Koyu Kırmızı

26 4 1
                                    

En eski hikâyedir kadın; saçından iktidar, makyajından medeniyet devşirilen. "Erkek" ve "Erken" kelimelerinin arasında nefes almaya çalışırken kadın; boynunda cinsiyet künyesi, alnında namus fünyesi, dünyanın orta yerinde, ortasından taşır kederi...
 
* * * * * *
 
"Ne olur yapma Elif. Bize, yarım kalmış sevdamıza bir şans ver. İzin ver her şeye yeniden başlayalım."
 
"Yapamıyorum Ömer. Bana sevmeyi unutturdu. Kalbimden hançerle söküp aldı sevdamı. Yüreğim senin için kor alevlerde yanarken, o beni bitirdi. Ben aşk nedir bilmiyorum. Bir seni bilirim, bir de adın geçince sıkışan kalbimi."
 
"Sana aşkı yeniden ben öğreteceğim kırgın çiçek, beraber öğreneceğiz. Yarım bıraktığımız yerden başlayacağız. Bu defa kimse engel olamayacak bize."
 
Verdiği sözün ardında durabilecek miydi genç adam? Başlarda Elif'e yaşam borcu duyarken, şimdi o borç, bir sevda borcuna dönmüştü. Yarım kalmıştı aşkları. Tamamlayabilecekler miydi?
 
* * * * * *
 
Acı çekmiş kadınlar, çok güçlü görünürler... Oysa; heybetli görünüşlerinin altında, minik bir serçenin kalbini taşırlar! Ve bu kadınları; sadece aynı kalbi taşıyan adamlar anlayabilir!
 
||Ezgi Karataş||

Mavi_Masallar

Çok beğeniceğinizi umarak 🙂 iyi okumalar bende okuyacağım bu arada :)

KEŞFEDİLMEMİŞ HAYALLERWhere stories live. Discover now