir hareketle kapmış. Avucunun içine hapsetmişti. İçime tamda kalbime doğru sıcak bir şeylerin akması doğru muydu ?' Heyecandan parmak uçlarımın üşüdüğünü hissediyordum. Benim kaskatı kesileceğim bir hareket yapmıştı. Geriye yaslanmış avucunun içindeki elimi dudaklarına götürüp öldürücü vuruşu yapmış öpmüştü. Bu kadarı benim için fazlaydı. Panikle ellerimi çekip ayağa kalkmıştım. Kıpkırmızı olan yüzüme soğuk parmaklarımı koydum . Hala çok sıcak. Karşı tarafa geçmek için adım attığım anda kolumdan çekmiş yamacına saklamıştı beni. Bir bütün gibiydik. Başımı göğsüne yasladı. Saçlarıma minik bir buse koyup fısıldadı

"Hadi uyu çok yoruldun."

Koşmamız ya da yolculuk beni çok yormamıştı ama Dacian'ın akıl almaz hareketleri beni şaşkına uğratmaya yetmişti. Söylediklerine itaat ettim. Güzel bir uyku olacağını hissediyordum.

"Sende uyumalısın Dacian "

Cevap vermemişti . Ama iç çeker gibi çıkan sesini duymuştum. Artık uyumalıydım.
...