Nefesimi bir zehir misali dışarıya üfledim. Nefesime mahkum kalan herkes bende zehirlendi. Sonra bende zehirlenenler, benim tek panzehirim oldu.
Gözleri ölümü müjdeleyen bir melek kadar çaresiz ve ümitsizdi. Nefesi bir cesedin içinden çıkan umut gibiydi. Elleri bana hem zehir, hem de panzehirdi. Beni zehirlediği yerden panzehirliyor, öldürdüğü yerden tekrar diriltiyordu.
Saçlarımda acı müebbet yemiş, uçlarında idam edilmişti.
Acıyla kardeş olmuş, kirpik uçlarına kadar kırılmış bir genç kız. Onunla aynı yolda, aynı izlerde ilerleyen bir erkek. Sadece yüzlerinin değil, kaderlerinin de birçok ortak noktası var.
Ve kader onları birbirlerine muhtaç hale getirecek. Bu öyle bir muhtaçlık ki çöl ortasında su gibi. İmkansız...
Adam sevgi aradı kendine. Aradığı sevgiyi ise kadının kucağında buldu. Kadın sebep aradı yaşamak için kendine. Ama aradığı sebebi çoktan bulmuştu adamın kalbinde.
Multimedya da kitap kapağı ve tanıtım videosu var. Sizde bu kitaba bir şans verin arkadaşlar. Şuraya da bir kesit fişekliyorum.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
