Amfide herhangi bir sıraya oturmuş Emirhan'ın gelmesini bekliyordum. Ayrıca Deniz ile olan dünkü yakınlaşmamızdan sonra bugünkü tepkilerini düşünmeden edemiyordum. Kaçacağını düşünüyordum ama bir yandan da yanıldığımı söylüyordu iç sesim.
Geldiğimden beri yarım saat olmuştu ve sınıfın yarısından çoğu dolmuşken Emirhan ortalıkta görünmüyordu. Olay tazeyken Deniz mi engel olmuştu acaba? Büyük ihtimalle bana güvenmemişti ve anlatacağımdan korkuyordu.
Sözlerimi tutan bir insandım ve bu konuyu anlatmamak kaydıyla anlaşma bile yapmıştık asla konusunu açmayacaktım. Şuan sadece Emirhan'ı görmek istiyordum ve tahminimce buna mani olan Deniz ise morelimi bozuyordu.
Zaman ilerledikçe sinirlenmeye başlamıştım ve amacıma ulaşmadan da durulmayacağını biliyordum. Haşimle yerimden kalkmış istemeden tüm sınıfın bana bakmasını sağlamış olsamda odak noktam çok farklı yerdeydi. Şuan umursayacağım bir durum değildi bu durum. Doğruca matematik bölümü tarafına yönelmiş kimseye çarpıp çarmayacağıma dikkat etmeden dimdik yürüyordum. Sinirli olduğum zamanlarda gerçekten insanları görmüyordum.
Bölüme ulaştığımda rastgele birini durdurmuştum. "Deniz Seymen tanıyor musun?" Çocuk ilgisizce "Bilmiyorum." dese de sen bilmiyorsan başkası bilirdi.
Üçüncü sınıflardan rastgele birine girdiğimde en önde oturan çocuğun yanına gitmiş sorumu tekrarlamıştım. "Bugün gelmedi" cevabıyla anlamıştım ki bu sınıftaydı. "Nerede bulurum?" Sarışın çocuk bana malmışım gibi baksada cevaplamıştı. "Aram yok başkasına sor" sinirim gittikçe artıyordu.
"Deniz'i nerede bulurum?" Yüksek sesle bağırmıştım sınıfa.
"Ne istiyorsun?" Arkamdan gelen kalın sesle rahatlamış hissetmiştim.
Sırtından hafif itekleyip sınıftan ikimizi de çıkardıktan sonra "Lavaboya gel, Emirhan'ı da getir" Tok sesimle konuşmuş yanından ayrılmıştım. Sırtımdaki delici bakışlarını çok net hissediyordum ama geleceğinden emindim.
Çoğu bölümün dersleri başladığı için lavabo dolu değildi. Bu beni onlarla yalnız kalacağım için sevindirsede Emirhan'a zaten yaklaşamamışken Deniz'i de kendimden uzaklaştırdığım için bir nebze de olsa endişeliydim. Düşüncelere daldığım şu iki dakikalık zamanda Deniz ve Emirhan da içeriye girmişlerdi.
"Dersi kaçırdık senin yüzünden" Deniz gerçekten sinirliydi. "Hadi ama biraz vakit geçirelim istedim hem Emirhan bugün geç geldi ve beni bekletti cezalandırılması gerekiyor" ikisi de bana anlamsızca bakıyorlardı. Sadece dalga geçiyordum.
"Deniz yıka yüzünü gidelim" Emirhan beni cidden takmıyordu ama taktırmasını bilirdim. "Neden geç geldin?" Direk Emirhan'ın gözlerinin içine bakıyordum. Bakışlarımı fark etmiş olacak ki Deniz'in üzerinde olan gözleri bana dönmüş küçümser gibi bakmıştı. Bu kadarı fazlaydı.
Lavabonun kapısına gidip temizlikçiden rica ettiğim anahtar ile kilitlemiş kocaman gülümsemem ile onlara bakmaya başlamıştım. Deniz gerilip geri adım atsada Emirhan ifadesiz yüzüyle kapı koluna bakıyordu.
Emirhan'ın dibine girmiş üstünlük kurmaya çalışsam da ne geri adım atmış nede yüzüme bakmıştı. Orada yokmuşum gibi davranıyordu.
Bu beni daha çok delirtirken omuzlarından ittirmiş yanlışlıkla el yıkama musluk mermerine çarpmasını sağlamıştım. Bu sayede sonunda gözlerimiz buluşmuş bana aynı kapı koluna baktığı ifadeyle baksa da bunu umursamamış odağım olan kopkoyu gözleriyle mükemmel bir manzara sunuşununun keyfini çıkarmak istemiştim.
Saniyeler ilerlerken Deniz'in beni geri çekip Emirhan'ı arkasına almasıyla tekrar sinirlenmiştim.
"Aç şu kapıyı. Yeterince zaman kaybettik zaten senin yüzünden" Daha da sinirlenmesinin beni nasıl daha fazla gaza getirdiğinin farkında değildi.
"Canım istemiyor" Histerik bi kahkaha sunmuştu sinirden. "Artık açmalısın kapıyı" Emirhan'ın otoriter sesini çok net duymuştum ve daha fazla duymak istiyordum. İstemsizce ikisinide baştan aşağı süzmeye başlamıştım.
Mükemmellerdi ve ben onları ne kadar geç fark etmiştim. Deniz sinirlenip üstüme gelmeye başladığında ifadesizce onu bekledim. Dokunuşlarını vücumda hissetmek istiyordum.
Hırkamın ceplerine yöneltmiş olduğu ellerini tutup omuzlarıma bıraktıktan sonra belinden çekip vücutlarımızı saliselik haraketle bütün haline getirmiştim. Geri çekilmeye çalışsada belinden çok sıkı tutuyordum. Bu şekilde günlerce kalabilirdim sanırım.
Emirhan arkamdan gelip boynuma nefesini verince ipleri elimden düşürüyormuş gibi hissetmiştim. Elleri yavaşça hırkamın ceplerini bulmuştu bile. Deniz'i tutmaya çalışırken Emirhan'a mani olamıyordum.
Cebimden anahtarı almış, "Fazla ileri gidiyorsun" kısık sesle kulağıma fısıldamıştı.
Geri çekilip kapıyı açtığında Deniz'in belinde gevşemiş kollarımdan Deniz'de kurtulduğunda yüzüme bile bakmadan ikiside çıkmıştı lavabodan. Kendimi fark ettirmek adına saçmaladığımın farkındaydım ama şuan içinde farklı bir yol gelmiyordu aklıma.
