❤ഒരു മുഅ'മിനിനു മറ്റൊരു മുഅ'മിൻ ഒരു കെട്ടിടം പോലെയാണ്. അതിന്റെ ഒരു ഭാഗം മറുഭാഗത്തെ ബലപ്പെടുത്തുന്നു (ശേഷം നബി (സ്വ) പരസ്പരം കൈവിരലുകൾ കോർക്കുകയുണ്ടായി)❤
(ബ്രുഖാരി)
"ലാമി, ഈ ഡ്രസ്സ് എപ്പഡി?", മറിയൂന്റെ സ്വരം കേട്ട് ലാമി അവൾ നിൽക്കുന്ന ഭാഗത്തേക്ക് നോക്കി.
അവിടെ ലാമിയുടെ മുഖത്തേക്ക് ആവേശത്തോടെ നോക്കിക്കൊണ്ട്, കയ്യിലൊരു ലോംഗ് സ്കേർട്ടും ടോപ്പും കയ്യിൽ പിടിച്ച് അവളുടെ സുഹൃത്ത് നിന്നിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. Thursday നൈറ്റ് ചെറിയൊരു ഷോപ്പിംഗിനായി മാളിലേക്ക് വന്നതാണ് അവർ രണ്ടു പേരും.... കഴിഞ്ഞ കുറേ ദിവസങ്ങളിലെ മറിയുമായുളള കമ്പനി കാരണമാകണം, ലാമി അൽപ ദിവസമായി നല്ലൊരു മൂഡിലാണ്.. കുറച്ച് ഉന്മേഷം കിട്ടിയത് പോലെ ..
ഒരിക്കൽ മനസ്സിൽ നിന്നും മായില്ല എന്ന് നാം കരുതുന്ന ചില വലിയ കാര്യങ്ങൾ മറക്കാൻ ചില സമയങ്ങളിൽ ഒരു ചെറിയ ഡിസ്ട്രാക്ഷൻ മതിയാവും...ഒരു ബുക്ക്, ഒരു സോംഗ്, ഒരു യാത്ര.. അല്ലെങ്കിൽ ഒരു നല്ല സുഹൃത്ത്...
ലാമിയയും അങ്ങനെ തന്നെയാണ്, വളരെ അടുത്ത് പോയി നോക്കുന്നത് കൊണ്ടാണ് തന്റെ വിഷമം തനിക്ക് വലുതായി കാണിക്കുന്നത്, അൽപം പിറകോട്ട് മാത്രം നീങ്ങിനിന്നൊന്ന് നോക്കിയാൽ മതി എല്ലാം എത്ര ചെറുതാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കാൻ...
"അതേ ഡിസൈനിൽ വേറെ കളറിലുള്ളത് കിട്ടുമോ?" ലാമി, മറിയു തനിക്കായി സെലക്ട് ചെയ്ത ലൈറ്റ് ഗ്രീൻ നിറത്തിലുളള ആ വസ്ത്രത്തിലേക്ക് അലക്ഷ്യമായി നോക്കിക്കൊണ്ട് മറുപടി പറഞ്ഞു.
YOU ARE READING
ഹിസ് ഫേറ്റ് & ഹെർ ഡെസ്റ്റിനി
Short Story~Story of Laamiya and Raihan~ Passage from chapter-14 [ "Sorry!", ലാമി അങ്ങനെ പറയുന്നത് കേട്ടതും റൈഹാൻ ദേഷ്യത്തോടെ അവളിൽ നിന്നും മുഖം തിരിച്ചു. "Sorry??," അവൻ വീണ്ടും ശബ്ദമുയർത്തി. "നിനക്ക് ഇപ്പോഴിങ്ങനെ sorry പറഞ്ഞാൽ മതി, നിങ്ങളെ പോലുള്ളവർ ഇങ്ങനെ...