Tercih Meselesi #Wattys2016GİZLİCEVHERLERKazananı |TAMAMLANDI|

22. BÖLÜM

İYİ  OKUMALAR

ILGIN DUMAN ÖZER

Can'ın dediği şeyle donup kalmıştım. Böyle bir şeyi hiç beklemiyordum. Ama beynimin içinde seçenekler belirmeye başlamıştı bile. Evet yada Hayır demem gerekiyordu ama hangisini demem gerektiği konusunda hiç bir fikrim yoktu.  Beni yalnızlığımdan koparmış ve içinde kendisi ile kızının geçindiği bir dünyaya sokmak istiyordu. Peki ben buna hazır mıydım? Onu bilmiyordum. Karanlık ve yalnız olan dünyamdan kurtulup onun benim dünyamdan  daha renkli olan dünyasına girmiştim ve burdan çıkıp tekrar karanlığa gömülmek istemiyordum. Evet ondan hoşlanıyordum ama onunla gerçek bir evlilik geçirebilir miydim? Kararımı beynimde tartarken dudaklarıma hazır bir cevap yerleşmiş ve yavaşca dökülmüştü.

"Evet."

Can'a baktım. Gözlerini gözlerime dikmiş bana bakıyordu.

"İstersen biraz zaman verebilirim." Demişti. Ben ona şaşkın bir şekilde bakmaya başlamış ve cevabımı algılaması için süre vermiştim.

"Hayır."  Dedim kararlı bir şekilde. Benim kararım belliydi zaten. Süre gerekmiyordu.

"Bu kadar çabuk cevap verme. Düşün biraz daha lütfen."  Gözlerime baktığı halde kurduğu cümlelerine karşı olan şaşkınlığımı görememişti. Belki de görmüştü ama anlamıyordu.

"Can bir ay uyuyan sen misin ben miyim belli değil. Düzgünce dinlesene beni. Evet dedim. Cevabım evet. Hayır dememi mi bekliyordun? Neye bu kadar şaşırdın anlamıyorum."

Verdiğim cevaba rağmen şaşkınca bakmaya devam etti. Bir süre sonra gözlerindeki şaşlınlık gitmiş yerini mutluluk parıltılarına bırakmıştı.

"Evet demeni beklemiyordum ki. Birden evet diyince şaşırdım sadece."   Verdiği cevapla gülümsedim. Şaşkınlığı belli etmişti zaten.

"Evet şaşkınlığını farkettim. Bu arada cevabını aldın, artık başka bir planın yoksa eve gitsek olur mu?

"Evet olur. Başka bir planım yok."  Dedikten sonra masaya ilerledi ve çantamı aldı bana verdi. Benim çantayı tutmadığım elimi alıp kendi eli ile kenetledi. Elimi tutunca ürpererek elimi çektim.
Bana yavaşca döndü.

"Elini tutmamı istemiyor musun?" İlk önce elime daha sonra ise Can'a baktım.

"İstiyorum ama alışık değilim elimin tutulmasına kendi ailem bile elimi fazla tutmadı."

Anlıyorum. Ama benim gerçek eşim  olacaksın ve elini tutmama alışman gerekiyor."

Cümlesi biter bitmez elini tuttum. Artık gerçek kocam olacağı için utanmamam ve alışmam gerekiyordu.

Elimi sıkıca tuttu. Arabaya gidene kadar bırakmadı. Arabaya geldiğimizde elimi bırakmadan arabanın kilidini açtı ve kapımı açıp oturmam için kenara çekildi. Bu sürede ise elimi bırakmıştı ve onun sıcaklığına alışan elim buz tutmuştu sanki. Hemen oturdum. Can'da kapımı kapatıp yan koltuğa geçti ve oturdu. Daha sonra ise arabayı çalıştırdı.
Dikkatli bir şekilde ön cama bakıyordum. Ama gördüğüm şeyler yol değil bugün yaşadıklarımın bir kesiti geçiyor gibiydi. Benim asıl dikkatle izlediğim şey ise bu kesitti.

Dikkatle o kesiti izlerken araba durdu. Gözlerimi ön camdan ayırıp yan tarafa baktığımda  geldiğimizi anladım ve arabadan indim. Can ise arabayı kitledi  ve gidip  evin kapısını açtı. İçeri girince Can kapıyı kapatıp kitledi. Daha sonra elimi tuttu ve yukarı çıktık. 

"Bu gece beraber uyuyalım mı?" Gelen soru ile Can' a bakıp cevap verdim.

"Olur ama ilk önce üstümü değiştirmem ve makyajımı temizlemem gerekiyor."