Tercih Meselesi #Wattys2016GİZLİCEVHERLERKazananı |TAMAMLANDI|

20. BÖLÜM

İyi Okumalar

CAN ÖZER

Tam bir ay geçmişti. Ama hiç bir değişiklik yoktu. Sadece morarmış olan göz altları ve dudakları normal haline dönmüştü. Yüzü ise hala solgundu. Bir aydır hiçbir değişiklilik olmaması herkesi çok üzüyordu. Ilgını gerçek anlamda tanıyan herkes perişandı. Ama ben inanıyordum ki Ilgın ateşini ve arkadaşlarını bırakmazdı. Bir ay içinde baya değişmişti. Mesela o sarı parlak saçları solmuş, mavi herkesi kendine hayran bırakan o gözleri ise gözükmüyordu. Ayrıca teni de solmuştu. Ama iyileşecekti...

ADA YAMAN

Derste herkes serbestti yine. Bazıları Ilgın için gerçekten üzülüyordu. Bazıları ise üzülmüş gibiydi ama fazla üzgün değil gibilerdi. Anlamamıştık ama umursamıyorduk da. Her derste olduğu gibi şimdi de Ilgını düşünmüş ve ağlamıştık. Ilgın bu bir ayda da baya çökmüştü. Ve bu bizi çok üzüyordu. Ama güçlü olmaya çalışıyorduk. Çünkü o iyileşecekti.

ALİSA HARD

Ilgını yeni tanımama rağmen çok sevmiştim. Çok tatlı ve neşeli bir kızdı. Herkesi kıskandıran bir güzelliği vardı. Fakat şu son bir ayda  o güzelliği uçup gitmişti sanki. Cansız bedeniyle ölü gibi duruyordu. Ama o ölmiycekti. Yaşıycak ve herkesi mutlu etmeye devam edicekti.

ARAS DEMİR

Hepimiz Ilgın'ın o neşeli ve cıvıl cıvıl olan haline alışmıştık. Bu soluk bedeni ile o neşeli haline büyük bir karşıtlık oluşuyordu. Ama Ilgın güçlü bir kızdı. İyileşecek ve yine herkese neşe saçıcaktı.

DERİN ÖZ

1 ayımız Ilgınsız geçmişti. Ve o zaman farkına varmıştık ki Ilgın hepimizin neşe ve mutluluk kaynağıydı. O hep bizim dertlerimize ortak olurken biz ona yardım edememiştik. Bu bizi daha fazla üzüyordu. Ama katlanmalıydık. Çünkü bizim bu hallerimiz onu daha fazla olumsuz etkilerdi. Ki biz bunu istemiyorduk.

CAN ÖZER

Herkes hala aynıydı. Ilgına üzülüyorlardı. Bu bizi daha çok üzüyordu. Öykü ve Masal da çok üzülmüştü. Sonuçta birbirlerini tanıyalı fazla olmamıştı. Ama birbirlerine ısınmışlardı. Ilgın çok sevecen bir kızdı. Herkesi kendine bağlıyordu. Bu ondaki en sevdiğim özelliklerinden biriydi. Ayrıca herkese huzur veriyordu. Sevmediği kişiler bile olsa zor durumlarında yardın ediyordu. Ama biz ona yardım edememiştik. Daha da kötüsü ise neden böyle olduğunu bile bilmiyorduk. Şuan tek yapmamız gereken uyanmasını beklemekti. Doktor hanım kontrole geldiğindd konrolün hemen bitmesi istedim. Çünkü ne durumda olduğunu merak ediyordum. Sonunda doktor odadan çıktı. Benim kinuşmama izin vermeden konuşmaya başladı.

"Ilgın hanımın durumu iyi. Sadece çok yorgun ve hala atlatamadığı sorunları var. Bu nedenler de onu uyutuyor. Çünkü şuan uykuda olsa bile hala kafasında olan olayları düşünüyor. Size göre bir farklılık olmamış gibi gelebilir ama şuan Ilgın hanım ilk geldiğinden daha iyi. Lütfen endişelenmeyin.

" Anlıyorum."   Dedim. Ama anlamıyordum. Ilgını bu hale getiricek ne yaşamış olabilirdi ki. Aslında yaşadığı bir sürü kötü anları vardı. Ama bize hiç bir şey anlatmıyordu. İnatçıydı. Ama şuan ölmemesi gereken kişiydi. Ben bütün bunları düşünürken odaya Aras,Mira,Ada, Derin ve Alisa girmişti. Kızlar çok kötü görünüyordu. Ilgın onları kendine alıştırmıştı. Ama kendisi alışık olmadığımız durumdaydı.

" O nasıl?"   Bu soruyu soran kişi Alisaydı.

"1 ay öncesine göre iyiymiş."  ben yanıtımı verince odada sesizlik oldu. Herkes Ilgına bakıyordu. Çünkü bir şeyler mırıldanıyor gibiydi.  Ama anlamamıştık ne dediğini. Mırıltılarıyla beraber göz yaşları akıyordu. Bunu gören herkes gözlerini kaçırdı. Onu bu şekilde görmek hepimize zor geliyordu. Onun bu haline alışkın değildik biz. O her zaman neşeliydi. Yada neşeliymiş gibi gözüküyordu. O görüntüye daha fazla dayanamadım. "Ben eve gidiyorum. Bir kaç eşya almam gerekiyor. Ben gelene kadar burda durun lütfen. " deyip odadan dışarı çıktım. Asansöre binip giriş kata indim. Hastaneden çıkıp arabama bindim. Ve eve doğru yol aldım.