Purple never fades • FNAF boek 2 [SNEAK PEEK]

11. Nacht 1

Lana Wrighton, 2030

Als ik naar de poort loop zie ik Kay al bij de ingang staan. "Hey!" Roept hij. "Ik dacht, ik wacht je even op". Ik glimlach. "Lief van je", zeg ik. Hij houdt de poort open en ik stap naar binnen. "Hey, ik heb een voorstel voor je", zegt Kay. "Oh, wat dan?" Vraag ik nieuwsgierig. "Blijf nog twee extra nachten. Je krijgt natuurlijk extra betaald", zegt hij. Hm... Dat betekent dat ik nog zes nachten moet. Geen probleem. "Graag!" Zeg ik. "Mooi", zegt Kay met een grote glimlach. "Nou, dan zie ik je wel morgen! Succes!" Hij loopt richting de uitgang. Oke, let's do this, denk ik, en ik loop richting Fazbear Fright.

Ik plof neer op de oude, vervallen stoel. Dit gaat nog eens een lange, saaie nacht worden. Ik klik de computers aan, en grijp dan naar mijn iPhone. Eens zien... Nog wat gemist? Ik zie een smsje... Hmm...

Hey Lana!
Ik heb je nummer van een vriendin van me die je wel kent (Jenna).
Ik wilde je even zeggen dat ik nu medewerker ben van Fazbear Fright zodat ik je nog beter kan helpen. Instructies geef ik je via de telefoon.

Succes!
Mike

Jenna kent Mike? Oké, raar... Ik klik mijn mobiel uit, en kijk vermoeid naar de camera's. Gaat er nog iets gebeuren vannacht? Ik bedoel... Chelsea verwacht toch niet dat ik alles alleen doe, toch? Want ik heb geen idee.

"Tringggg"

Och Jezus! Ik schiet rechtop van de schrik. Oh, de telefoon maar. Geïrriteerd leun ik achterover. Schrok je daar nou echt van, Lana? Pff...

"Hey hey! Echt super dat je terug bent voor een nieuwe nacht!"

Mike!

"Ik beloof je, het wordt een stuk interresanter deze nacht. Ik hoorde dat ze een paar oude relekwiën hebben gevonden in het weekend, van het restaurant vroeger. En ook zijn ze bezig met een nieuw dingetje, echt zó gaaf!"

Echte dingen uit het restaurant? Creepy...

"Uhm, Nou ja, even snel een update. De attractie is net een week open, en eh, we moeten er wel voor zorgen dat niks kapot is. Dat, eh... Er geen brand ontstaat".

Wat? Brand? Is dit wel veilig hier?

"Nou ja, eh, de wandeltrip begint natuurlijk bij de bezoekersingang, helemaal tegenover jou aan de andere kant van het gebouw. Bezoekers lopen dan riching jou, en gaan door de uitgang naast je kantoor naarbuiten. We kunnen nu wel zeggen dat je officieel deelneemt aan de attractie! Jou rol is... De nachtbewaker!"

Ugh. Hij klinkt veel te blij. Yay, nachtbewaker.

"Dus eh, nou ja, als je wilt mag je overdag ook de boel in de gaten houden, voor extra geld. Dan ben je niet alleen aan het checken of niemand iets steelt, of zo, maar hoor je er echt bij! Dat geeft wel een authentiek gevoel, he!"

Wat? Ik hoef alleen maar in de nacht te komen! Nee, ik ga niet overdag werken!

"Oké, nu even over die relekwiën. We hebben wat tekeningen gevonden, altijd leuk. En... Een Foxy hoofd! Wij vinden het echt super cool en authentiek. Ahoewel je het natuurlijk ook kan bekijken als een oud, vervallen stom dingetje. Ach ja. Oh, en we hebben een ventilator gevonden! Echt zo'n Old School dingetje. Wel van metaal, dus pas op je vingers".

Ik kijk op mijn bureau, en inderdaad, daar staat een ventilator. Hij draait hevig. Oké, afblijven dus.

"Op dit moment is het gewoon een beetje basis. Je weet wel, knipper lichten, enge attributen... Ik had eigenlijk gedacht dat we wel wat meer zouden hebben op dit moment. Maar ja, als we volgende week echt niets beters vinden moet Kay maar doorgaan met het verstoppen in een berenpak, en dan mensen laten schrikken".

Gelijk denk ik aan eergisteren, toen Kay mij en Julie liet schrikken. Dat was niet eng. Voor mij...

"Maar eh, we gaan nu gewoon allemaal ons best doen om het zo goed mogelijk te maken. Ik weet misschien nog wel wat plekjes... Zoals de Arcade en de Safe Room uit het restaurant van 2000".

Is hij gek of zo? Hij wilt dat ik zijn dode vrienden red maar tergelijkertijd huppelt 'ie vrolijk naar de plek van de moord om dit slome park iets enger te maken?

"Eh, je hoeft vannacht niks te doen in verband met... Project Balloons. Oefen maar gewoon wat met je set-up. Je kan de camera's checken met de computer, je kan ook overschakelen naar de schachten. En eh, nou ja, Kay heeft je uitgelegt waar het maintenance panel zit. Je weet wel, als er iets kapot gaat."

Ik kijk naar links, en zie de tablet.

"Haha. Maar eh, misschien zijn we iets te ver gegaan met het 'Vintage' thema voor deze attractie, weet je... Sommige dingen werken niet eens. Ja, ik maakte geen grapje over die brand. Dat is een echt gevaar".

Wat? Oh mijn god! Ik kan elk moment levend verbranden? Zijn ze gek of zo?

"Maar het allerbelangrijktste blijft de ventilatie. Kijk, deze plek geeft je echt the creeps..."

Nee. Doet het niet.

"En als de ventilatie zichzelf uitschakelt, krijg je geen zuurstof meer en... Ga je dingen zien. Laat die lucht stromen! Nou, houd alles goed in de gaten, en dan zal je morgen nacht een beginnetje maken aan Project Balloons. Succes!"

En toen was het stil. Slopend stil. Zuchtend kijk ik op de camera's. Niks. Leeg. He-le-maal saai. Ik rol met mijn ogen. Dan maar even een game doen. Ik pak mijn iPhone en open Crossy Road. Man, dit is verslavend...

Na een tijdje kijk ik weer op. Nog steeds is alles leeg. Het is al vier uur 's nachts. Dat gaat best snel... Ik wrijf in mijn ogen. Ik ben moe zeg... Ik pak mijn iPhone er weer bij, zet hem op de felste stand en ga naar Instagram. Misschien kan ik hier wat lol uit halen...

Eindelijk is het dan zes uur 's ochtends, en er is geen reet gebeurd. Ik klik de computer uit, sta op en loop richting de deur.

"Lana Wrighton, wacht", hoor ik ineens achter me. Ik verstijf van schrik, maar verman me. Ik draai me om. "Chelsea!" Zeg ik. Het kleine spookmeisje knikt. "Ik wil je wat laten zien", zegt ze, en ze strekt haar hand uit. "Eh, oké..." Zeg ik aarzelend, en ik grijp haar hand. Ineens word de hele wereld bij elkaar getrokken.

"Wat de..."

En dan is alles zwart. Ik hap naar adem, en... Dan is het voorbij. Ik open mijn ogen. Het is erg donker. Chelsea staat naast me, en we zijn in... Een grote zaal. Er staan tafels met feesthoeden... Voor me is een podium, maar die is helemaal leeg. Ook is er nog een ander podiumpje, met de tekst Pirate Cove erboven die ik met moeite kan lezen door de duisternis. Ik weet wat dit is...

"Freddy Fazbear's pizza in 2000..." Stamel ik. Chelsea knikt. "Dit is echt gebeurd. Kijk", zegt ze, en ze wijst naar een donkere gang. Ineens komt daar een robot uitrennen, Freddy. Achter hem loopt... "Mike?" Zeg ik verbaasd. "Zo ging het echt, dertig jaar geleden". Ik volg hun aandachtig, en zie hoe ze de grote zal passeren. "En kijk, daar komt Keith", zegt Chelsea, wijzend naar de deur waar Freddy en Mike naartoe lopen.

"Time to die!" Gilt Keith. Moedig zet ik een stap vooruit. "Je kunt ze niet helpen, dit is een flashback. Allang gebeurd", zegt Chelsea, alsof ze mijn gedachtes kan lezen. Ik kijk toe hoe Keith zijn bijl in Freddy zet. Hoe Mike als een gek wegrent, weer terug naar de gang waar hij vandaan kwam. Hoe Keith boos terug naar zijn ruimte loopt, hoe Freddy kapot op de grond ligt...

"Om ons te redden laat ik je nu zien wat er is gebeurd. Morgen nacht begin je met Project Balloons. Ik zal er zijn. Ik zal je helpen..." Ineens vervaagt de wereld helemaal. Alles word wazig. Oh nee, niet weer... En voor ik het weet sta ik helemaal alleen in mijn kantoor. Dit is crazy. Versnelt stap ik naar de uitgang. Ik moet me maar gaan voorbereiden op morgen nacht...