Soğuk,vücudumu delip geçerken ceketime daha da bir sarıldım. Toprak yolda minik adımlar ile ilerliyordum. Ve işte ait olduğum yere,onun yanına gelmiştim. Şu an soğuk bile etkilemiyordu bedenimi. Yavaşça yere eğildim ve ellerimi cebimden çıkardım. Titreyen ellerimi toprakta gezdirmeye başladım. Yanağımdan boynuma bir göz yaşı yol aldığında burukça gülümsedim. Bitmemişti gözyaşlarım. Bitmemişti çığlıklarım. Bitmemişti acılarım.
Sesimi derinlerde bir yerlerde bulduğumda ağzımı aralayarak "Yine ben" diye fısıldadım "Yine ben"
Tam o sırada aklıma yanıma aldığım defter geldi. Defteri iç cebimden çıkardım ve yere bıraktım. Aral'ın mezarının tam yanına derin bir çukur açtım. Defteri çukura yerleştirdikten sonra üzerine toprak atarken DOĞUŞ KILINÇ'ın en sevdiğim şiirini gözyaşlarımın arasından mırıldandım.
"Sende istemezdin değil mi?
Böyle apansız
Üstelik başlamadan bitmesini
Ben asla suçlamıyorum seni
Ve sen...
Kavuşamadan kaybettiğim sevgili
Eğer varsa hayırım
Sakın cezalandırma kimseleri
Düşün ki...
Esmeye hakkı olmayan bir bahar meltemiydi bizimki
Yüreğimize sadece eli değdi,
Değdi ve geçti..."
~Yazar》 Lzkzi28
YOU ARE READING
KEŞFEDİLMEMİŞ HAYALLER
RandomBu kitapta sadece amacım destek yardım yeni yazılan ve okunmayı çook hakkeden kitaplar var ve onları tanıtıyorum lütfen bi şans verin bu kitaplara
