Αγαπη στο γηπεδο...{TYS_GR}

Κεφαλαιο 44

ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΞΑΝΑ ΑΝΕΒΗΚΕ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΔΟΥΝ

ΟΡΕΣΤΗΣ

Μεσα σε δυο μερες πηγα Ιταλια κανονισα τα χαρτια της μεταγραφης και γυρισα πισω.

Εδω και μια εβδομαδα περιπου μενω μαζι με την Καλλιρροη, καθε βραδυ οταν κοιμαται παω στο δωματιο της και την παρακολουθω που κοιμαται γαληνια.

Η καλυτερη στιγμη της ζωης μου ηταν οταν πηγαμε με την Καλλιρροη στον γυναικολογο, μολις ειδαμε το μικρο σπορακι ηθελα να την αγκαλιασω και να την φιλησω αλλα αρκεστηκα σε ενα χαμογελο.

Τις τελευταιες μερες η Καλλιρροη εχει αρχισει να πηγαινει στην σχολη φυσικα και δεν θα της το απαγορευα δεν ειναι υποχρεωμενη να κανει οτι της λεω ουτως η αλλως. Τωρα τελευταια νομιζω οτι η Καλλιρροη πιστευει οτι εχω γκομενα βασικα εγω την εχω πεισει γιατι φευγω απο το σπιτι η μιλαω ολο στο κινητο. Η αληθεια ειναι οτι η αδερφη μου εχει μετακομισει στην Θεσσαλονικη και μερικα βραδια πηγαινω και κοιμαμαι σε εκεινη βεβαια η Χριστινα ειναι αντιθετη σε ολο αυτο αλλα εγω δεν ακουω λεξη , ειμαι αρκετα εγωιστης!

Σημερα υποσχεθηκα στην Καλλιρροη να παμε για φαγητο μετα της σχολη της αφου θα εχω τελειωσει κι εγω με την προπονηση, στην αρχη διστασε αλλα τελικα δεχτηκε. Περασα και την πηρα μολις τελειωσαν τα μαθηματα και κατευθυνθηκαμε σε μια ταβερνουλα στην παραλιακη, καθισαμε και παραγγειλαμε.

"πως ηταν η μερα σου;" εσπασα την αβολα στιγμη

"καλα ηταν! η δικη σου μερα;"

"ξερεις τα συνηθισμενα προπονηση και παλι προπονηση"

"μαλιστα!"

"εισαι καλα σημερα ανακατευεσαι;"

"αφου δεν σε νοιαζει ρε Ορεστη γιατι ρωτας;"

"με νοιαζει!"

"ναι βεβαια σε νοιαζει το παιδι σου δικιο εχεις"

"δεν με νοιαζει μονο το παιδι μου!"

"μα μου φερεσαι σαν σκουπιδι ενα λαθος πηγα να κανω στο κατω κατω φοβηθηκα δεν ησουν εσυ διπλα μου οταν το εμαθα δεν ημουν σιγουρη αν το ηθελες..."

"και ετσι επελεξες μονη σου την ευκολη λυση" με διεκοψε

"δεν ειναι ευκολη λυση Ορεστη σοβαρα τωρα να ριξω το παιδι μας ειναι ευκολη λυση;"

"αν δεν αποφασιζες μονη σου τωρα θα απολαμβαναμε τις μερες ετοιμαζοντας το δωματιο του παιδιου μας και θα μετροσαμε τις μερες μεχρι να το κρατησουμε στην αγκαλια μας" φαγαμε μεσα στην σιωπη και φυγαμε, μολις φτασαμε στο σπιτι ο καθενας μπηκε στο δωματιο του, ενω ξεντυνομουν θυμηθηκα οτι ηθελα να πω κατι στην Καλλιρροη.