Kapı açılma sesiyle gözlerim yavaş yavaş açılmaya başlamış aydınlanan havayı camdan görebilmiştim.
"Noyan! Geç kalıyoruz. Çık artık dışarı."
Görkem giriş kapısından odama bağırıyordu ama zaten kapıya çok yakın olduğumdan sesi rahatsız etmişti. Aynı anda kolumda haraketlenen Ekin de rahatsız olmuş olacak ki kaşlarını çatmış yeni uyandığı belli olan gözleriyle yere bakıyordu. Büyük ihtimalle nerede ve ne olduğunu idrak etmeye çalışıyordu.
Dün birsürü video izlemiştik ve maçları sanki o an kendimiz yapıyormuşuz gibi triplere girmeye başlamıştık. Bu da durumu komediye döndürmüştü. Farklı takımlarda olmasaydık Ekin ile gerçek anlamda iyi bir dost olabilirdik.
"Noyan! Kalksana gerizekalı!"
Sesini daha fazla yükseltmişti. Ekin omzumda ki kafasını kaldırmış kalkmam için bana yol vermişti.
Dün gece maçlar bitince tekrar gidecek gibi olduğundan film açmış kuala gibi sarıldım desem yeri şekilde koltuğa kilitlemiştim ikimizide.
"Bağırma sabah sabah!"
"Öperek mi uyandırılmak isterdiniz beyefendi? Kalk geç kaldık zaten."
Okul. Alarm kurmayı unutmuştum.
"Saat kaç?"
"08.42 kalk hadi! Hâla oturuyorsun."
Ekin kafasını hâla kaldırmamıştı. Büyük ihtimalle Görkem'in onu burada görmesini istememişti. Bende aynı şekilde görmesini istemiyordum.
"Tamam kalktım. Çık sen beş dakikaya geliyorum."
"Sabahtan beri arabadayım zaten. Hazırlan sen. İki dakika otururum şuraya." Deyip koltukları göstermişti.
"Oturunca kalkmıyorsun sen. Çık geliyorum." Umarım giderdi.
"Hâla konuşuyorsun hazırlan. Kapıdayım."
Tamam anlamında baş sallayıp hızla odama girdim. Katlanmış kıyafetlerimden en üstte olan siyah tişortümü ve siyah eşofmanımı üstüme geçirdiğim gibi odadan çıkmış yüzüme rahatmışım gibi bir ifade takınmıştım.
Kapıya ilerlerken Ekinle göz göze gelmiştim. Stresli duruyordu. Mahalleden çıkarken etrafa bakınıp Ekin'e haber vermeyi unutmamalıydım.
Orta masadan telefonumu ve anahtarımı almış Görkem'e yaklaştığımda oda kapı önünden çekilmiş beni beklemeye başlamıştı. Kapıyı ardımdan kapattığımda rahatlamıştım.
"Kilitlemeyecek misin?"
Ne diyecektim şimdi? Kilitlemicem dersem bu benim için ilk olurdu. Hırsız girmesin diye her camıma korumalık yaptıran ben ve bunu çok iyi bilen bir Görkem. Kesinlikle şüphelenir içeriye bakmak isterdi.
"Kitleyecektim şimdi." Deyip ona gülümsemiştim ama kapıya döndüğümde alt dudağımı ısırmadan edememiştim. Özür dilerim Ekin.
Kilitledikten sonra arabaya yönelmiş önden yürümüştüm. İster istemez içim husursuz olmuştu ve Görkem yüzüme bakarsa bunu çok net anlardı.
İkimizde arabaya yerleştiğimizde Görkem hızla sürmeye başlamıştı. İkimizde geç kalmıştık.
Gönderen: Noyan
Olabildiğince erken döneceğim. Üzgünüm.
İnterneti kapalıydı Ekin'in. Mesaj sadece bir tik olmuştu.
İstemsizce ofladığımda Görkem yolda ki gözlerini saniyelik bana çevirmiş "Ne oldu?" demişti.
